ภูเขาไฟสลามัต(Gunung Slamet)เป็นภูเขาไฟที่ยังactiveอยู่ ระเบิดครั้งล่าสุดเมื่อสามปีก่อน เป็นภูเขาไฟที่สูงที่สุดในเขตเกาะชวากลาง สูง3428เมตร (และสูงเป็นอันดับสองในเกาะชวารองจากSemeru Volcano) ปัจจุบันเดินขึ้นยอดได้จาก 2 เส้นทาง คือทางบามบางัน(Bambangan route) และทางกูชี่(Guci route) ส่วนBaturaden routeนั้น ทางอุทยานได้ปิดไปแล้ว เนื่องจากเป็นเส้นยาก มีผู้สูญหายและประสบภัยบ่อย หน่วยกู้ภัยเข้าไปช่วยยาก เส้นยอดนิยมคือบามบางัน มีคนเดินมาก เส้นทางชัด มีร้านค้าตลอดทางจนถึงPos5(อารมณ์ประมาณภูกระดึง) ส่วนเส้นกูชี่มีคนเดินน้อยกว่ามาก ไม่มีร้านค้า ทางยาวกว่า ช่วงขึ้นยอดยากกว่ามาก
พวกเราเลือกขึ้นทางBambangan(1500m)ทางด้านตะวันออก และลงทาง Guci(1200m) ซี่งอยู่Northern slope ของภูเขาทางด้านตะวันตก ช่วงถึงยอดเขา ต้องเดินข้ามcraterมาเพื่อลงอีกฟากของภูเขา
ถ้าเลือกขึ้น-ลงทางBambangan จะเริ่มต้นที่เมืองPurwokerto(นั่งรถไฟมาจากจาการ์ตาประมาณ5-6ชั่วโมง) หารถไปที่ทำการอุทยานที่Bambangan ทำpermit ticketที่นี่แล้วเริ่มเดินได้เลย ระยะทางถึงยอดประมาณ9กิโลเมตร ทางชัดเจน มีposแวะพัก มีร้านค้าตลอดจนถึงpos5 ทางชัดเจน มีเพื่อนร่วมทางตลอด ไม่ต้องจ้างไกด์ก็ได้ (หรือถ้าอยากได้ไกด์ก็ให้เจ้าหน้าที่อุทยานติดต่อให้) ใช้เวลาสองวันหนึ่งคืน วันที่สองหลังขึ้นยอดก็ลงทางเดิม
ถ้าเลือกขึ้นทางGuciก็ต้องนั่งรถไฟจากจาการ์ตามาลงเมืองเตกัล(Tegal) ประมาณสี่ชั่วโมง หารถเข้าGuci เมืองน้ำพุร้อนอีกชั่วโมงกว่าๆ ให้โรงแรมหาไกด์ให้ได้ ระยะทางขึ้นยอดประมาณ14 กิโลเมตร
ทริปนี้เราไปกันสี่คน ขอบคุณพี่อ๊อด,พี่แมว(Trekking Cat)และโอ ที่ดูแลกันและกันตลอดทั้งทริป และอนุญาตให้นำรูปมาประกอบรีวิวครั้งนี้ด้วย
ภาพภูเขาไฟสลามัตระเบิดครั้งสุดท้ายเมื่อเดือนกันยายน พ.ศ.2554 (Pic from internet)
รวมกระทู้รีวิวที่ท่องเที่ยวของThe Yearling
https://ppantip.com/profile/267934
[CR] ปีนยอดภูเขาไฟสลามัตที่เกาะชวา(Slamet Volcano,3428m.) Highest Mountain in Central Jawa,Indonesia
ภูเขาไฟสลามัต(Gunung Slamet)เป็นภูเขาไฟที่ยังactiveอยู่ ระเบิดครั้งล่าสุดเมื่อสามปีก่อน เป็นภูเขาไฟที่สูงที่สุดในเขตเกาะชวากลาง สูง3428เมตร (และสูงเป็นอันดับสองในเกาะชวารองจากSemeru Volcano) ปัจจุบันเดินขึ้นยอดได้จาก 2 เส้นทาง คือทางบามบางัน(Bambangan route) และทางกูชี่(Guci route) ส่วนBaturaden routeนั้น ทางอุทยานได้ปิดไปแล้ว เนื่องจากเป็นเส้นยาก มีผู้สูญหายและประสบภัยบ่อย หน่วยกู้ภัยเข้าไปช่วยยาก เส้นยอดนิยมคือบามบางัน มีคนเดินมาก เส้นทางชัด มีร้านค้าตลอดทางจนถึงPos5(อารมณ์ประมาณภูกระดึง) ส่วนเส้นกูชี่มีคนเดินน้อยกว่ามาก ไม่มีร้านค้า ทางยาวกว่า ช่วงขึ้นยอดยากกว่ามาก
พวกเราเลือกขึ้นทางBambangan(1500m)ทางด้านตะวันออก และลงทาง Guci(1200m) ซี่งอยู่Northern slope ของภูเขาทางด้านตะวันตก ช่วงถึงยอดเขา ต้องเดินข้ามcraterมาเพื่อลงอีกฟากของภูเขา
ถ้าเลือกขึ้น-ลงทางBambangan จะเริ่มต้นที่เมืองPurwokerto(นั่งรถไฟมาจากจาการ์ตาประมาณ5-6ชั่วโมง) หารถไปที่ทำการอุทยานที่Bambangan ทำpermit ticketที่นี่แล้วเริ่มเดินได้เลย ระยะทางถึงยอดประมาณ9กิโลเมตร ทางชัดเจน มีposแวะพัก มีร้านค้าตลอดจนถึงpos5 ทางชัดเจน มีเพื่อนร่วมทางตลอด ไม่ต้องจ้างไกด์ก็ได้ (หรือถ้าอยากได้ไกด์ก็ให้เจ้าหน้าที่อุทยานติดต่อให้) ใช้เวลาสองวันหนึ่งคืน วันที่สองหลังขึ้นยอดก็ลงทางเดิม
ถ้าเลือกขึ้นทางGuciก็ต้องนั่งรถไฟจากจาการ์ตามาลงเมืองเตกัล(Tegal) ประมาณสี่ชั่วโมง หารถเข้าGuci เมืองน้ำพุร้อนอีกชั่วโมงกว่าๆ ให้โรงแรมหาไกด์ให้ได้ ระยะทางขึ้นยอดประมาณ14 กิโลเมตร
ทริปนี้เราไปกันสี่คน ขอบคุณพี่อ๊อด,พี่แมว(Trekking Cat)และโอ ที่ดูแลกันและกันตลอดทั้งทริป และอนุญาตให้นำรูปมาประกอบรีวิวครั้งนี้ด้วย
ภาพภูเขาไฟสลามัตระเบิดครั้งสุดท้ายเมื่อเดือนกันยายน พ.ศ.2554 (Pic from internet)
รวมกระทู้รีวิวที่ท่องเที่ยวของThe Yearling
https://ppantip.com/profile/267934