ตามหัวข้อเลยค่ะ พอดีเรื่องมันมีอยู่ว่า
เราเปิดธุรกิจร้านขนมของฝากเล็กๆ
ก็จะมีพนักงานหน้าร้าน 1 คน + เรา เจ้าของร้าน นางเป็นเด็ก อายุ17 ค่ะ
หน้าตาใช้ได้ นางแต่งหน้ามาทำงาน จนเราก็ต้องแต่งหน้าตามเลยค่ะ (บางวันขี้เกียจ เลยหน้าสดนิดนึง เดี๋ยวหน้าไม่กล้าเลยค่ะ )
เหมือนกับว่า เรามาทำงานเนี่ย เราใส่รองเท้าแตะมา แล้วจะมาเปลี้ยนเป็น รองเท้าใส่ในบ้านแทน รองเท้าแตะเราก็เป็น สกอบ้าง ฟิฟฟ๊อบบ้าง หรือแตะธรรมดาบ้างแล้วแต่วันเพราะบางทีเราลืมเปลี่ยนมา แต่เมื่อก่อนเนี่ย เราจะคัชชู หรือ ผ้าใบตลอด แต่พอมาอยู่คนเดียวมันเลยชิน จนติดมาถึงรับพนักงานใหม่มา
วันนี้ ตอนเช้าเราก็เห็นนางใส่ผ้าใบออกมาปกติ ตอนเราไปเคาะห้องนาง แต่ทำงานไปสีกพัก เรางงอ่า ว่าทำไมนางไปเปลี่ยนรองเท้าแตะ คือแบบฟองน้ำอ่า
เราก็เลยดุนางไป ว่าไม่ได้ให้ใส่รองเท้าแตะทำงานนะ นางก็ไปเปลี่ยน เราก็เลยมองกลับมาว่า เราไม่ดีใช่ป่าว เด็กมันเลยเอาตาม แต่คือ รองเท้าเรามันไม่ได้แตะฟองน้ำนะใส่ไปงานยังได้ แฟนเราบอกว่า ดุไปแล้วก็แล้วกันอย่าเก็บมาคิดให้เครียด แต่แบบ เออ มันน่าคิด จริงๆระเบียบมีอีกเยอะนะ แต่นางไม่ทำ เราก็เออปล่อยผ่านๆไปบ้าง อันที่รับไม่ได้เลยคือ เวลาเลิกงานแล้ว นางก็ไปอาบแต่งหน้าแต่งตัวมาใหม่คือ แบบใส่ชุดสั้นมากกกก แต่งหน้าทาปากมา เห้ยเรามองเราบอกว่า เลิกงานแล้วไม่ต้องมาช่วยไปเหอะ ไม่ต้องมาช่วยหรอก เราไล่นางตั้งนานกว่าจะไป คืออะไรอ่า แฟนเราก็อยู่นะ อีกอย่างเรื่องใส่กางเกงกระโปรงสั้นๆเนี่ย เราก็ไม่เคยใส่ให้นางเห็นเลยนะ

ปวดหัวตุ๊บๆ คิดเยอะอีกเรา