คือผมอายุ 19 เรียนอยู่ปี 2 แล้วแฟนผมก็อายุคราวเดียวกันเรียนปีเดียวกันแต่คนละมหาลัยช่วงแรกๆที่เราคบกันก็เหมือนจะไม่ค่อยมีไรหรอก อาจจะมีปัญหาบ้างเล็กๆน้อยๆพออยู่ด้วยกันไปสักพักปัญหาเริ่มมีมากขึ้น ยิ่งพักอยู่ห้องเดียวกัน อยู่ด้วยกันเหมือนปัญหามันมากขึ้น
ตอนช่วงประมาณ 2-3 เดือนที่เราคบกันแฟนของผมไม่ค่อยจะมีปัญหาไรกะผมมากมายนัก อาจจะมีเข้าใจผิดบ้างแต่ก็เคลียร์ได้ทุกครั้งแต่พออยู่นานๆทั้งสิ่งที่เป็นตัวตนของผมและตัวตนของแฟนผมก็ยิ่งชัดเจนมากยิ่งขึ้น อย่างแรกเลยคือผมเป็นคนที่เข้าใจไรยากสักนิดนึงแล้วชอบถามคำถามเดิมบ่อยๆผมถามแฟนผมแรกๆก็ตอบดีพอถามบ่อยๆเข้าก็ว่าผมนั้นโง่ บางครั้งผมทำไรไม่ถูกใจ ทำไรไม่ได้บ้าง มักง่ายบ้างนิดหน่อยก็จะว่า "พ่อแม่เลี้ยงลูกมาไงให้ทำไรไม่ได้ขนาดนี้" แล้วว่าแบบนี้แทบจะทุกครั้ง อย่างที่สองตอนนี้ผมทำงานพาร์ทไทม์แฟนผมก็ทำเหมือนกันแต่พอเงินออกคือผมบอกแฟนผมว่าจะช่วยจ่ายค่าหอส่วนหนึ่ง แล้วให้แฟนผมออกเองส่วนหนึ่งส่วนเงินที่เหลือของแฟนผมนั้นผมบอกไปว่าเก็บไว้ใช้ไว้กิน แต่แฟนกลับบอกว่าผมให้เก็บไว้ใช้ยามฉุกเฉินแล้วผมก็ต้องให้เงินแฟนของผมไว้ใช้ในเดือนหน้า(คำนวณแล้วเงินแฟนผมได้น้อยกว่า)ส่วนเงินเดือนผมนั้นอาจจะไม่เหลือหรือเหลือนิดหน่อย เพราะต้องจ่ายค่าหอให้แฟนที่ค้างมานานกับค่ากินของแฟนเดือนหน้า พอผมแค่บอกว่าจะให้เอาเงินที่เหลือของแฟนจ่ายค่าหอไว้ไปทำงานเขากลับทำสีหน้า กิริยาไม่ค่อยพอใจนักผมก็ต้องให้เพื่อให้แฟนผมหายอารมณ์ไม่ดี ส่วนตัวผมก็คงใช้เงินที่แม่ให้เป็นอาทิตย์ซึ่งได้มา 1000 กว่าบาท ถ้าเกิดว่าเงินที่ผมให้แฟนนั้นหมดไปก็คงได้เจียดเงินที่แม่ให้มาให้แฟนผมอีก(ซึ่งในตอนนี้ เดือนที่แล้วก็เป็นช็อตมากไม่พอใช้เลย) อย่างที่สามที่บ้านแฟนผมมีปัญหาทางการเงินพ่อแม่เขาไม่ส่งเงินมาให้ใช้(ส่งมาบ้างแต่น้อย) ผมก็เลยให้แฟนมาอยู่กะผมใจนึงก็อยากให้อยู่แต่อีกนัยก็หอค้างจ่ายมา 2 เดือนย่าง 3 เดือนก็เลยจะทำไงจะอยู่ไหน มาอยู่ผมก็ต้องให้เงินใช้ กินกะผม ซึ่งขอบอกเลยเงิน 1000 กว่าบาท/อาทิตย์นั้นไม่พอหรอกสำหรับ 2 คน ผมจึงต้องทำงานแฟนผมก็ทำ แล้วพอเงินไม่พอผมมีบัตรของบัญชีออมสินที่แม่เอาเงินเข้าไว้ให้ ผมก็ไปกดออกมาเพื่อจะได้มีกินผมไม่อยากทำนักหรอก เงินของแม่ผมแม่ก็ให้มาเยอะยังจะเอาออกมาใช้อีก อย่างที่สี่แฟนผมยังบ่นจะอยากได้นู่นนี่แต่ผมบอกมีเงินค่อยเอาได้ไหม(คือจะให้สิ้นเดือนเพราะเงินออก)แฟนบอกว่าถ้าถึงตอนนั้นมันก็ซื้อเองได้ละ เหมือนพูดแบบเก่งอ่ะ อย่างที่ห้าความคิดของผมกะแฟนผมในอนาคตไม่ค่อยจะตรงกันนัก สุดท้ายละครับพอเวลาทะเลาะกันก็ลามปามไปทั่วทั้งพูดถึงครอบครัวผมบ้างว่าไม่สั่งสอนหรอพูดไม่รู้เรื่องไง(เวลาทะเลาะผมมักจะอยู่ใกล้ๆละพูดให้ใจเย็นๆลูบหัวแต่เขาก็ไม่สบอารมณ์) พูดไรได้ก็พูดเลยไม่ค่อยจะถนอมใจผมนัก จึงทำให้ผมเริ่มที่จะเหนื่อย
ผมจึงอยากจะขอความคิดเห็น คำแนะนำจากผู้ที่ผ่านไปมาในกระทู้นี้ว่ามีความเห็นอย่างไร ผมควรจะทำไงดีครับ
ผมดูเห็นแก่ตัวรึป่าวถ้าผมจะเลิกเพราะอยู่ไปผมรู้สึกว่าเงินไม่พอจะกินต่ออาทิตย์เลย
ผมควรจะทำไงกะแฟนของผมถ้าผมเล่าเรื่องปัญหาของผมที่เกิดขึ้นกะแฟนอยู่ตอนนี้ ควรจะเลิกดีมั้ย???
ตอนช่วงประมาณ 2-3 เดือนที่เราคบกันแฟนของผมไม่ค่อยจะมีปัญหาไรกะผมมากมายนัก อาจจะมีเข้าใจผิดบ้างแต่ก็เคลียร์ได้ทุกครั้งแต่พออยู่นานๆทั้งสิ่งที่เป็นตัวตนของผมและตัวตนของแฟนผมก็ยิ่งชัดเจนมากยิ่งขึ้น อย่างแรกเลยคือผมเป็นคนที่เข้าใจไรยากสักนิดนึงแล้วชอบถามคำถามเดิมบ่อยๆผมถามแฟนผมแรกๆก็ตอบดีพอถามบ่อยๆเข้าก็ว่าผมนั้นโง่ บางครั้งผมทำไรไม่ถูกใจ ทำไรไม่ได้บ้าง มักง่ายบ้างนิดหน่อยก็จะว่า "พ่อแม่เลี้ยงลูกมาไงให้ทำไรไม่ได้ขนาดนี้" แล้วว่าแบบนี้แทบจะทุกครั้ง อย่างที่สองตอนนี้ผมทำงานพาร์ทไทม์แฟนผมก็ทำเหมือนกันแต่พอเงินออกคือผมบอกแฟนผมว่าจะช่วยจ่ายค่าหอส่วนหนึ่ง แล้วให้แฟนผมออกเองส่วนหนึ่งส่วนเงินที่เหลือของแฟนผมนั้นผมบอกไปว่าเก็บไว้ใช้ไว้กิน แต่แฟนกลับบอกว่าผมให้เก็บไว้ใช้ยามฉุกเฉินแล้วผมก็ต้องให้เงินแฟนของผมไว้ใช้ในเดือนหน้า(คำนวณแล้วเงินแฟนผมได้น้อยกว่า)ส่วนเงินเดือนผมนั้นอาจจะไม่เหลือหรือเหลือนิดหน่อย เพราะต้องจ่ายค่าหอให้แฟนที่ค้างมานานกับค่ากินของแฟนเดือนหน้า พอผมแค่บอกว่าจะให้เอาเงินที่เหลือของแฟนจ่ายค่าหอไว้ไปทำงานเขากลับทำสีหน้า กิริยาไม่ค่อยพอใจนักผมก็ต้องให้เพื่อให้แฟนผมหายอารมณ์ไม่ดี ส่วนตัวผมก็คงใช้เงินที่แม่ให้เป็นอาทิตย์ซึ่งได้มา 1000 กว่าบาท ถ้าเกิดว่าเงินที่ผมให้แฟนนั้นหมดไปก็คงได้เจียดเงินที่แม่ให้มาให้แฟนผมอีก(ซึ่งในตอนนี้ เดือนที่แล้วก็เป็นช็อตมากไม่พอใช้เลย) อย่างที่สามที่บ้านแฟนผมมีปัญหาทางการเงินพ่อแม่เขาไม่ส่งเงินมาให้ใช้(ส่งมาบ้างแต่น้อย) ผมก็เลยให้แฟนมาอยู่กะผมใจนึงก็อยากให้อยู่แต่อีกนัยก็หอค้างจ่ายมา 2 เดือนย่าง 3 เดือนก็เลยจะทำไงจะอยู่ไหน มาอยู่ผมก็ต้องให้เงินใช้ กินกะผม ซึ่งขอบอกเลยเงิน 1000 กว่าบาท/อาทิตย์นั้นไม่พอหรอกสำหรับ 2 คน ผมจึงต้องทำงานแฟนผมก็ทำ แล้วพอเงินไม่พอผมมีบัตรของบัญชีออมสินที่แม่เอาเงินเข้าไว้ให้ ผมก็ไปกดออกมาเพื่อจะได้มีกินผมไม่อยากทำนักหรอก เงินของแม่ผมแม่ก็ให้มาเยอะยังจะเอาออกมาใช้อีก อย่างที่สี่แฟนผมยังบ่นจะอยากได้นู่นนี่แต่ผมบอกมีเงินค่อยเอาได้ไหม(คือจะให้สิ้นเดือนเพราะเงินออก)แฟนบอกว่าถ้าถึงตอนนั้นมันก็ซื้อเองได้ละ เหมือนพูดแบบเก่งอ่ะ อย่างที่ห้าความคิดของผมกะแฟนผมในอนาคตไม่ค่อยจะตรงกันนัก สุดท้ายละครับพอเวลาทะเลาะกันก็ลามปามไปทั่วทั้งพูดถึงครอบครัวผมบ้างว่าไม่สั่งสอนหรอพูดไม่รู้เรื่องไง(เวลาทะเลาะผมมักจะอยู่ใกล้ๆละพูดให้ใจเย็นๆลูบหัวแต่เขาก็ไม่สบอารมณ์) พูดไรได้ก็พูดเลยไม่ค่อยจะถนอมใจผมนัก จึงทำให้ผมเริ่มที่จะเหนื่อย
ผมจึงอยากจะขอความคิดเห็น คำแนะนำจากผู้ที่ผ่านไปมาในกระทู้นี้ว่ามีความเห็นอย่างไร ผมควรจะทำไงดีครับ
ผมดูเห็นแก่ตัวรึป่าวถ้าผมจะเลิกเพราะอยู่ไปผมรู้สึกว่าเงินไม่พอจะกินต่ออาทิตย์เลย