......ผมรู้จักกับพี่คนหนึ่งผ่านโปรแกรมแชท เราคุยกันมาสักพักแล้วหละครับ แต่เรายังไม่ได้เจอกันหรือศึกษานิสัยใจคอกันนะครับ
เอาเป็นว่ายิ่งผมได้คุยกับชายคนนี้ผมยิ่งรู้สึกรักเขามากขึ้นทุกวันๆอย่างไม่รู้ตัว สิ่งที่เป็นอุปสรรคสำหรับเราตอนนี้คือระยะทาง
พี่คนนี้เค้าทำงานอยู่ต่างประเทศ ซึ่งเวลาก็ต่างจากประเทศไทย กว่าเราจะได้คุยกันก็ดึกดื่น แต่เราก็คุยกันดีปกติ เป็นเวลา คือตอนเช้า
กลางวัน และกลางคืนดึกดื่น สำหรับผมแล้ว ผมก็หวังลึกๆว่าวันหนึ่งพี่เค้าจะกลับมาที่ประเทศไทยจะเรียนรู้อะไรๆจากกันเยอะขึ้น
แต่อีกใจหนึ่งผมก็กลัวว่าพี่เค้าจะนอกใจ ลึกๆแล้วผมก็กลัวว่าผมจะโดนหลอกให้รัก คือตอนนี้ไม่ต้องใช้คำว่าหลอกให้รักแล้วหละ
ผมรักพี่เค้าไปเต็มๆเลยก็ว่าได้ แม้ว่าไม่มีอะไรมาทำให้ผมระแวงแคลงใจในความจริงใจของพี่เค้าที่มีต่อผม แต่ลึกๆผมก็กลัวว่า
จะมีอะไรบางอย่างมาทำให้ใจพี่เค้าเปลี่ยนแปลงไป...... ผมควรพอหรือรอต่อไปดีครับ
เลือกที่จะรัก
เอาเป็นว่ายิ่งผมได้คุยกับชายคนนี้ผมยิ่งรู้สึกรักเขามากขึ้นทุกวันๆอย่างไม่รู้ตัว สิ่งที่เป็นอุปสรรคสำหรับเราตอนนี้คือระยะทาง
พี่คนนี้เค้าทำงานอยู่ต่างประเทศ ซึ่งเวลาก็ต่างจากประเทศไทย กว่าเราจะได้คุยกันก็ดึกดื่น แต่เราก็คุยกันดีปกติ เป็นเวลา คือตอนเช้า
กลางวัน และกลางคืนดึกดื่น สำหรับผมแล้ว ผมก็หวังลึกๆว่าวันหนึ่งพี่เค้าจะกลับมาที่ประเทศไทยจะเรียนรู้อะไรๆจากกันเยอะขึ้น
แต่อีกใจหนึ่งผมก็กลัวว่าพี่เค้าจะนอกใจ ลึกๆแล้วผมก็กลัวว่าผมจะโดนหลอกให้รัก คือตอนนี้ไม่ต้องใช้คำว่าหลอกให้รักแล้วหละ
ผมรักพี่เค้าไปเต็มๆเลยก็ว่าได้ แม้ว่าไม่มีอะไรมาทำให้ผมระแวงแคลงใจในความจริงใจของพี่เค้าที่มีต่อผม แต่ลึกๆผมก็กลัวว่า
จะมีอะไรบางอย่างมาทำให้ใจพี่เค้าเปลี่ยนแปลงไป...... ผมควรพอหรือรอต่อไปดีครับ