💂🏻💂🏻เมื่อบัดดี้ผมเป็นทหาร💂🏻♀️💂🏻♀️
เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้คือ ย้อนกลับไปตอนที่ผมยังเป็นทหารเมื่อ 3-4 ปีที่แล้วใครที่เค้ามาเป็นทหารใหม่เค้าจะจับคู่ให้โดยอัตโนมัติ โดยที่ 2 คนนี้ต้องดูแล่กันและกันไม่ว่าจะเป็นตอนฝึก ตอนกินข้าว ตอนนั่งพัก ตอนอาบน้ำ ตอนเข้าห้องน้ำ 2คนที่โดนจับคู่จะต้องอยู่ด้วยกันดูแลกัน ทหารเรียก คน2คนแบบนี้ว่า บัดดี้ ตอนนั้นผมได้โดนจับคู่กับคนคนหนึ่งซึ่งเค้าดูติ๋มๆไม่มีอะไรในสายตาของผม ผมคิดว่าเค้าคงไม่อยากมาสักเท่าไรแบบว่าโชคจับใบดำใบแดงไม่ดีอะไรแบบนี้ ผมไม่รู้หรอกว่าเค้าจะเป็นคนยังไงนิสัยยังไง ผมมีแค่หน้าที่คู่กับเค้า ตอนฝึกเราก็ต่างคนต่างช่วยเหลือกันวันเยี่ยมยาญมีอะไรก็แบ่งๆกันกินจนนานๆเข้ามีอยู่หลายเหตุการณ์ที่เราให้กำลังใจกัน มีอยู่หลายเหตุการณ์ที่ผมยอมรับใจของบัดดี้ของผมคนนี้ บัดดี้ผมเป็นบุรุษพยาบาลมาก่อนที่จะมาเป็นทหาร ผมเรียนจบ ม.6 และทำงานในห้องแอร์มาก่อนที่จะไปเป็นทหาร วิชาพละผมได้เกรด 3.40 ผมค่อนข้างที่จะรู้ท้ากระโดนหลานรูปแบบ ผมตีลังกาม่วนหลังได้ในสมัยรุ่นๆนั่น เพราะฉนั้นผมค่อนข้างที่จะได้เปรียบเรื่องท้าท่างความถูกต้องของท้าแต่สิ่งที่ผมไม่เอาไหนเลยคือเรื่องของพละกำลัง ผมไม่ชอบออกกำลังกาย ผมท้อแท้เวลาที่ผมไม่มีจุดหมาย ผมเจ็บง่ายด้วยความไม่ใจของผมเอง ผมไม่สู้กับใจตัวเอง ต่างจากบัดดี้ของผม ผมไม่รู้ว่าเค้ารู้ทักษะพละมากแค่ไหนแต่ที่ผมดูๆเค้าน่าจะไม่ค่อยถนัดทางด้านนี้สักเท่าไร ขนาดม่วนหน้ากลับมาจากโรงเลี้ยง ท้าแค่ง่ายๆเค้ายังทำไม่ค่อยได้เลยแต่เค้าไม่หมดความพยายามผมจำได้ว่าผมกระซิบเค้าว่าไปไหวไหมเค้าบอกว่าไหวทั้งๆที่เค้าซีหน้าไม่ดีเลยครั้งนั้นเป็นครั้งที่ผมย้อมใจเค้าครั้งแรก มีอีกหลายเหตุการณ์ที่ผมต้องย้อมรับในตัวบัดดี้ของผม เค้าย้อมรับผิดแทนเพื่อน เค้าตั้งใจเวลาที่เค้าโดนทำโทษ เค้าตั้งใจเรียนตอนที่นั้งเรียนอยู่ในห้อง เค้าสู้ สู้จนผมหันมาถามตัวเองว่าทำไม ทำไม่ผมถึงไม่สู้แบบเค้าบ้าง และสิ่งที่เค้าสู้วันนั้น ผมว่า ถึงวันนี้ก็ไม่มีอะไรจะเป็นห่วงอีกแล้ว บททดสอบในภาพแค่จิ๊บๆ สำหรับเค้าแน่นอน อยากให้เพื่อนทำต่อไป ทำต่อไปเลือยๆ จนกว่าเพื่อนจะทำต่อไม่ไหวแต่เราเชื่อว่ามันก็จะตอบว่าไหว 555+ สู้ๆต่อไปนะเพื่อน ไม่มีอะไรจะให้นอกจากคำว่ากำลังใจ สู้ๆนะบัดดี้
นี้คือทั้งมดที่ผมโพสลงในเฟสบุ๊ค
เมื่อบัดดี้ผมเป็นทหาร
เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้คือ ย้อนกลับไปตอนที่ผมยังเป็นทหารเมื่อ 3-4 ปีที่แล้วใครที่เค้ามาเป็นทหารใหม่เค้าจะจับคู่ให้โดยอัตโนมัติ โดยที่ 2 คนนี้ต้องดูแล่กันและกันไม่ว่าจะเป็นตอนฝึก ตอนกินข้าว ตอนนั่งพัก ตอนอาบน้ำ ตอนเข้าห้องน้ำ 2คนที่โดนจับคู่จะต้องอยู่ด้วยกันดูแลกัน ทหารเรียก คน2คนแบบนี้ว่า บัดดี้ ตอนนั้นผมได้โดนจับคู่กับคนคนหนึ่งซึ่งเค้าดูติ๋มๆไม่มีอะไรในสายตาของผม ผมคิดว่าเค้าคงไม่อยากมาสักเท่าไรแบบว่าโชคจับใบดำใบแดงไม่ดีอะไรแบบนี้ ผมไม่รู้หรอกว่าเค้าจะเป็นคนยังไงนิสัยยังไง ผมมีแค่หน้าที่คู่กับเค้า ตอนฝึกเราก็ต่างคนต่างช่วยเหลือกันวันเยี่ยมยาญมีอะไรก็แบ่งๆกันกินจนนานๆเข้ามีอยู่หลายเหตุการณ์ที่เราให้กำลังใจกัน มีอยู่หลายเหตุการณ์ที่ผมยอมรับใจของบัดดี้ของผมคนนี้ บัดดี้ผมเป็นบุรุษพยาบาลมาก่อนที่จะมาเป็นทหาร ผมเรียนจบ ม.6 และทำงานในห้องแอร์มาก่อนที่จะไปเป็นทหาร วิชาพละผมได้เกรด 3.40 ผมค่อนข้างที่จะรู้ท้ากระโดนหลานรูปแบบ ผมตีลังกาม่วนหลังได้ในสมัยรุ่นๆนั่น เพราะฉนั้นผมค่อนข้างที่จะได้เปรียบเรื่องท้าท่างความถูกต้องของท้าแต่สิ่งที่ผมไม่เอาไหนเลยคือเรื่องของพละกำลัง ผมไม่ชอบออกกำลังกาย ผมท้อแท้เวลาที่ผมไม่มีจุดหมาย ผมเจ็บง่ายด้วยความไม่ใจของผมเอง ผมไม่สู้กับใจตัวเอง ต่างจากบัดดี้ของผม ผมไม่รู้ว่าเค้ารู้ทักษะพละมากแค่ไหนแต่ที่ผมดูๆเค้าน่าจะไม่ค่อยถนัดทางด้านนี้สักเท่าไร ขนาดม่วนหน้ากลับมาจากโรงเลี้ยง ท้าแค่ง่ายๆเค้ายังทำไม่ค่อยได้เลยแต่เค้าไม่หมดความพยายามผมจำได้ว่าผมกระซิบเค้าว่าไปไหวไหมเค้าบอกว่าไหวทั้งๆที่เค้าซีหน้าไม่ดีเลยครั้งนั้นเป็นครั้งที่ผมย้อมใจเค้าครั้งแรก มีอีกหลายเหตุการณ์ที่ผมต้องย้อมรับในตัวบัดดี้ของผม เค้าย้อมรับผิดแทนเพื่อน เค้าตั้งใจเวลาที่เค้าโดนทำโทษ เค้าตั้งใจเรียนตอนที่นั้งเรียนอยู่ในห้อง เค้าสู้ สู้จนผมหันมาถามตัวเองว่าทำไม ทำไม่ผมถึงไม่สู้แบบเค้าบ้าง และสิ่งที่เค้าสู้วันนั้น ผมว่า ถึงวันนี้ก็ไม่มีอะไรจะเป็นห่วงอีกแล้ว บททดสอบในภาพแค่จิ๊บๆ สำหรับเค้าแน่นอน อยากให้เพื่อนทำต่อไป ทำต่อไปเลือยๆ จนกว่าเพื่อนจะทำต่อไม่ไหวแต่เราเชื่อว่ามันก็จะตอบว่าไหว 555+ สู้ๆต่อไปนะเพื่อน ไม่มีอะไรจะให้นอกจากคำว่ากำลังใจ สู้ๆนะบัดดี้
นี้คือทั้งมดที่ผมโพสลงในเฟสบุ๊ค