สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน  และพี่น้องสายศิลทุกคนค่ะะ  ดิฉันเป็นตัวแทนของวงโยธวาทิตในโรงเรียนแห่งหนึ่ง ไม่ขอเอ่ยชื่อโรงเรียนน่ะคะ วันนี้จะมาเล่า และขอความคิดเห็น ขอคำชี้แจง และคำปรึกษาพี่น้องชาววงโยธวาทิตทุกคนค่ะ  เรื่องมีอยู่ว่า แต่ก่อน วงโยของเราเคยไปประกวด และได้รางวัลระดับประเทศมาแล้ว และเรากับคนในวงรู้สึกว่า ตอนนี้กับตอนนั้น มันต่างกันราวฟ้ากับเหว คือ... รุ่นบรรพบุรุษของเรา ท่านเก่งมาก แต่เที่ยบกับปัจจุบันแล้ว.. รู้สึกน่าอายเหลือเกินที่ทำไม่ได้เหมือนแต่ก่อน. สภาพวงของเราตอนนี้จาก 50กว่าคน เหลือ 12-13 คน แต่ละคนมีแต่คนอยากออก เพราะคุณครูชอบเหลดเวลาซ้อม และทำให้นักเรียนขาดเรียนไปประมาณ30 น. คือ.. ครูคนนี้เป็นครูที่ไม่ได้จบทางด้านนี้โดยตรง เพียงแค่เคยอยู่วงโยธวาทิตเท่านั้น แต่ก็มีอีกครูคนนึงที่จบทางนี้โดยตรง ซึ่ง ท่านเป็นคนที่พารุ่นแรกไปถึงระดับประเทศได้ แต่ตอนนี่ท่านห่างเหินกับวงโยไปมาก...  และครูคนที่คุมอยู่ปัจจุบัน ก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไร. แต่พอเวลาจะออกงานค่อยมาซ้อมให้ คือ... ตอนนี้วงโยของดิฉันเข้าข่ายแย่เลยก็ว่าได้ ไม่รู้ว่าจะทำไงดี เด็กๆวันก็จับเครื่องเป่าไปงั้นๆ เพลงที่ได้ก็เป่า เพลงที่ไม่ได้ก็ไม้ป่า ขนาดเพลงชาติยังบรรเลงไม่ได้เรื่องแล้วเพลงอื่นจะกล้าได้ยังไง..😥😥😥 ตอนนี้รุ่นเก่าที่อยู่ในวงรู้สึกท่อมากค่ะะ รวมถึงตัวดิฉันด้วย ดอฉันควรทำยังไงดีคะะ ไม่อยากให้วงโยของพวกเรายุบลง ช่วยให้คำแนะนำหน่อยน่ะคะะ  ขอบคุณล่วงหน้านาะคะะ ขอบคุณค่ะะ