ไทย-โดมินิกัน เราแพ้ทางด้านสรีระ

ไหนๆก็มาคอมเม้นท์ให้โดนหลายคนว่าไปเมื่อวานแล้ว วันนี้ขออีกที่ซึ่งดิฉันมองต่างจากหลายคนในนี้นะคะ

เกมส์วันนี้ดิฉันว่าไม่ได้แย่ แต่เราแพ้ทางทีมที่สรีระสูงใหญ่

ดิฉันว่าเขาตั้งใจมาจับบล๊อคหัวเสาเป็นหลัก และจับเพียวโดยเฉพาะ ทีมเขาไม่มีพลิกแพลง บอลเร็วหนูเตยเลยดีมากเพราะเขาไม่บล๊อกเลยแต่ทำเอาเพียวหมดความมั่นใจเพราะโดนจับตลอด

อันนี้มันเกิดขึ้นเสมอเวลาเราเจอที่ตัวสูงใหญ่ ไอ้เรื่องส่งลูกเป๋ไปบ้าง ก็ใจมันเสียไปแล้ว เพียวตัวหลักตีไม่ได้แต้ม แถมเปลี่ยนออก ที่เหลือเลยขาดความเชื่อมั่น เหมือนเคว้งว่าจะเอาไงดี ดิฉันก็ยังคิดว่า ทีมไทย "อยู่ที่ใจล้วนๆค่ะ" บวกกับการแก้เกมส์

ญี่ปุ่นยังยอมสร้างทีมใหม่เพื่อ 2020 ไทยเรากลับมาทบทวนยุทธศาสตร์ก็ยังทันค่ะ

ขอชมหนูเตยค่ะ รักษาฟอร์มแบบนี้ไว้นะคะ แต่ทั้งนี้ก็โค้ชอีกหละคะ ว่าจะแก้เกมส์ยังไง ไม่ได้จ้องจะมาตำหนิโค้ชนะคะ แต่ทีมคู่ต่อสู้เขาก็เก็บข้อมูลแบบคนนั่งดูข้างสนามนี่แหละ ไม่ต้องไปรู้ปัจจัย insight อะไร เขาก็แก้gameกันตามที่"ตามองเห็น"

หน่องดูเหนื่อยล้านะ ถึงบอกว่าจะคอยแต่หน่องไม่ไหวนะคะโค้ช
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่