ตอนนี้เราเรียนพยาบาลปี2  เราเป็นคนที่ค่อนข้างเรียบร้อย ไม่ค่อยกล้าแสดงออก เราจะเงียบและพูดน้อยมากเมื่อเราเจอคนที่เราไม่สนิท จนบางครั้งคนอื่นก็จะมองว่าเราเป็นคนหยิ่งเข้าถึงยาก จนทำให้ไม่มีคนกล้าเข้าหา หรือกล้ามาจีบเราเลย แต่จริงๆแล้วเราไม่ใช่คนแบบนั้นนะ เราแค่เขินเท่านั้นเอง ถ้าเป็นคนที่สนิทกับเราจะรู้เลยว่าเราเป็นคนที่พูดเก่ง พูดเยอะ นี่เราก็โสดมาหลายปีแล้ว ก็อย่างว่าแหละเรียนพยาบาลก็ไม่ค่อยมีเวลา เรียนก็เยอะ หาวันหยุดได้น้อย ไม่ค่อยมีเวลาได้ไปเที่ยวไหนกับใครเลย จนตอนแรกก็คิดแหละว่าโสดแบบนี้ก็ดีแล้ว แต่บางทีอยู่คนเดียวมันก็เหงาแหละเนอะ อยากมีใครสักคนที่มารับฟังเราเวลาเรามีปัญหาหรือมีเรื่องไม่สบายใจ  คอยปลอบใจเราเวลาที่เราร้องไห้  แต่ก่อนเราก็คิดที่จะปิดใจแล้วแหละว่าเราคงไม่เจอหรอกคนที่เหมาะกับเรา ใครจะมาชอบคนแบบเรา แต่ตอนนี้เราก็เริ่มที่จะเปิดใจแล้ว เราอยากมีใครสักคนที่มาเติมพื้นที่ว่างให้กับเรา เราไม่อยากเหงาต่อไปอีกแล้ว...