ฉันมีเเฟนคนอยู่หนึ่งคน ถามว่ารักกันมั้ยตอบเลยว่ารักนะฉันยอมได้หมดไม่ว่าเค้าอยากจะไปเที่ยวกับเพื่อน อยากกินเหล้า อยากสูบบุหรี่ ฉันรับได้เเต่ที่รับไม่ได้คือการมีคนอื่น เเล้วเค้าก็ทำฉันเลยตัดสินใจเลิกกับเค้าทันทีเพราะเรื่องเเบบนี้ร้อยทั้งร้อยผู้หญิงไม่ชอบเเละเกลียดมาก  เเต่เราก็เจอกันที่โรงเรียนบ่อย เราทำเป็นเหมือนไม่รู้จักกัน ซึ่งจิงๆเเล้วฉันก็เสียใจนะที่เลิกกับเค้าไปทำใจไม่ได้ด้วย เค้าพยายามง้อฉันหลายครั้งเเต่ฉันก็ไม่กลับไป   ไม่นานฉันก็มารู้จักรุ่นพี่อีกคนนึงเค้าดีกับฉันมาก เข้าใจฉันทุกเรื่อง จนบางครั้งฉันก็เเอบคิดอะไรไปโดยไม่รู้ตัว เเต่ประเด็นอ่ะคือเค้าดันมาอยู่ห้องเดียวกะเเฟนเก่าฉันน่ะสิ เเล้วเเฟนเก่าฉันก็เป็นเพื่อนที่ไปเตะบอลด้วยกันกับเค้า ทุกคนยุฉันว่า อย่ารู้สึกไปมากกว่านี้เพราะเเฟนเก่าเราเค้าก็ยัง.....พูดตรงๆอ่ะยังคิดอะไรกับเราอยู่ เเล้วการที่เรามาอยู่ในสถานะคนคุยกะเพื่อนของเค้าเเบบนี้มันจะดูน่าเกลียดไปมั้ย ?  เเถมเพื่อนเเฟนเก่าเค้าก็ชอบเราอยู่  หรือเราควรเดินออกมาเลย หรือทำยังไงดี?