การขุดด้านมืดของตัวละคร
ถึงนัทจะดูเป็นผู้หญิงหน้าหมวยๆ ยิ้มตาหยี มีเขี้ยว แต่จริงๆนัทไม่ใช่ผู้หญิงใสๆ มองโลกสวยนะคะ ตรงกันข้ามค่อนข้างเทาหนักมาทางดาร์ก (ฮา)
"ด้านมืดของจิตใจ" มักซ่อนเร้นอยู่ในตัวเรา ถ้าเรารู้ไม่ทัน มันอาจจะนำพาชีวิตเราเข้าสู่ความลำบาก ความทุกข์ และความพังทลาย
นัทสนใจในด้านมืดของตัวเอง ทำให้สนใจในด้านมืดของตัวละคร
หลังจากอ่าน “เพลิงบุญ” จบ .. บอกได้เลยว่า “ชอบมากกกกกก” 4 ตัวละครเด่น คือ พิมาลา (เบลล่า) ใจเริง (เจนี่) ฤกษ์ (ป้อง) และเทิดพันธ์ (หลุยส์) ทุกคนมีความพิกลพิการทางสติปัญญา มีความเขลา ความโลภ ความอิจฉา ริษยา และทุกคนพยายามตะเกียกตะกายเอาตัวเองให้หลุดพ้นออกจากห้วงทุกข์
นัทเลือก “พิมาลา (พิม)” มาเป็นตัวนำเรื่อง (Protagonist) เพราะเธอคือตัวละครที่ได้รับการเรียนรู้ และมีพัฒนาการมากที่สุดในเรื่อง (room to grow) มีความน่าเห็นอกเห็นใจ และน่าเอาใจช่วยมากที่สุด (ถ้าใครเคยมาเรียนเขียนบทเบื้องต้นกับนัทคงจะจำหลักการสร้างตัวนำเรื่องแบบง่ายๆได้นะคะ....หวังว่า ^^ )
นัทใช้เวลานานมากในการ “ขุด” เข้าไปในตัวของพิม หามิติ หาความสับสน ความซับซ้อน และพลังของเธอ นัทไปหาถึงความหมายที่แท้จริงของคำว่า “บุญ” ... บุญคืออะไร ? แล้วทำไม “การทำบุญ” ถึงทำให้คนเราเดือดร้อนเหมือน “จุดไฟ” เผาตัวเอง เผาบ้านตัวเองได้ขนาดนี้
สุดท้ายนัทก็ค้นพบด้านมืดที่แสนละเอียดละอ่อนของ “พิม” นั่นคือ ... การทำความดีแบบไม่มีปัญญา รวมไปถึงอาการติดดีของเธอนี่เอง มันเป็นด้านมืดที่แสนร่วมสมัย ไม่ว่าเวลาจะผ่านมากี่สิบปี คนแบบนี้ยังมีอยู่ และอาจจะมีมากขึ้นด้วยซ้ำในยุคปัจจุบัน หลังจากที่นัทเจอจุดบกพร่องนี้เอง ... พิมคือตัวนำเรื่องที่มีอานุภาพอย่างที่สุด บริบทของพิมจึงเป็นนัยยะแห่งการ "ติดดี" ที่เราเห็นกันอยู่ในสังคม (จะมีอะไรบ้าง...รอดูในละครนะคะ ^^)
หมดห่วงจาก “พิม” นัทก็หันมาขุด “ใจเริง” ต่อ ... ใจเริง เป็นตัวละครที่มีสีสัน มีเสน่ห์ และน่าจดจำมากที่สุดอีกตัวหนึ่ง แต่จุดอันตรายของการเขียนตัวละครที่มีความ “ร้อนแรง” คือ ... เราต้องเติมความ “ลุ่มลึก” ให้กับพวกเขาด้วย
ความลุ่มลึกของใจเริง คือ อะไร ?
นัทเริ่มใช้จอบ เสียม ขุดลงไปในรากเหง้าของใจเริง (ซึ่งมีอยู่แล้วในนิยาย) ลงไปในการเลี้ยงดู สังคม สิ่งที่หล่อหลอมให้เธอเกิดและเติบโตขึ้นมา และสิ่งที่นัทค้นพบคือ .. ใจเริงเป็นผู้หญิงที่ “ฉลาด และมีรสนิยม” สองสิ่งนี้ทำให้เธอดูแพง ดูดี มีผู้ชายเข้ามาในชีวิตตลอดเวลา ความฉลาดและมีรสนิยมนี้เอง ที่ทำให้ใจเริงไม่ใช่ “ตัวร้าย (Antagonist)” ที่ตื้นเขินและดาษดื่น ตรงกันข้ามเธอใช้ “สมอง” เล่นกับ “หัวใจ” ของผู้คน ใช้ “ความคิด” เรียกร้อง “ความรัก” จากคนรอบข้าง และทุกคนก็ต้องยอมสยบให้เธอ
ใจเริงมีทุกอย่างและได้ทุกอย่างเพราะเสน่ห์ที่มาจากความฉลาดของเธอ เป็นด้านดีที่นำเธอเข้าไปสู่ด้านมืดโดยไม่รู้ตัว
“ฤกษ์” ผู้ชายแสนดี มีพร้อมทุกอย่าง เป็นตัวแทนผู้ชายในฝันของผู้หญิง ด้านมืดของฤกษ์คือ .. ทิฐิ ความอยากเอาชนะ และความมั่นใจในตัวเองจนเกินไปทำให้เขาต้องมาพลาดให้กับคนที่เขาคิดเสมอว่า “เอาอยู่” !! ฤกษ์เป็นตัวแทนของผู้ชายที่ไม่เคยคิดจะเดินออกนอกลู่นอกทาง แต่ก็พลาดอย่างคาดไม่ถึง !
“เทิดพันธ์” อีกหนึ่งตัวละครที่มีความสำคัญกับเรื่อง สามีเก่าของใจเริง ตัวแปรสำคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ ในนิยายเทิดพันธ์ไม่ได้ถูกพูดถึงมากนัก แต่มีความสำคัญกับเรื่องในหลายเหตุการณ์ นัทจึงเพิ่มน้ำหนักให้มากขึ้น และ “ขุด” เข้าไปในความเป็นเทิดพันธ์ ผู้ชายที่เพียบพร้อม เคยอยู่สูง และต้องตกต่ำอย่างที่สุด ทำในสิ่งที่ไม่คิดจะทำเพราะความอ่อนแอที่ซ่อนอยู่ลึกๆในใจ แต่แล้วเขาคือคนแรกที่เรียนรู้การลุกขึ้นยืนและต่อสู้กับด้านมืดของตัวเอง
พิมาลา ใจเริง ฤกษ์ และ เทิดพันธ์ เป็นตัวละครที่สมบูรณ์แบบเพราะมีความบกพร่องที่ร่วมสมัย “การขุดเข้าไปในด้านมืด” ไม่ได้ทำให้ละครของเรา “แซ่บ” ขึ้น หรือ มีสถานการณ์ที่หวือหวา คำด่าที่รุนแรง แต่มันทำให้ตัวละครทุกตัวมีมิติ มีความเป็นคน
“เพลิงบุญ” เป็นอีกงานที่ท้าทายสำหรับนัท การดัดแปลงนิยายของนักเขียนระดับครูคือสิ่งที่เราต้องคิดให้รอบคอบ นัทอ่านนิยายหลายรอบ คัดกรองข้อมูล วิเคราะห์ตัวละครอย่างละเอียด หลายฉากที่ดีในนิยายนัทเก็บไว้เกือบหมด แต่ปรับบริบทรอบข้างให้เข้ากับเวลาที่เปลี่ยนไป
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ “ให้เกียรติตัวละคร และ ให้เกียรติคนดู” นัทคิดเสมอว่าคนดูไม่ได้อยากดูแค่คนมาด่ากัน มาทำกริยาแรงๆใส่กัน เพราะถ้าอยากดูแค่นั้นเปิดคลิป หรือ เดินไปหน้าปากซอยก็คงหาดูได้ไม่ยาก แต่นัทเชื่อว่า...คนดู (ส่วนใหญ่) ต้องการดูสิ่งที่ทำให้สมอง หรือ หัวใจ ได้ทำงาน
ละครเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของการแย่งผู้ชาย แต่เป็นการเฝ้าดูการเดินเข้าสู่ด้านมืดของตัวละครในแบบต่างๆ และลุ้นต่อไปว่า...แต่ละคนจะหลุดออกมาสู่แสงสว่างได้หรือไม่ ... อย่างไร ?
ดูแล้ว เราอาจจะย้อนกลับมาถามตัวเองว่า ... แล้วด้านมืดของเราคืออะไร ? เรารู้ทันมันหรือเปล่า ? และมันจะมีสักวันที่เราจะพลาดมั้ย ? และถ้าพลาด .. เราจะเดินออกมาอย่างไร ?
อีกไม่นาน ... มาหาคำตอบร่วมกันนะคะ
#เพลิงบุญ
#Ch33
#Ch3
#MakerY
#เพื่อนชั่ว_ผัวเลว
#ณัฐิยา_ศิรกรวิไล
Cr. FB : ณัฐิยา ศิรกรวิไล (ขออนุญาตนำมาลงนะคะ)
คุณณัฐิยา ศิรกรวิไลพูดถึงการเขียนบท "เพลิงบุญ" >> การขุดด้านมืดของตัวละคร
การขุดด้านมืดของตัวละคร
ถึงนัทจะดูเป็นผู้หญิงหน้าหมวยๆ ยิ้มตาหยี มีเขี้ยว แต่จริงๆนัทไม่ใช่ผู้หญิงใสๆ มองโลกสวยนะคะ ตรงกันข้ามค่อนข้างเทาหนักมาทางดาร์ก (ฮา)
"ด้านมืดของจิตใจ" มักซ่อนเร้นอยู่ในตัวเรา ถ้าเรารู้ไม่ทัน มันอาจจะนำพาชีวิตเราเข้าสู่ความลำบาก ความทุกข์ และความพังทลาย
นัทสนใจในด้านมืดของตัวเอง ทำให้สนใจในด้านมืดของตัวละคร
หลังจากอ่าน “เพลิงบุญ” จบ .. บอกได้เลยว่า “ชอบมากกกกกก” 4 ตัวละครเด่น คือ พิมาลา (เบลล่า) ใจเริง (เจนี่) ฤกษ์ (ป้อง) และเทิดพันธ์ (หลุยส์) ทุกคนมีความพิกลพิการทางสติปัญญา มีความเขลา ความโลภ ความอิจฉา ริษยา และทุกคนพยายามตะเกียกตะกายเอาตัวเองให้หลุดพ้นออกจากห้วงทุกข์
นัทเลือก “พิมาลา (พิม)” มาเป็นตัวนำเรื่อง (Protagonist) เพราะเธอคือตัวละครที่ได้รับการเรียนรู้ และมีพัฒนาการมากที่สุดในเรื่อง (room to grow) มีความน่าเห็นอกเห็นใจ และน่าเอาใจช่วยมากที่สุด (ถ้าใครเคยมาเรียนเขียนบทเบื้องต้นกับนัทคงจะจำหลักการสร้างตัวนำเรื่องแบบง่ายๆได้นะคะ....หวังว่า ^^ )
นัทใช้เวลานานมากในการ “ขุด” เข้าไปในตัวของพิม หามิติ หาความสับสน ความซับซ้อน และพลังของเธอ นัทไปหาถึงความหมายที่แท้จริงของคำว่า “บุญ” ... บุญคืออะไร ? แล้วทำไม “การทำบุญ” ถึงทำให้คนเราเดือดร้อนเหมือน “จุดไฟ” เผาตัวเอง เผาบ้านตัวเองได้ขนาดนี้
สุดท้ายนัทก็ค้นพบด้านมืดที่แสนละเอียดละอ่อนของ “พิม” นั่นคือ ... การทำความดีแบบไม่มีปัญญา รวมไปถึงอาการติดดีของเธอนี่เอง มันเป็นด้านมืดที่แสนร่วมสมัย ไม่ว่าเวลาจะผ่านมากี่สิบปี คนแบบนี้ยังมีอยู่ และอาจจะมีมากขึ้นด้วยซ้ำในยุคปัจจุบัน หลังจากที่นัทเจอจุดบกพร่องนี้เอง ... พิมคือตัวนำเรื่องที่มีอานุภาพอย่างที่สุด บริบทของพิมจึงเป็นนัยยะแห่งการ "ติดดี" ที่เราเห็นกันอยู่ในสังคม (จะมีอะไรบ้าง...รอดูในละครนะคะ ^^)
หมดห่วงจาก “พิม” นัทก็หันมาขุด “ใจเริง” ต่อ ... ใจเริง เป็นตัวละครที่มีสีสัน มีเสน่ห์ และน่าจดจำมากที่สุดอีกตัวหนึ่ง แต่จุดอันตรายของการเขียนตัวละครที่มีความ “ร้อนแรง” คือ ... เราต้องเติมความ “ลุ่มลึก” ให้กับพวกเขาด้วย
ความลุ่มลึกของใจเริง คือ อะไร ?
นัทเริ่มใช้จอบ เสียม ขุดลงไปในรากเหง้าของใจเริง (ซึ่งมีอยู่แล้วในนิยาย) ลงไปในการเลี้ยงดู สังคม สิ่งที่หล่อหลอมให้เธอเกิดและเติบโตขึ้นมา และสิ่งที่นัทค้นพบคือ .. ใจเริงเป็นผู้หญิงที่ “ฉลาด และมีรสนิยม” สองสิ่งนี้ทำให้เธอดูแพง ดูดี มีผู้ชายเข้ามาในชีวิตตลอดเวลา ความฉลาดและมีรสนิยมนี้เอง ที่ทำให้ใจเริงไม่ใช่ “ตัวร้าย (Antagonist)” ที่ตื้นเขินและดาษดื่น ตรงกันข้ามเธอใช้ “สมอง” เล่นกับ “หัวใจ” ของผู้คน ใช้ “ความคิด” เรียกร้อง “ความรัก” จากคนรอบข้าง และทุกคนก็ต้องยอมสยบให้เธอ
ใจเริงมีทุกอย่างและได้ทุกอย่างเพราะเสน่ห์ที่มาจากความฉลาดของเธอ เป็นด้านดีที่นำเธอเข้าไปสู่ด้านมืดโดยไม่รู้ตัว
“ฤกษ์” ผู้ชายแสนดี มีพร้อมทุกอย่าง เป็นตัวแทนผู้ชายในฝันของผู้หญิง ด้านมืดของฤกษ์คือ .. ทิฐิ ความอยากเอาชนะ และความมั่นใจในตัวเองจนเกินไปทำให้เขาต้องมาพลาดให้กับคนที่เขาคิดเสมอว่า “เอาอยู่” !! ฤกษ์เป็นตัวแทนของผู้ชายที่ไม่เคยคิดจะเดินออกนอกลู่นอกทาง แต่ก็พลาดอย่างคาดไม่ถึง !
“เทิดพันธ์” อีกหนึ่งตัวละครที่มีความสำคัญกับเรื่อง สามีเก่าของใจเริง ตัวแปรสำคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ ในนิยายเทิดพันธ์ไม่ได้ถูกพูดถึงมากนัก แต่มีความสำคัญกับเรื่องในหลายเหตุการณ์ นัทจึงเพิ่มน้ำหนักให้มากขึ้น และ “ขุด” เข้าไปในความเป็นเทิดพันธ์ ผู้ชายที่เพียบพร้อม เคยอยู่สูง และต้องตกต่ำอย่างที่สุด ทำในสิ่งที่ไม่คิดจะทำเพราะความอ่อนแอที่ซ่อนอยู่ลึกๆในใจ แต่แล้วเขาคือคนแรกที่เรียนรู้การลุกขึ้นยืนและต่อสู้กับด้านมืดของตัวเอง
พิมาลา ใจเริง ฤกษ์ และ เทิดพันธ์ เป็นตัวละครที่สมบูรณ์แบบเพราะมีความบกพร่องที่ร่วมสมัย “การขุดเข้าไปในด้านมืด” ไม่ได้ทำให้ละครของเรา “แซ่บ” ขึ้น หรือ มีสถานการณ์ที่หวือหวา คำด่าที่รุนแรง แต่มันทำให้ตัวละครทุกตัวมีมิติ มีความเป็นคน
“เพลิงบุญ” เป็นอีกงานที่ท้าทายสำหรับนัท การดัดแปลงนิยายของนักเขียนระดับครูคือสิ่งที่เราต้องคิดให้รอบคอบ นัทอ่านนิยายหลายรอบ คัดกรองข้อมูล วิเคราะห์ตัวละครอย่างละเอียด หลายฉากที่ดีในนิยายนัทเก็บไว้เกือบหมด แต่ปรับบริบทรอบข้างให้เข้ากับเวลาที่เปลี่ยนไป
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ “ให้เกียรติตัวละคร และ ให้เกียรติคนดู” นัทคิดเสมอว่าคนดูไม่ได้อยากดูแค่คนมาด่ากัน มาทำกริยาแรงๆใส่กัน เพราะถ้าอยากดูแค่นั้นเปิดคลิป หรือ เดินไปหน้าปากซอยก็คงหาดูได้ไม่ยาก แต่นัทเชื่อว่า...คนดู (ส่วนใหญ่) ต้องการดูสิ่งที่ทำให้สมอง หรือ หัวใจ ได้ทำงาน
ละครเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของการแย่งผู้ชาย แต่เป็นการเฝ้าดูการเดินเข้าสู่ด้านมืดของตัวละครในแบบต่างๆ และลุ้นต่อไปว่า...แต่ละคนจะหลุดออกมาสู่แสงสว่างได้หรือไม่ ... อย่างไร ?
ดูแล้ว เราอาจจะย้อนกลับมาถามตัวเองว่า ... แล้วด้านมืดของเราคืออะไร ? เรารู้ทันมันหรือเปล่า ? และมันจะมีสักวันที่เราจะพลาดมั้ย ? และถ้าพลาด .. เราจะเดินออกมาอย่างไร ?
อีกไม่นาน ... มาหาคำตอบร่วมกันนะคะ
#เพลิงบุญ
#Ch33
#Ch3
#MakerY
#เพื่อนชั่ว_ผัวเลว
#ณัฐิยา_ศิรกรวิไล
Cr. FB : ณัฐิยา ศิรกรวิไล (ขออนุญาตนำมาลงนะคะ)