ผมเพิงย้ายบ้านมาได้พักนึง ประมาณ 1 ปี ในซอยเล็กๆแห่งหนึ่ง
ปกติผมอยู่แต่ในบ้านไม่เคยออกมาเดินเล่นในซอยแม้แต่ครั้งเดียว อย่างมากก็อยู่แถวๆไม่เกินหน้าบ้าน
เวลาไปข้างนอกนั่งรถยนต์ส่วนตัวออกไปเท่านั้น ไม่เคยทักทายคนในซอยเลย
มีครั้งนึงออกไปข้างนอกกับแม่แล้วในซอยรถติดพอดี คนในซอยมาเคาะกระจกแม่ถามว่าสบายดีไหม
และคำถามที่สอง (คำถามแรกข้ามอย่างไว) นั่นใครเหรอ ลูกหรือเปล่า นั่นลูกใช่ไหม ถามรัวเป็นชุดๆเลย
คนที่มาเคาะกระจกนั้น แม่ได้เล่าว่าขับผ่านบ่อยทุกวันไม่เคยมาทักทาย พอผมติดรถนั่งมาด้วยอยู่ๆอยากมาทักทายเฉยเลย
ผมก็รู้ได้ทันทีว่า คงอยากมาดูหน้าผม เลยรีบมาเคาะกระจกรถแม่ (เพราะผมไม่เคยออกมาเดินเล่นในซอยคงอยากเห็นหน้าผมมั้ง )
นิสัยแบบนี้ถือว่าสอดรู้สอดเห็นใช่หรือไม่ครับ แกล้งมาเคาะกระจกทักทายแม่ แต่คำถามที่คุยมุ่งมาที่ตัวผมอย่างเดียวเลย
ขอความเห็นเพื่อนบ้านแบบนี้หน่อยครับ
ปล.
หลังจากได้เห็นหน้าผมแบบชัดๆจนพอใจแล้ว หลังจากนั้นก็ไม่มาเคาะรถแม่ผมเวลาผมนั่งมาอีกเลย
คิดยังไงกับในซอยคนนึงนิสัยแบบนี้
ปกติผมอยู่แต่ในบ้านไม่เคยออกมาเดินเล่นในซอยแม้แต่ครั้งเดียว อย่างมากก็อยู่แถวๆไม่เกินหน้าบ้าน
เวลาไปข้างนอกนั่งรถยนต์ส่วนตัวออกไปเท่านั้น ไม่เคยทักทายคนในซอยเลย
มีครั้งนึงออกไปข้างนอกกับแม่แล้วในซอยรถติดพอดี คนในซอยมาเคาะกระจกแม่ถามว่าสบายดีไหม
และคำถามที่สอง (คำถามแรกข้ามอย่างไว) นั่นใครเหรอ ลูกหรือเปล่า นั่นลูกใช่ไหม ถามรัวเป็นชุดๆเลย
คนที่มาเคาะกระจกนั้น แม่ได้เล่าว่าขับผ่านบ่อยทุกวันไม่เคยมาทักทาย พอผมติดรถนั่งมาด้วยอยู่ๆอยากมาทักทายเฉยเลย
ผมก็รู้ได้ทันทีว่า คงอยากมาดูหน้าผม เลยรีบมาเคาะกระจกรถแม่ (เพราะผมไม่เคยออกมาเดินเล่นในซอยคงอยากเห็นหน้าผมมั้ง )
นิสัยแบบนี้ถือว่าสอดรู้สอดเห็นใช่หรือไม่ครับ แกล้งมาเคาะกระจกทักทายแม่ แต่คำถามที่คุยมุ่งมาที่ตัวผมอย่างเดียวเลย
ขอความเห็นเพื่อนบ้านแบบนี้หน่อยครับ
ปล.หลังจากได้เห็นหน้าผมแบบชัดๆจนพอใจแล้ว หลังจากนั้นก็ไม่มาเคาะรถแม่ผมเวลาผมนั่งมาอีกเลย