เรื่องมันมีอยู่ว่า ฐานะทางบ้านเราไม่ค่อยดี ตั้งเเต่ที่พ่อเเม่เราเเยกทางกัน เลยมีเเค่เเม่ที่ส่งเสียให้เราเเละน้องเรียนหนังสือ ชีวิต ม.6 เราไม่เหมือนคนอื่น คนอื่นหาที่เรียน เเต่เราหาทุนเรียน เพราะลำพังเเม่คนเดียว เราว่าเเม่ไม่ไหวเเน่ ไหนจะน้องๆอีก เราคิดว่าถ้าเราไม่เรียน ต่อไปใครจะช่วยเเม่ส่งเสียน้องเรียน ถ้าเราไม่เรียนก็คือตัดยางอย่างเดียว เเต่เดี๋ยวนะ มันจะไปพออะไร ราคายางช่วงนี้ก็รู้ๆๆกันอยู่ เราเลยเขียนเรียงความเล่าชีวิตของเรา คนที่เราเอาไปให้อ่านคนเเรก คือครูที่โรงเรียน ครูอ่านเเล้วน้ำตาไหล จนกระทั่งเรียงความเราดังไปทั่วโรงเรียน เราได้ส่งเรียงความนี้ไปให้มูลนิธิเเห่งหนึ่ง โดยเราหาข้อมูลเองทุกอย่าง ที่อยู่อะไรบลาๆๆ จนในที่สุดเราก้ได้ทุนเรียน ป.ตรี
ต่อมาเมื่อเราเข้ามหาวิทยาลัย เเม่เริ่มไม่มีเงินส่งให้เรา เนื่องจาก น้องๆๆก็ลำบาก เราบอกเเม่ว่า ไม่เป็นไรเเม่ เก็บเงินไว้ให้น้องไปโรงเรียนเถอะ หนุโตเเล้ว หนูพอเอาตัวรอดได้ คือเราทำงานพิเศษเสิร์ฟในโรงเเรม เเละไปช่วยขายข้าวในมหาวิทยาลัย ไม่ได้เงิน เเต่ได้กินข้าวฟรี เเต่ทว่า เท่าเเต่เราคนเดียว มันก็พอประทังชีวิต เเต่ทางบ้านเรา เเม่เรา น้องเรา ก็ไม่พอที่จะให้ เราไปเห็นประกาศรับสมัครทุน โดยมีคุณสมบัติ เกรด 3.00 อัพ ฐานะทางบ้านไม่ดี เเละมีจิตสาธารณะ เราจึงส่งใบสมัคร เเละสอบสัมภาษณ์ เขาก็ถามเกี่ยวกับทางบ้าน เราก็เล่าๆๆๆ เเล้วเราก็ได้รับทุน
พอเราได้ทุนมา เราก็เอาไว้จ่ายค่าหอบ้าง เเล้วก็ซื้อโนตบุคมา เพราะเราต้องใช้ทำวิจัย ทำงานส่งอาจารย์บ่อยๆ ในราคาท่ไม่เเพงนัก เเล้วเเม่ก็โทรมาหาบ่อยๆๆ เรื่องที่บ้าน เงินไม่พอใช้ เราเป็นลูกจะทนเห็นเเม่ลำบากได้อย่างไร เราก็ส่งเงินให้เเม่ใช้บ่อยๆๆ เพราะน้องเราตั้ง 4 คน เรียนหนังสือทั้งหมด เเต่คนที่ทำงานหาเงินมีเเม่คนเดียว
ต่อมา เราเอาเอกสารทุนอันเเรกที่เราได้ ไปให้พี่บุคลากรเซ็นรับรองการเป็นนักศึกษาให้ พี่บอกว่า หนูได้ทุนซ้อนไม่ได้นะ พี่จำเป้นต้องตัดทุนหนูให้เหลือทุนเดียว พี่จะตัดทุนที่หนูได้มาทีหลังนะคะ เเละหนูต้องหาเงินมาคืนทุนที่พี่ให้ไปนะ กลายเป็นว่า เราอึ้งพักใหญ่ ทำอะไรไม่ถูกเลย กลายเป็นว่าเราเป็นหนี้โดยไม่รู้ตัว เราไม่รู้มาก่อนเลยว่า ทุนซ้อนไม่ได้ เอาไงดีละ เราจะหาเงินมาจากที่ไหน
สตอรี่ของคนจนๆๆ เรื่องของเรื่องทุนการศึกษา
ต่อมาเมื่อเราเข้ามหาวิทยาลัย เเม่เริ่มไม่มีเงินส่งให้เรา เนื่องจาก น้องๆๆก็ลำบาก เราบอกเเม่ว่า ไม่เป็นไรเเม่ เก็บเงินไว้ให้น้องไปโรงเรียนเถอะ หนุโตเเล้ว หนูพอเอาตัวรอดได้ คือเราทำงานพิเศษเสิร์ฟในโรงเเรม เเละไปช่วยขายข้าวในมหาวิทยาลัย ไม่ได้เงิน เเต่ได้กินข้าวฟรี เเต่ทว่า เท่าเเต่เราคนเดียว มันก็พอประทังชีวิต เเต่ทางบ้านเรา เเม่เรา น้องเรา ก็ไม่พอที่จะให้ เราไปเห็นประกาศรับสมัครทุน โดยมีคุณสมบัติ เกรด 3.00 อัพ ฐานะทางบ้านไม่ดี เเละมีจิตสาธารณะ เราจึงส่งใบสมัคร เเละสอบสัมภาษณ์ เขาก็ถามเกี่ยวกับทางบ้าน เราก็เล่าๆๆๆ เเล้วเราก็ได้รับทุน
พอเราได้ทุนมา เราก็เอาไว้จ่ายค่าหอบ้าง เเล้วก็ซื้อโนตบุคมา เพราะเราต้องใช้ทำวิจัย ทำงานส่งอาจารย์บ่อยๆ ในราคาท่ไม่เเพงนัก เเล้วเเม่ก็โทรมาหาบ่อยๆๆ เรื่องที่บ้าน เงินไม่พอใช้ เราเป็นลูกจะทนเห็นเเม่ลำบากได้อย่างไร เราก็ส่งเงินให้เเม่ใช้บ่อยๆๆ เพราะน้องเราตั้ง 4 คน เรียนหนังสือทั้งหมด เเต่คนที่ทำงานหาเงินมีเเม่คนเดียว
ต่อมา เราเอาเอกสารทุนอันเเรกที่เราได้ ไปให้พี่บุคลากรเซ็นรับรองการเป็นนักศึกษาให้ พี่บอกว่า หนูได้ทุนซ้อนไม่ได้นะ พี่จำเป้นต้องตัดทุนหนูให้เหลือทุนเดียว พี่จะตัดทุนที่หนูได้มาทีหลังนะคะ เเละหนูต้องหาเงินมาคืนทุนที่พี่ให้ไปนะ กลายเป็นว่า เราอึ้งพักใหญ่ ทำอะไรไม่ถูกเลย กลายเป็นว่าเราเป็นหนี้โดยไม่รู้ตัว เราไม่รู้มาก่อนเลยว่า ทุนซ้อนไม่ได้ เอาไงดีละ เราจะหาเงินมาจากที่ไหน