ก็เจอวันนี้ประมาณ 1-2 ทุ่มครับ ใส่ชุดนักเรียนผูกโบว์ใหญ่ๆสีขาว กระโปรงสีน้ำเงินหรือสีกลมผมไม่แน่ใจครับหน้าตาน่ารัก เจอครั้งสุดก็ตอนที่เค้าซ้อนกลับกับเพื่อน 3 คน มีเพื่อนที่เป็นกระเทยนั่งตรงกลางครับ ตา

คือว่าหามาหลายชั่่วโมงละ เพลงไทยนี้เเหละจ้า. คนร้องเป็นผู้หญิงใส่ชุดไทยที่ผูกโบว์ใหญ่ๆกระโปงประมาณสีเเดงประมานนี้ค่ะพยายมนึกเเล้วนึกไม่ออกเลย

สวัสดีค่ะ เราอยากรู้ว่าทำไมเด็กนักเรียนไม่ว่าประถมหรือมัธยมปล่อยผมได้ดัดได้ลอนได้ทำไมไทยทำไม่ได้หรอคะไทยต้งมัดและผูกโบว์เเต่มัดเราไม่ได้ติดอะไรแต่เราเเค่อยากทราบว่าทำไมไทยถึงเคร่งเรื่องนี้และเกาหลีปล่

อยากสอบถามเรื่องประกับภัยรถยนต์ค่ะ ได้ต่อประกันภัยของวิริยะกับทางโลตัสโบรคเกอร์ (ทำผ่านทางโทรศัพท์) แล้วไม่แน่ใจว่าทางประกันรวมป้ายภาษีด้วยไหม  ติดต่อกับทางนายหน้าประกันภัยไม่ได้ แล้วไม่รู้ว่าจะ

จะเดินทางจากสนามบินฟุกุโอกะไปฮากาตะค่ะ แต่มีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่มาด้วย ทุกครั้งเวลาเข้าเมืองจะนั่งรถไฟเที่ยวพิเศษอย่างสกายไลเนอร์หรือฮารุกะค่ะ เพราะมันมีที่เก็บกระเป๋าใบใหญ่ให้ในตัวค่ะ แต่สำหรับฟุก

ตามหัวข้อเลยครับ

กลุ่ม 2 โคลงดั้น บาทกุญชร @ โคลงกลอนกาพย์ร่าย ! ร้อง .....ร่ำฟัง ประสงค์ส่งสุขสลายระทม .....ทุกข์ท้น สวดเสกมิ่งมนต์ขลัง .....คล้องจิต ผองเพื่อนร่วมร้อย พ้น .....พุ่มเหงา @ บาทกุญชรดั้น คิด .....คลาย