สวัสดีค่ะหนูชื่อต้าค่ะอายุ15ปี่ค่ะยุ ม.4 หนูเครียดมากค่ะกับการเรียนหนูมีงายอดิเรกชอบทำคือ วาดภาพ ฟังเพลงแต่งนิยายและสิ่งที่หนูรักมากมายัสองอย่างคือ หนูรักการเต้น ใช่ค่ะหนูยุวงcover dance ค่ะและหนูก็อยู่วงโยธวาฑิตเรื่องมันเมือคื่นวันพฤหัสที่ผ่านมาค่ะก่อนหน้านั้นมีงานแข่งเต้นที่โคราชวันที่21กรกฎาคมค่ะแล้วหัวหน้าวงของหนูนั้นย้ายไปเรียนที่กรุงเทพค่ะแล้วหนูเลยถามน้องในวงว่า"จะลงงานมั้ยไม่ลงก็ไม่เป็นไรพี่ไม่เครียดพี่ไม่บังคับ"น้องก็บอกว่าอยากไปและตั้งแต่นั้นมาหนูก็เรียกน้องซ้อมทุกวันตอนเที่ยงและเย็นวันเสาร์ตอนบ่ายถึงเย็นโดยที่หนูเป็นคนสอนน้องทุกอย่างเพียงคนเดียวโดยไม่มีพี่ในวงค่อยช่วยหนูก็ไม่ได้ว่าอะไรพี่เขาเพราะม.5งานเยอะแล้วพี่ก็บอกว่าจะไม่ลงงานเพราะวงโยหนูก็นัดซ้อมทุกวันเสาร์และแน่นนอนทุกวันที่หนูซ้อมเต้นนั้นหนูก็ไม่ได้ไปซ้อมวงโยค่ะและวันพฤหัสตอนเย็นน้องในวงเต้นที่เข้ามาใหม่แนะนำให้หนูรู้จักกับคุณครูท่านหนึ่งซึงครูเขาสบันสนุนในเรื่องของการเต้นหนูก็บอกกับครูเขาค่ะว่าน้องวงเต้นหนูมีแต่คนน่ารักไม่มีปัญหาเรื่องซ้อมครูท่านก็บอกว่าถ้าจะลงงานนั้นเดียวครูจะช่วยดูแลเองไม่ต้องห่วงซึงเสร็จธุระแล้วหนูก็กลับบ้านบ้านหนูห่างจากโรงเรียนยุ57กม.และคื่นนั้นเองที่หนูออนเฟสแล้วเข้าไปดูแชทกลุ่มของวงเต้นแล้วเจอรุ่นพี่ในวงว่าหนูไปบังคับน้องให้น้องลงงานแข่งและก็หาว่าหนูนั้นทำตัวเป็นหัวหน้าวงทำตัวหลงอำนาจไม่เห็นใจน้องแล้วก็ว่าหนูเรื่องชุดที่จะไปแข่งซึงชุดแข่งนั้นหนูจะไห้น้องเอาเสื้อผ้าที่น้องไม่ใส่แล้วมาให้หนูเพราะหนูจะดัดแปลงชุดและในแชทค่ะหนูก็พยายามอธิบายค่ะไม่ได้บังคับน้องไปพยายามอธิบายเรื่องชุดของน้องว่าหนูจะดัดใหม่เรื่อล้วหนูก็โดนทั้งพี่และก็เพื่อนที่เป็นหัวหน้าวงว่าคืนนั้นหนูร้องให้ทั้งคืนหนูหนูคิดว่าครวจะแยกมาตั้งวงของตนเองดีมั้ยหนูไม่เข้าใจว่าหนูทำเพื่อวงขนาดนี้แต่ทำไมไม่มีคนเห็นค่าหนูอุสาแบกหน้าไปหาครูให้ครูสนับสนุนวงหนูที่หนูเรียกซ้อมน้องทุกวันก็เพราะหนูอยากให้น้องเก่งมากขึ้นจะได้ไม่เหมือนครั้งก่อนที่ไปแข่งและขายหน้าคนอื่นหนูยอมที่จะโดนทำโทษจากวงดยเพื่อนมาสอนน้องแต่รุ่นพี่ของหนูนั้นไม่เคยมาดูแลน้องเลยมาแป็บเดียวแล้วหายไปไม่เคยช่วยหนูสอนน้องเลยและคนที่ใสร้ายว่าหนูอยากเป็นหัวหน้าวงนั้นคือรุ่นพี่ที่หนูไม่เคยเห็นแม้แต่เงาหัวที่จะมาที่ซ็อมเลยแต่เจ็บที่สุดคือเพื่อนหนูที่เป็นหัวหน้าวงนั้นกลับเชื่อในสิ่งที่พี่เขาพูดมากกว่าเชื่อหนูทั้งทั้งที่มันยุกับหนูทุกวันมันน่าจะรุ้ว่าหนูเป็นคนยังไงหนูเป็นคนยังไงก็ได้แล้วแต่คนรอบข้างมันไม่มีใครฟังหนูเลยสักคนมียุแค่สามคนที่ฟังหนูคือน้องที่เข้ามาใหม่สองคนกับเพื่อนอีกคนหนูอธิบายเรื่องทั้งหมดให้น้องฟังน้องก็ปลอบใจแล้วก็บอกกับหนูว่า"พี่เราไปตั้งวงของเราเถอะพี่รู้มั้ยว่าทุกครั้งที่พี่ซ้อมเต้นที่พี่สอนหนูนะมันมีหลายคนนะที่เขาอยู่กับพี่มีหลายคนอยากมาเป็นสมาชิกวงของพี่แต่ที่ไม่เข้ามาเพราะเขาไม่ชอบรุ่นพี่ของพี่ต่างหากหนูนะเคยคิดนะว่าถ้าพี่เป็นหัวหน้าวงอ่ะหนูว่าวงเราอาจะดีมากๆเลยนะพี่จำตอนก่อนที่หนูจะออกจากวงได้มั้ยหนูบอกว่าพี่ต้าพี่เป็นหัวหน้าวงเหรอตอนนั้นนะหนูคิดว่าพี่เป็นหัวหน้าวงนะ"
คือหนูสับสนมากค่ะว่าจะทำไงดีจะออกหรืออยู่ต่อแล้วสิ่งที่หนูทำมันผิดรึเปล่า
(นี้เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวของหนูและขอว่าหนูไม่อยากให้เอาความคิดของหนูไปโพสให้เกิดเรื่องราวขอบคุณค่ะ)