สวัสดีครับ กระทู้นี้ไม่ขอดราม่านะครับ มาจากความในใจที่ไม่กล้าปรึกษาใครที่ทางครอบครัวเนื่องจากทางบ้านผมทั้งพ่อและแม่เป็นคนที่ปักหลักกับศาสนาพุทธสุดๆ แต่กลับกันผมกลับไม่ค่อยเชื่อแบบที่พวกเขาและญาติๆเชื่อ โดยเฉพาะยายและผมรักยายมากๆ แต่ยายเสียไปแล้ว สองปีกว่าๆ คือเรื่องของเรื่องสมัยเด็กเล็กๆจำความไม่ได้ผมชักครับ แบบไม่หยุดเลย แล้วทางบ้านรวมถึงยายเลยไปบนไว้กับพระวัดหนึ่ง ขอให้หายและก็หาย (ตรงนี้จะเพราะอะไรก็ตามแต่นะครับ)
เวลาผ่านมาจนตอนนี้ผมจะ 20 ปีแล้วในสิ้นปีนี้ ตอนนี้กำลังเรียนปี 2 และผมเป็นคนที่เชื่อในเรื่องการทำความดี นะครับ การทำสิ่งดีๆในสังคมและครอบครัว แต่เรื่องศาสนาผมค่อนข้างจะศึกษาเอาเป็นประวัติศาสตร์ แต่ไม่ได้เลื่อมใส ค่อนข้างเอนเอียงไปทางตั้งคำถามกับคำสอนด้วยแต่ไม่ได้ลบหลู่หรือดูหมิ่นดูชังนะ ผมให้ความเครารพเพราะเกิดมานับถือแต่เด็ก แต่เพราะโตขึ้นความคิดผมอาจจะดูขวางโลกขึ้น คือเริ่มไม่ชอบแนวทางการนับถือศาสนานี้ กลัวว่าตอนไปบวชกลายเป็นจะบาปแทนเพราะในใจดูเหมือนฝืน แต่ก็ไม่อยากทำให้ท่านเสียใจ จะให้ทนก็จะกลายเป็นไม่ได้อะไร อย่างนี้ผมควรทำยังไงดีครับ

  ผมอาจจะสามารถเปลี่ยนทัศนคติได้นะถ้าถึงเวลานั้น แต่อีกเรื่องที่ผมค่อนข้างไม่ชอบในสังคมญาติคือ ผมเลือกวัดที่อยากจะไปบวชอยู่ได้แต่คือพิธีวชต้องไปบวชที่วัดที่บ้านยายจังหวัดอื่น ซึ่งแน่นอนสังคมคนแก่เขารู้จักกันทั้งแถบ พอมีงานบวชก็จะมีงานรื่นเริง เพลงเปิด เต้นแห่ โต๊ะจีน ซึ่งผมไม่ต้องการยังงี้ ถ้าจะให้บวชก็อยากจะเงียบๆ แบบนี้สามารถทำได้ไหมครับ ขอแค่พ่อแม่ยิ่งดี ตอนญาติบวชที่บวชหมู่ก็ยังมีงานคนแห่มาเต็ม อึดอัดอะ ขอคำแนะนำทีครับ