อดีตเปนคนเเย่มาก เรียนเเย่ หน้าเเย่ เพื่อนเเย่ เเฟนเเย่ ทุกอย่างพังพินาส
มาคิดได้เเยกตัวคนเดียว คิดได้ ทำงนา เก้บตัง คิดเเต่ครอบครัว ปัจจุบัน กำลังดีขึ้นเรื่อยๆ
เเต่เครียด เหนื่อยปัญหาอะไรหลายๆอย่าง เจออะไรที่ไม่เคยเจอ เป้นประสบกานที่ไม่อยากจำ เเต่ก็ไม่เคยลืม
เลยคิดว่า ที่เปนอยุ่เนี้ยมันใช่หรอ  มันไม่มีความสุขเลย ถึงสุขมันก้สุขปลอม
บางครั้งก้อยากเก้บเงินให้ครอบครัว เเบบไม่ต้องห่วงพวกเขาเเล้ว มีบ้าน รถ หรือเงิน เเล้วอยากตายๆไปซะ เเต่กลัวบาป
ไม่เข้าใจตัวเองในบางครั้ง ทําเลวเเล้วมีความสุข บางทีได้ในสิ่งที่ได้ ในทางกลับกัน ทําดีกลับลงเหว
อยู่นิ่งๆก้กลับมีปัญหาเดินเข้ามา เช่น คนรอบข้าง หรืออะไรต่างๆ
คิดว่าคนเราเกิดมาเพื่อสู้กันในสังคม สู้เพื่อความอยู่รอด หรือมันเปนสันชาตตยานของคน  ที่ทุกคนต้องเจอ เเต่เเตกต่างกันไป
   ควรทำอย่างไรดี ตอนนี้ คิดมาก เครียด เหนื่อย  เเล้วก้ไม่รุ้อนาคตในทางที่ดีเท่าไหร่