ผมจับได้ว่าเมียมีชู้ประมาณต้นปีเราทะเลาะกันมากและบอกให้เขาเลิกแล้วเราจะกลับมาเหมือนเดิม ตอนนั้นก็เข้าข้างตัวเองว่าคงแค่คุยกันแต่ในใจคิดว่ามันคงเอากันแล้วเพราะดูจากไลน์ที่สองคนคุยกัน จากนั้นมาผมไม่มีความสุขเลยมีแต่ความระแวงและพยายามหาข้อมูลต่างๆ สืบจนร็ว่าชู้เป็นใครและคนนั้นมันก็มีลูกเมียด้วย เราทะเลาะกันหลายครั้งแต่เมียผมไม่ยอมรับหาข้ออ้างไปเรื่อยหลายๆครั้งออกนอกบ้านไปก้ไม่รับโทรศัพท์อ้างนั่นนี่ตลอด เคยโทรไปหาชู้มันยังขู่ฆ่าผมอีกบอกตรงครับมึน ตกลงผมไปแย่งเมียมันเหรอ ผมยอมให้อภัยเมียทุกครั้งที่จับได้ว่าไปด้วยกัน แค่อยากให้เขากลับมาเพราะยังรักและสงสารลูกพึ่งได้ชวบกว่า กำลังน่ารักกำลังซน เมียผมบอกว่าผมไม่ใส่ใจทั้งที่ตลอดคบกันจนแต่งงานผมดูแลเขาและครอบครัวเขาอย่างเต็มที่เท่าที่ผมทำได้ แต่ผมไม่ใช่คนหวานเอาใจไม่เก่ง  เมียผมอยากได้อะไรผมทำให้ถ้าผมมี งานในบ้านผมช่วย อาหารผมทำให้กินตลอดเพราะเมียไม่ทำ ทำไม่เป็น ไม่ชอบทำ ผมเลยไม่บังคับ ผมให้โอกาสมาหลายครั้งที่จับได้ วันนี้เขายังไม่หยุด ยังแอบไปหากันอยู่ ผมโง่มากไหมครับที่ยังยอมรับยังคิดว่าเขาจะกลับใจ รับได้ที่เมียไปนอนกับคนอื่น ผมคิดหาทางออกตลอด ถ้าเลือกได้ก็อยากฆ่าทั้งสองคน แต่วันนี้ความเจ็บในใจผมเริ่มจะชา เริ่มคิดถึงตัวเองคิดถึงพ่อแม่ คิดถึงวันที่เอาเงินมาแต่งเมียไม่ให้น้อยหน้าใคร แต่วันนี้เขากลับทำกับผมด้วยเหตุผลว่าผมไม่ใส่ใจ มันแค่นี้จริงๆเหรอครับ ผมเคยขอโทษถ้าเขาคิดว่าผมไม่ใส่ใจขอแก้ไขแค่ให้เขาจบกับคนนั้น แต่นี่ครึ่งปีละยังไม่จบ ผมควรทำอย่างไร ขอความเห็นนะครับเพื่อนๆหญิงชายใครเคยเจออย่างผม ถือว่าเป็นแนวคิดช่วยผมขอบคุณครับ