สวัสดีค่าาา แม่ๆทั้งหลาย วันนี้แม่หมีมีความตื่นเต้น+กลัว+กังวล (อาการเยอะเกิ๊น 55+)
เนื่องจากคุณหมอนัดขึ้นเขียงผ่าวันเสาร์ที่ 1 กรกฎานี้ หรือวันมะรืนนั่นเอง หุๆ ในวันที่ลูกหมีครบ 37Wเต็ม การที่เราได้รู้ล่วงหน้านั้นจริงๆแล้วมันก็ดีเนอะคุณแม่ๆ แต่ในใจนี่สิแอบกลัวและนอยด์ในหลายๆเรื่อง ทั้งที่จริงๆแล้วแม่หมีนั้น เคยผ่านการผ่าตัดลูกชายคนแรกมาแล้ว แต่ก็นะ 8 ปีที่แล้ว ความเจ็บปวดที่งดงามไม่เคยลืมเลือน 555+
จำได้ดีเลยว่าครั้งนั้นแม่หมีเจ็บแผลผ่าจนนอนน้ำตาซึม (แลดูอ่อนแอมากย่ะ 55+) จนคุณพยาบาลต้องฉีดมอร์ฟีนเพื่อระงับความเจ็บปวด แต่ แต่ ก็เพียงชั่วคราวเท่านั้น และความเจ็บปวดในครั้งนั้นก็ยังคงตราตรึงอยู่ในหัวจิตหัวใจของแม่หมีมาตลอด
ยิ่งใกล้คลอดแม่หมีก็ยิ่งมีความกังวลกับคำถามที่ค้างคาอยู่ในใจ คีย์เวิร์ดที่แม่หมีมักเสริชหาซ้ำๆในอากู๋จึงมีด้วยประการชะนี้แล
#ผ่าคลอดท้องสองเจ็บมากมั้ย #ท้องแรกกับท้องสองต่างกันมั้ย #ประสบการณ์ผ่าคลอดท้องสอง ฯลฯ
และเนื่องจากการผ่าคลอดลูกชายคนแรกนั้น แม่หมีเองไม่ได้มีส่วนร่วมในการจัดเตรียมสิ่งของเครื่องใช้ต่างๆของลูกชายคนโตเลย เนื่องจากทางคุณย่าจัดหาเตรียมไว้ให้ทั้งหมด แต่ครั้งนี้แม่หมีจะต้องปฏิบัติการออกล่าหาไอเท็มมาสแปร์ไว้ด้วยตนเอง ก่อนคลอดนิดหน่อยเล็กน้อยพอกรุบกริบ
ด้วยการชอปปิ้งออนไลน์ก็ดี เดินอุ้ยอ้ายเหมือนแพนกวินเลือกซื้อเองตามห้างก็ดี ตลาดนัดก็มี เพื่อให้ได้ไอเท็มที่ต้องการมาครอบครองอิอิ
มาเข้าเรื่องราวที่มีสาระประโยชน์กันบ้างดีกว่า กับความรู้รอบตัวและคำถามที่แม่หมีอยากรู้จากประสบการณ์ตรงของแม่ๆทั้งหลาย ที่จะมีน้ำจิตน้ำใจมาร่วมแชร์ความรู้และประสบการณ์ เพื่อเป็นประโยชน์และขวัญกำลังใจต่อแม่หมีเอง และแม่ๆทุกคนที่กำลังตั้งครร์ก็ดี ใกล้คลอดก็ดี ให้ผ่อนคลายความกังวลและได้ความรู้ในการเตรียมต้อนรับมนุษย์ลูกหมี ที่กำลังจะเกิดมาบนโลกมนุษย์นี้
กับคำถามที่แม่หมีสงสัยคร่าวๆดังนี้
1.คุณหมอสั่งงดน้ำงดอาหารหลังเที่ยงคืนก่อนพบแพทย์เพื่อทำการผ่าตัด อันที่จริงข้อนี้แม่หมีเองก็พอจะทราบดีว่าเป็นกฏที่ต้องปฏิบัติตามเพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของแม่หมีเอง แต่เมื่อครั้งท้องแรกนั้นเนื่องจากเป็นการผ่าตัดฉุกเฉิน แม่หมีจึงไม่ได้เผชิญหน้ากับความหิวโหยที่อาจจะเกิดขึ้นในระหว่างค่ำคืนที่แสนโหดร้าย 55+ เพราะโดยปกติเเล้วแม่หมีนั้น เเทบจะเรียกได้ว่านิ่งเป็นหลับขยับเป็นเขมือบ
คือเป็นมนุษย์แม่หมีที่ถ้าหิวโหยเมื่อไหร่ จะเกิดอาการนอนไม่หลับกระสับกระส่าย จนต้องกลายเป็นผีตู้เย็น รื้อหาของกินตอนดึกๆดื่นๆอยู่ร่ำไป
ยิ่งถ้าพูดถึงการดื่มน้ำของแม่หมีเริ่มช่วงไตรมาสสุดท้ายมานี้ อาการหิวกระหายน้ำปานเกลือกกลิ้งอยู่กลางทะเลทราย คอแห้งหิวกระหายทั้งวันทั้งคืน ยิ่งช่วงนี้ลุกฉี่บ่อยๆแม่หมีก็ยิ่งกระหาย จะดื่มน้ำคืนๆนึงก็ประมาณเกือบๆขวด 1.5 ลิตรกันเลยทีเดียว และนี่แหละคือคำถามที่แม่หมีสงสัยอยากรู้ว่าแม่ๆคนไหน ที่เคยผ่านประสบการณ์อดข้าวอดน้ำกันมาแล้วนั้น เป็นอย่างไรกันบ้างเอ่ยยย
มีใครที่ปฏิบัติตามได้แบบเป๊ะๆชิลล์ๆ ข้าวน้ำไม่แตะไม่ตกถึงท้อง หรือใครที่แอบชิมแอบจิบนิดๆโหน่ยๆ เพื่อประทังชีวิตกันบ้าง แล้วการที่เราแอบฝ่าฝืนข้อปฏิบัตินั้นมีผลต่อการผ่าตัดมั๊ย หรือไม่อย่างไร มาแชร์กันค่ะ
2.หากใครที่เคยผ่านการผ่าคลอดมาแล้ว ก็อาจจะเคยสัมผัสกับประสบการณ์ที่จะได้รับEffect หรือผลข้างเคียงจากการบล็อคหลังเพื่อทำการผ่าตัด ตอนแม่หมีท้องแรกนั้น จำได้ว่าตอนผ่าตัดเสร็จพักอยู่ที่ห้องพักฟื้น แม่หมีเริ่มมีอาการคัน คัน คัน ค่ะ คันชนิดที่แบบหมามุ่ยเรียกพี่ อาการคันเริ่มที่ใบหน้า ใบหู ลามยันท้ายทอย 55+ และแม่หมีเองก็ตอบสนองต่ออาการนั้นอย่างรวดเร็วด้วยความที่ไม่รู้ว่าคือEffect จากยาบล็อคหลัง ไม่เหลือค่ะร่องรอยการตะกุยตามหน้าตามตาเลือดแทบซิบ กว่าพยาบาลจะมาเห็น แม่หมีก็ตะกุยหน้าตัวเองจนพังยับไปเรียบร้อยจร้า
และนี่คือข้อสงสัยข้อที่สอง หากเราเกิดอาการคันนี้ เราจะสามรถขอยาเพื่อบรรเทาอาการหรือมีวิธีรับมือกับมันยังไงดีคะ จากประสบการณ์ของคุณแม่ๆทั้งหลายเป็นอย่างไรกันบ้าง มาเม้าท์กัน
3.เนื่องจากการผ่าคลอดครั้งแรกของแม่หมีนั้น ไม่ได้มีการเตรียมพร้อมด้านข้อมูลความรู้สารอะไรมากมาย พอผ่าเสร็จหน้าท้องที่หยดย้อยย้วยและหย่อนยานของแม่หมีนั้นที่เดินแกว่งไปแกว่งมา ไร้ซึ่งที่ยึดเหนี่ยวพาลส่งผลให้แม่หมีเสียวที่แผลและเจ็บปวดทรมาน ยิ่งผ้าอนามัยแบบแขวนที่ทางรพ.ให้มานั้น มันยิ่งทำให้แม่หมีดูอุ้ยอ้ายเหมือนมีอะไรห้อยโตงเตงอยู่ที่หว่างขาชวนให้รำคาญอยู่ตลอดเวลา และหมีจึงเพิ่งทราบว่าเดี๋ยวนี้หลังผ่าตัดแม่ๆบางท่านจะมีการใช้ผ้ารัดหน้าท้องเพื่อลดอาการเจ็บแผลผ่า และกระชับหน้าท้องไปในตัวด้วย และหากคุณแม่ท่านใดที่ไม่โอเคกับผ้าอนามัยแบบแขวนก็ยังสามารถใส่กางเกงในและผ้าอนามัยแบบปกติได้ แล้วคุณแม่ๆล่ะคะ เลือกใช้ผ้ารัดหน้าท้องแบบไหนกันบ้าง ที่ใช้แล้วดีหรือไม่ดี ส่วนตัวแม่หมียังตัดสินใจเลือกไม่ได้เลย
รอคุนแม่ๆมาชี้เป้าจากประสบการณ์ตรงดีกว่าเนอะ
4.น้ำนมแม่นั้นสำคัญที่สุดสำหรับมนุษย์ลูกหมี แต่แม่ๆที่ผ่าคลอดนั้นจะทราบดีว่าน้ำนมจะมาช้ากว่าแม่ๆที่คลอดเอง คือดีเลย์หลายวันกันเลยทีเดียว ทั้งๆที่ให้ลูกดูดกระตุ้นตั้งแต่วันแรกที่ผ่าเลย ก็ยังมาช้าตอนนั้นจำไม่ได้ว่ากี่วัน รู้แต่ว่าระหว่างนั้นพยาบาลก็เลี้ยงลูกม
ด้วยนมผงประทังชีวิตไปก่อน แถมสมัยนั้นแม่หมีก็ไม่ได้มีความรู้หรือข้อมูลอะไร เกียวกับที่ปั๊มนม ซึ่งสมัยนี้มีให้เลือกหลายเเบหลายยี่ห้อ ทั้งแบบปั๊มมือ แบบปั๊มไฟฟ้า ปั๊มเดี่ยวปั๊มคู่ เยอะแยะไปหมดเลย ซึ่งตรงนี้แหละแม่หมีก็ดูจากรีวิวเครื่องปั๊มบางรุ่นมีโหมดแบบกระตุ้นน้ำนมหลังคลอดด้วย เออน่าสนใจแฮะ ว่าแต่แม่ๆท่านไหนเลือกใช้เครื่องปั๊มแบบไหนกันบ้างคะ จากประสบการณ์ แม่หมีจะได้มีแนวทางในการเลือกซื้อมากระตุ้นน้ำนมให้มนุษย์ลูกหมีบ้าง มาแชร์กันค่ะ
ค่ะข้อสงสัยของแม่หมีก็มีประมาณนี้เนอะ แม่ๆคนไหนที่อยากเพิ่มเติมข้อมมูลความรู้อะไร อยากแชร์เพื่อเป็นประโยชน์แก่แม่ๆหลายๆท่านก็เชิญมาร่มเม้าท์มอยกันได้นะคะ แม่หมีก็จะขอขอบพระคุณมากที่มาร่วมแสดงความคิดเห็นกัน มนุษย์แม่เหมือนกันย่อมเข้าอกเข้าใจกันเนอะ
สุดท้ายนี้แม่หมีก็อยากขอกำลังใจ และเป็นกำลังใจขออธิฐานให้แม่ทุกคนที่กำลังตั้งครรภ์ หรือใกล้คลอดเหมือนแม่หมี ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี ให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครอง ให้ปลอดภัยแข็งแรงทั้งคุณแม่ๆและลูกๆทุกๆท่านนะคะ ขอบคุณค่าา
#หาเพื่อนคุณแม่ๆทั้งหลายเม้าท์มอยกัน #หมอนัดผ่าเสาร์นี้# ตื่นเต้น+กังวล #กระทู้ขอกำลังใจ
จำได้ดีเลยว่าครั้งนั้นแม่หมีเจ็บแผลผ่าจนนอนน้ำตาซึม (แลดูอ่อนแอมากย่ะ 55+) จนคุณพยาบาลต้องฉีดมอร์ฟีนเพื่อระงับความเจ็บปวด แต่ แต่ ก็เพียงชั่วคราวเท่านั้น และความเจ็บปวดในครั้งนั้นก็ยังคงตราตรึงอยู่ในหัวจิตหัวใจของแม่หมีมาตลอด
ยิ่งใกล้คลอดแม่หมีก็ยิ่งมีความกังวลกับคำถามที่ค้างคาอยู่ในใจ คีย์เวิร์ดที่แม่หมีมักเสริชหาซ้ำๆในอากู๋จึงมีด้วยประการชะนี้แล
#ผ่าคลอดท้องสองเจ็บมากมั้ย #ท้องแรกกับท้องสองต่างกันมั้ย #ประสบการณ์ผ่าคลอดท้องสอง ฯลฯ
และเนื่องจากการผ่าคลอดลูกชายคนแรกนั้น แม่หมีเองไม่ได้มีส่วนร่วมในการจัดเตรียมสิ่งของเครื่องใช้ต่างๆของลูกชายคนโตเลย เนื่องจากทางคุณย่าจัดหาเตรียมไว้ให้ทั้งหมด แต่ครั้งนี้แม่หมีจะต้องปฏิบัติการออกล่าหาไอเท็มมาสแปร์ไว้ด้วยตนเอง ก่อนคลอดนิดหน่อยเล็กน้อยพอกรุบกริบ ด้วยการชอปปิ้งออนไลน์ก็ดี เดินอุ้ยอ้ายเหมือนแพนกวินเลือกซื้อเองตามห้างก็ดี ตลาดนัดก็มี เพื่อให้ได้ไอเท็มที่ต้องการมาครอบครองอิอิ
มาเข้าเรื่องราวที่มีสาระประโยชน์กันบ้างดีกว่า กับความรู้รอบตัวและคำถามที่แม่หมีอยากรู้จากประสบการณ์ตรงของแม่ๆทั้งหลาย ที่จะมีน้ำจิตน้ำใจมาร่วมแชร์ความรู้และประสบการณ์ เพื่อเป็นประโยชน์และขวัญกำลังใจต่อแม่หมีเอง และแม่ๆทุกคนที่กำลังตั้งครร์ก็ดี ใกล้คลอดก็ดี ให้ผ่อนคลายความกังวลและได้ความรู้ในการเตรียมต้อนรับมนุษย์ลูกหมี ที่กำลังจะเกิดมาบนโลกมนุษย์นี้ กับคำถามที่แม่หมีสงสัยคร่าวๆดังนี้
1.คุณหมอสั่งงดน้ำงดอาหารหลังเที่ยงคืนก่อนพบแพทย์เพื่อทำการผ่าตัด อันที่จริงข้อนี้แม่หมีเองก็พอจะทราบดีว่าเป็นกฏที่ต้องปฏิบัติตามเพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของแม่หมีเอง แต่เมื่อครั้งท้องแรกนั้นเนื่องจากเป็นการผ่าตัดฉุกเฉิน แม่หมีจึงไม่ได้เผชิญหน้ากับความหิวโหยที่อาจจะเกิดขึ้นในระหว่างค่ำคืนที่แสนโหดร้าย 55+ เพราะโดยปกติเเล้วแม่หมีนั้น เเทบจะเรียกได้ว่านิ่งเป็นหลับขยับเป็นเขมือบ คือเป็นมนุษย์แม่หมีที่ถ้าหิวโหยเมื่อไหร่ จะเกิดอาการนอนไม่หลับกระสับกระส่าย จนต้องกลายเป็นผีตู้เย็น รื้อหาของกินตอนดึกๆดื่นๆอยู่ร่ำไป ยิ่งถ้าพูดถึงการดื่มน้ำของแม่หมีเริ่มช่วงไตรมาสสุดท้ายมานี้ อาการหิวกระหายน้ำปานเกลือกกลิ้งอยู่กลางทะเลทราย คอแห้งหิวกระหายทั้งวันทั้งคืน ยิ่งช่วงนี้ลุกฉี่บ่อยๆแม่หมีก็ยิ่งกระหาย จะดื่มน้ำคืนๆนึงก็ประมาณเกือบๆขวด 1.5 ลิตรกันเลยทีเดียว และนี่แหละคือคำถามที่แม่หมีสงสัยอยากรู้ว่าแม่ๆคนไหน ที่เคยผ่านประสบการณ์อดข้าวอดน้ำกันมาแล้วนั้น เป็นอย่างไรกันบ้างเอ่ยยย มีใครที่ปฏิบัติตามได้แบบเป๊ะๆชิลล์ๆ ข้าวน้ำไม่แตะไม่ตกถึงท้อง หรือใครที่แอบชิมแอบจิบนิดๆโหน่ยๆ เพื่อประทังชีวิตกันบ้าง แล้วการที่เราแอบฝ่าฝืนข้อปฏิบัตินั้นมีผลต่อการผ่าตัดมั๊ย หรือไม่อย่างไร มาแชร์กันค่ะ
2.หากใครที่เคยผ่านการผ่าคลอดมาแล้ว ก็อาจจะเคยสัมผัสกับประสบการณ์ที่จะได้รับEffect หรือผลข้างเคียงจากการบล็อคหลังเพื่อทำการผ่าตัด ตอนแม่หมีท้องแรกนั้น จำได้ว่าตอนผ่าตัดเสร็จพักอยู่ที่ห้องพักฟื้น แม่หมีเริ่มมีอาการคัน คัน คัน ค่ะ คันชนิดที่แบบหมามุ่ยเรียกพี่ อาการคันเริ่มที่ใบหน้า ใบหู ลามยันท้ายทอย 55+ และแม่หมีเองก็ตอบสนองต่ออาการนั้นอย่างรวดเร็วด้วยความที่ไม่รู้ว่าคือEffect จากยาบล็อคหลัง ไม่เหลือค่ะร่องรอยการตะกุยตามหน้าตามตาเลือดแทบซิบ กว่าพยาบาลจะมาเห็น แม่หมีก็ตะกุยหน้าตัวเองจนพังยับไปเรียบร้อยจร้า และนี่คือข้อสงสัยข้อที่สอง หากเราเกิดอาการคันนี้ เราจะสามรถขอยาเพื่อบรรเทาอาการหรือมีวิธีรับมือกับมันยังไงดีคะ จากประสบการณ์ของคุณแม่ๆทั้งหลายเป็นอย่างไรกันบ้าง มาเม้าท์กัน
3.เนื่องจากการผ่าคลอดครั้งแรกของแม่หมีนั้น ไม่ได้มีการเตรียมพร้อมด้านข้อมูลความรู้สารอะไรมากมาย พอผ่าเสร็จหน้าท้องที่หยดย้อยย้วยและหย่อนยานของแม่หมีนั้นที่เดินแกว่งไปแกว่งมา ไร้ซึ่งที่ยึดเหนี่ยวพาลส่งผลให้แม่หมีเสียวที่แผลและเจ็บปวดทรมาน ยิ่งผ้าอนามัยแบบแขวนที่ทางรพ.ให้มานั้น มันยิ่งทำให้แม่หมีดูอุ้ยอ้ายเหมือนมีอะไรห้อยโตงเตงอยู่ที่หว่างขาชวนให้รำคาญอยู่ตลอดเวลา และหมีจึงเพิ่งทราบว่าเดี๋ยวนี้หลังผ่าตัดแม่ๆบางท่านจะมีการใช้ผ้ารัดหน้าท้องเพื่อลดอาการเจ็บแผลผ่า และกระชับหน้าท้องไปในตัวด้วย และหากคุณแม่ท่านใดที่ไม่โอเคกับผ้าอนามัยแบบแขวนก็ยังสามารถใส่กางเกงในและผ้าอนามัยแบบปกติได้ แล้วคุณแม่ๆล่ะคะ เลือกใช้ผ้ารัดหน้าท้องแบบไหนกันบ้าง ที่ใช้แล้วดีหรือไม่ดี ส่วนตัวแม่หมียังตัดสินใจเลือกไม่ได้เลย รอคุนแม่ๆมาชี้เป้าจากประสบการณ์ตรงดีกว่าเนอะ
4.น้ำนมแม่นั้นสำคัญที่สุดสำหรับมนุษย์ลูกหมี แต่แม่ๆที่ผ่าคลอดนั้นจะทราบดีว่าน้ำนมจะมาช้ากว่าแม่ๆที่คลอดเอง คือดีเลย์หลายวันกันเลยทีเดียว ทั้งๆที่ให้ลูกดูดกระตุ้นตั้งแต่วันแรกที่ผ่าเลย ก็ยังมาช้าตอนนั้นจำไม่ได้ว่ากี่วัน รู้แต่ว่าระหว่างนั้นพยาบาลก็เลี้ยงลูกมด้วยนมผงประทังชีวิตไปก่อน แถมสมัยนั้นแม่หมีก็ไม่ได้มีความรู้หรือข้อมูลอะไร เกียวกับที่ปั๊มนม ซึ่งสมัยนี้มีให้เลือกหลายเเบหลายยี่ห้อ ทั้งแบบปั๊มมือ แบบปั๊มไฟฟ้า ปั๊มเดี่ยวปั๊มคู่ เยอะแยะไปหมดเลย ซึ่งตรงนี้แหละแม่หมีก็ดูจากรีวิวเครื่องปั๊มบางรุ่นมีโหมดแบบกระตุ้นน้ำนมหลังคลอดด้วย เออน่าสนใจแฮะ ว่าแต่แม่ๆท่านไหนเลือกใช้เครื่องปั๊มแบบไหนกันบ้างคะ จากประสบการณ์ แม่หมีจะได้มีแนวทางในการเลือกซื้อมากระตุ้นน้ำนมให้มนุษย์ลูกหมีบ้าง มาแชร์กันค่ะ
ค่ะข้อสงสัยของแม่หมีก็มีประมาณนี้เนอะ แม่ๆคนไหนที่อยากเพิ่มเติมข้อมมูลความรู้อะไร อยากแชร์เพื่อเป็นประโยชน์แก่แม่ๆหลายๆท่านก็เชิญมาร่มเม้าท์มอยกันได้นะคะ แม่หมีก็จะขอขอบพระคุณมากที่มาร่วมแสดงความคิดเห็นกัน มนุษย์แม่เหมือนกันย่อมเข้าอกเข้าใจกันเนอะ
สุดท้ายนี้แม่หมีก็อยากขอกำลังใจ และเป็นกำลังใจขออธิฐานให้แม่ทุกคนที่กำลังตั้งครรภ์ หรือใกล้คลอดเหมือนแม่หมี ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี ให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครอง ให้ปลอดภัยแข็งแรงทั้งคุณแม่ๆและลูกๆทุกๆท่านนะคะ ขอบคุณค่าา