วันนี้มาลารินจะเล่านิทานให้ข้อคิด เรื่อง...
"หัวโจกอึ่งอ่างกับหัวหน้าช้างตัวใหญ่"

🐸🐸🐸🐸🐸🐘🐘🐘🐘🐘🐘🐘

เริ่มเลยนะคะ....

หัวหน้าช้างเชือกหนึ่งเดินสำรวจไปตามชายป่ามีทุ่งหญ้าอันเขียวขจี  เพื่อหาต้นกล้วย ต้นอ้อยให้ลูกช้างในโขลงกิน

ขณะที่เดินอย่างเพลิดเพลิน  จนลืมมมองดูสิ่งอื่นๆไป เท้าอันใหญ่และหนักอึ้งของผู้นำช้างได้ไปเหยียบเอาหางของลูกอึ่งอ่างที่กระโดดเล่นอยู่แถวๆ นั้น จนบาดเจ็บ ลูกอึ่งอ่างต่างตกใจมาก เพราะเพิ่งเคยเห็นช้างตัวใหญ่

เมื่อหัวโจกลูกอึ่งอ่างกลับมาจากไปหาแหล่งน้ำที่มีแมลง มันรู้สึกโกรธมาก  มันจึงบอกลูกอึ่งอ่างว่า  ใครมาเหยียบหางพวกเจ้า  

ลูกอึ่งอ่างทั้งหมด จึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้หัวโจกของมันฟังทั้งหมด แต่ลูกอึ่งอ่างไม่รู้จักช้าง จึงเพียงแต่บอกว่า “ตัวมันใหญ่โตมาก”

หัวโจกอึ่งอ่างได้ฟังดังนั้นก็พองลมให้ตัวอ้วนขึ้น พลางถามลูกน้องว่า “มันใหญ่เท่าข้าได้ไหม?” ลูกอึ่งอ่างจึงตอบว่า “มันยังใหญ่กว่ามากนัก” เจ้าหัวโจกอึ่งอ่างจึงเบ่งพองลมให้ตัวอ้วนขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับถามลูกน้องว่า “เท่าหรือยังๆ ๆ” แต่ลูกอึ่งอ่างก็ยังยืนกรานอยู่ว่า “ยังไม่เท่าหรอก ยังเล็กอยู่มากนัก”

เจ้าหัวโจกอึ่งอ่างจึงเบ่งขึ้นอีก ในที่สุดก็เบ่งพองลมจนท้องแตกตายอยู่ตรงนั้นเอง

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : อย่าทำสิ่งใดที่ใหญ่เกินความสามารถของตน    
และ เมื่อทำสิ่งใดควรรู้จักประมาณตนให้เหมาะสม

🐘🐘🐘🐘🐘🐘🐖🐖🐖🐖🐖🐖

แรงบันดาลใจจากข่าวนี้ค่ะ...

เนติวิทย์ปฏิเสธร่วมงานวันชาติสหรัฐ ตอบโต้ทรัมป์เชิญบิ๊กตู่เยือนทำเนียบขาว

http://newtv.co.th/news/2859

ปล. นิทานเรื่องนี้ลูกอึ่งอ่างและหัวโจกยังมีหางอยู่นะคะ