คือจริงๆเราติดรับตรงแล้วล่ะแต่ว่าเราเพิ่งมารู้ตัวว่าเราชอบอะไร พอเราติดรับตรงตอนนั้นคือดีใจมาก แอ๊ดนี่ก็ไม่ได้แอ๊ดเลยเพราะมั่นใจมากว่านี่แหละใช่แล้ว แต่พอลองมาเรียนแบบพรีแล้วมันไม่โอเคอ่ะ ของเราติดนานาชาติอ่ะ แต่ว่าเราไม่ชอบอะไรที่อ่านเขียนเยอะๆ จริงๆก็อยากได้ภาษาแบบพอไปต่างประเทศก็พูดสื่อสารได้อ่ะ แต่เนื้อหาที่เรียนมันไม่ใช่เลย ยิ่งมาเจอเด็กศิลป์ที่เก่งๆ(เราเด็กสายวิทย์)มันทำให้เรากดดันมาก จนกระทั่ง..ไอ้คำว่า 'ซิ่ว' ก็ลอยมา คือไม่เคยคิดว่าอยากจะซิ่วเลยนะแต่ใจเราคิดมาเป็นอาทิตย์แล้วให้ซิ่ว จริงๆเราก็เพิ่งจะค้นพบตัวเองด้วยแหละเราควรจะไปสายวิทย์สุขภาพดีกว่า แต่ว่าตอนนี้ก็ต้องลองเรียนไปก่อนเผื่อตอนพรีกับตอนเรียนจริงอาจจะไม่เหมือนกัน แต่ใจเราไม่ไหวแล้วม.ที่เราติดก็อยู่ในกทม. ตอนแรกก็แฮบปี้ดีแต่อยู่ไปนานๆมันเริ่มไม่ใช่ละ ความวุ่นวาย รถติด เร่งรีบ ค่าครองชีพสูง บลาๆๆๆๆ อยู่ตจวนี่แฮบปี้กว่าเยอะม.ก็ใกล้บ้าน จบมาอาชีพก็มั่นคง คือที่ละบายมานี่ก็จะถามว่า มีใครจะซิ่วไปกับเราไหม เราจะเป็นเด็กรุ่น61กัน เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ