บุคคลทั่วไปถึงแม้จะยังไม่บรรลุธรรม แต่หากฝึกปฏิบัติสติปัฏฐาน กำหนดสติ กิริยาภายนอกก็ดูเรียบร้อย
เพราะรู้จักระงับยับยั้ง ปรับเปลี่ยน..คำพูดเคยชินที่เป็นผรุสวาจาก็ไม่ปรากฏ การเงื้อง่าด้วยมือด้วยไม้ก็ไม่ปรากฏ
หลังบรรลุธรรมก็เรียบร้อย กิริยามารยาทดูเรียบร้อยน่าเลื่อมใส..
รูปแบบภายนอกเหล่านั้นเป็นสิ่งที่เห็นง่าย จึงเป็นภาพที่ติดตาติดตรึงอยู่ในมโนภาพของชาวพุทธสายเถรวาท
ว่าพระอริยะต้องเรียบร้อยอย่างนี้ แล้วเราก็ใช้มโนภาพนี้สำหรับที่ใช้เป็นตัววัดความเป็นพระอริยะในส่วนอื่นๆของโลก..

แต่สำหรับพระอริยะสายที่บรรลุแบบฉับพลันแล้ว ท่านเหล่านั้นมักมีกิริยาภายนอกที่ไม่เรียบร้อย
เพราะอาจไม่เคยปฏิบัติสติปัฏฐาน ที่เป็นการกำหนดรู้กิริยากาย กิริยาวาจามาก่อนอย่างพอประมาณ
เป็นเหตุให้กิริยาที่เป็นการกระทำทางกาย หรือคำพูดนั้น
ยังทำด้วยความเคยชินเดิมๆ พูดด้วยความเคยชินเดิมๆ เหมือนไม่สำรวม..
...................................................................................
จุดนี้เองที่ทำให้เราอาจมองพระอริยะไม่ออก เพราะภาพของความเป็นพระอริยะที่เรียบร้อยมันฝังอยู่ในมโนเสียแล้ว
จึงทำให้พระอริยะที่บรรลุแบบฉับพลัน ที่ไม่ได้ฝึกกำหนดสติจนกระทั่งสามารถปรับปรุงกิริยาวาจาได้มาก่อนหน้านั้นแล้ว
ดูไม่น่าเคารพไม่น่าเลื่อมใส(อย่างน้อยก็เป็นที่น่าสงสัยของศาสนิกอื่น)...แต่ก็เป็นพระอริยะ ที่มีใจบริสุทธิ์เช่นกัน