คือฉันเป็นเด็กฝึกงานชั้นปีที่3 ค่ะ คือเรื่องมันเกิดตรงที่ฉันเดินขึ้นไปชั้น3แล้งทีนี้ฉันโดนป้าชั้น2เรียกพบ คือ...กำลังทำงานอยู่อะไรอีกเนี่ย  พอเดินลงไปหาถามทรงผมเลย
ป้า:ทรงผมอะไรของเธอเนี่ย
เรา:ทำไมหรอคะ
ป้า:เธอทำทรงผมนี้หรอห๊ะรู้ไม๊ว่ามันแย่มาก
เรา:เงียบ///โดนอีกแล้วหรอเริ่มอึดอัดล่ะ
ป้า:แล้วแต่งตัวอะไรของเธอ
เรา://มองตัวเอง//ใส่ชุดพละค่ะ
ป้า:นี่ชุดพละเธอหรอ//ป้าแกเริ่มมืออยู่ไม่สุขล่ะ
เรา:ค่ะ
ตรงนี้แหละที่ป้าแกกระทืบเท้าฉุนเฉียวใส่คือ..ยืนมือไขว้หลังพูดง่ายๆท่าตามระเบียบพักน่ะ
ป้า:นี่เธอยืนอย่างนี้ใส่ฉันหรอ
เรา://ก็จะยืนฟังไงโว้ยยยยย
ป้า:คุยกับเธอทีไรอารมณ์เสียทุกที ทำไมทำตัวอย่างนี้เดี๋ยวส่งกลับวิลัยเลย
เรา://เริ่มอยากซัดป้าแกล่ะเพื่อนส่ายหน้าไปมาส่งสายตาประมาณว่าสู้ๆ
ป้า:ไปเปลี่ยนชุดเดี๋ยวนี้เลยนะ เธอนี่!!
เรา:พยักหน้าเดินออกมาเลยถือว่าไล่แล้ว
คือ..อย่างนี่นะเรื่องทรงผมเราไม่เท่าไหร่อยากบอกว่าขนาดเรายังรับไม่ได้ช่างที่ร้านอ๊ะให้เด็กฝึกหัดตัดผมให้ฉันพลาดอย่างแรงเลยข้างหน้าสั้นจู๋เลยเจ้าของร้านเลยรับผิดชอบแก้ทรงให้แต่จะบอกว่ามันทุเรศจริงรอผมยาวอย่างอันนี้เข้าใจที่แกบ่นแต่เรื่องชุดพละอ๊ะฉันใส่เป็น7สัปดาห์แล้วพึ่งมาบ่นเนี่ยนะใส่ให้เห็นเป็นร้อยรอบได้แล้วใส่แค่วันพุธนะบอหัวหน้าแล้วด้วยไม่สิถามหัวหน้าแล้วอนุญาติแล้วโดนอีกคือ..มันอะไรกัน ฉันลงมานั่งทำสมาธิระงับอารมณ์ไว้แต่งตัวเรียบร้อยนะรองเท้าผ้าใบรองเท้าดำ กางเกงดำ คือหงุดหงิดมากอยากสาปแช่งให้ตายๆไปเลย เฮ้อ...อยากบอกคนที่กำลังจะฝึกประสบการณ์นะคะ ว่าการโดนเลือกให้ลงงานไม่ว่าที่ไหนไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดีมันอยู่ที่ดวงค่ะ เน้นๆย้ำๆที่ดวงค่ะ เพื่อนฉันที่ฝึกงานลงแผนกป้านั่นแหละดีนะที่ฉันอยู่อีกแผนกหนึ่งคิดดูว่าเพื่อนเราเครียดมากจนป่วยไปโรงพยาบาลเพราะปวดกระเพาะเครียดมากไหม...บางทีโดนด่าฟรีแบบอยู่ๆก็ด่า บ่นในนี้ค่อยยังชั่วหน่อย