ดิฉันอยู่ต่างประเทศคนเดียวค่ะ เพราะฉะนั้นบางทีมีอะไรก็ชอบฟุ้งซ่านอยู่ในห้องคนเดียว ช่วงนี้ที่ชอบคิดมากเลยคือเรื่องของคนไทยคนหนึ่ง เขานิสัยดีนะคะ แต่เป็นคนที่นิสัยเป็นครู ชอบตำหนิและแนะนำคนอื่นแบบตรงไปตรงมา อย่างเช่น บ้านเช่าที่เราอยู่พอหน้าฝนจะมีน้ำเอ่อขึ้นมาจนมีแมลงสาป เราก็เอาไปบ่น คนไทยคนอื่นจะบอกว่าบ้านเก่าโซนนี้จะเป็นอย่างนี้นะ แมลงมันชอบขึ้นมาตอนฝนตก แต่ถ้าบอกเขา เขาก็ตอบสวนมาว่า

"แสดงว่าห้องเธอมันมีอะไรให้แมลงสาปขึ้นมากินน่ะสิ"
... ดิฉันก็กลับมาคิดมากอยู่คนเดียวค่ะว่าเราสกปรกเหรอ? ห้องเป็นอย่างที่ว่าเหรอ?

หรือเรื่องอื่นๆเขาก็มักจะตำหนิเอาไว้ก่อน และแนะนำอะไรมาในทางที่ทำให้เราคิดว่าเราผิดขนาดนั้นเลยเหรอ เราแย่มากเลยเหรอ? คือดิฉันผิดไว้ก่อนน่ะค่ะ
แล้วมันทุกเรื่องจริงๆนะคะ ทั้งเรื่องการแต่งกาย การทำกับข้าว การจัดห้อง การทำงาน วิธีการจัดตารางอ่านหนังสือ แทบทุกอย่างเลย

แต่ก่อนดิฉันเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว พอมาอยู่คนเดียวบางทีอยู่ในบ้านเช่าคนเดียวยิ่งคิดมากเข้าไปใหญ่ เริ่มอคติกับเขา เริ่มระแวงว่าทุกเรื่องที่เขาพูดมันคือคำตำหนิเราอยู่รึเปล่า
ไม่อยากเป็นคนแบบนี้เลย จะวางใจยังไงดีคะ? จะว่าให้เลิกคบไปเลยก็ไม่ดี เพราะสังคมที่นี่มันค่อนข้างแคบ เดี๋ยวก็เจอกันอีกละ
เหนื่อยใจกับตัวเองเหลือเกิน