คือเมื่อตอนบ่ายนี้ ผมมีปัญหากับสาวคนนึงที่กำลังคุยๆด้วยอยู่ เขาหาว่าผมอีโก้สูง
ไม่ค่อยยอมเขา ไม่ค่อยเชื่ออะไรเขา พูดอะไรก็ไม่ฟัง ไม่เชื่อเป็นต้องหาเรื่องมาแย้งตลอด

เรามักจะเถียง และมีข้อวิวาท(ะ)กันเป็นประจำ แต่ผมก็ใช้ตรรกะและเหตุผลตลอดนะ (ซึ่งเหตุผลผมก็ชนะตลอด)
และเธอคนนั้นก็จะแพ้เพราะจำนนด้วยเหตุผลที่ไม่สามารถเถียงผมได้อยู่เสมอๆ
แต่ครั้งนี้ดูเหมือนเขาจะโกรธ (แล้วก็ไม่ยอมพูดด้วยเลย) แล้วก็หาว่าผมมีอีโก้ ทั้งๆที่ผมไม่เคยใช้อารมณ์ใส่เขาเลยนะ
ผมใช้เหตุผลคุยตลอด ไม่ได้เอาแต่ใจ หรือดื้อดึง ดันทุรังจะเอาชนะอะไร

เวลาเถียงกัน จริงๆเขาก็ใช้เหตุผลนะ แต่บางทีมันก็เป็นเหตุผลแบบเด็กๆอะ และเหมือนเขาไม่เข้าใจเหตุผลเราด้วย
(อันนี้ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ)

---------

เพิ่มเติม จาก comment (ของผม) ที่ 5-1

ไม่ได้อยากเอาชนะ และไม่เคยคิดจะเอาชนะเลยด้วยซ้ำ แต่มันก็ชนะเอง ผมก็แค่พูด แค่เสนอไปตามตรรกะและเหตุผล (บางทีเราคุยเรื่องสังคม เรื่องบ้านเมือง เรื่องปัญหาของคนอื่น เรื่องหนัง เช่น เวลามีเคสปัญหาของคนอื่นมาเราก็ชอบเอามาปรึกษากัน ถกเถียงกัน คุยกันอย่างงั้นอย่างงี้ ซึ่งมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการมุ่งจะเอาชนะ หรือแข่งอะไรเลย ก็ว่ากันไปตามเนื้อผ้าอะ) ผมก็เลยสงสัย ก็มันเป็นธรรมชาติของการคุยกัน ศึกษากันและกันไม่ใช่เหรอครับ ที่อาจจะมีการกระทบกระทั่ง หรือไม่เข้าใจกันบ้าง ความเห็นไม่ตรงกันบ้างนี่ครับ

ไอ้ประเภทว่า 'บางเรื่อง' ที่ว่านั่น บางทีผมก็ยอมแหละ