เราเป็นคนกลัวตุ๊กแกมาก แบบขึ้นสมองเลย
จิ้งจกบางทีเราก็ยังแอบตกใจ ยิ่งตัวใหญ่ๆ เราจะกลัวมาก

ปกติตอนเราอยู่บ้าน เราก็ไปนั่งตรงริมระเบียงบ่อยๆ
มีอยู่วันนึง ลุงเราบอกว่ามีคนแอบมองเราอยู่นะ
ตอนแรกเราก็แอบคิดไปเป็นสิ่งลี้ลับ เรื่องๆ ผีๆ

แต่เปล่าเลย พอเรามองตรงซอกหลืบกำแพง
เรากลับเห็นตุ๊กแกตัวใหญ่มาก ขนาดเท่าแขนเราเลย

ยอมรับเลยว่ากลัวมากจริงๆ ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาเราไม่เคยเปิดแม้แต่ประตู้ออกไปนั่งนอกระเบียง สละให้เลย

เพราะเรากลัวมาก มีอยู่วันนึงเรากำลังเคลิ้มๆ ตอนตื่นนอนตอนเช้า เราเห็นตุ๊กแกตัวนั้นปีนขึ้นไปบนหลังคา ผ่านหน้าต่างของเรา คล้ายๆ ที่เขาพูดกันว่า ตะกายตึก..
เวลาร้องไห้ ดังมาก เพราะตัวมันใหญ่ ปูนกำลังสะเทือน(ไม่ได้เวอร์นะเรื่องจริง)

สยดสยองมาก ไม่รู้จะทำยังไง สละระเบียงห้องตัวเองปิดตายไปโดยปริยาย..


ทีนี้พอเรามาอยู่หอ เพราะใกล้กับที่ทำงาน วันหยุดเราก็กลับบ้าน ทีนี้เราก็มาอยู่ได้พักนึง ประมาณเกือบ 1เดือน

ก็ปกติดีมีความสุขดี สูดอากาศนอกระเบียงแบบเต็มปอด วิวสวยมาก เราเป็นคนชอบมองท้องฟ้า
และเหตุการ์ณฝันร้ายในอดีตก็กลับอีกครั้ง
คืนนั้นเราจำได้ว่าเราจะเอามือเอื้อมไปแตะกับประตู เพื่อปิดประตูแล้วเข้านอนตามปกติ เราสังเกตุเห็นสัตว์เลื้อยคลานๆ วิ่งตกใจหนีเรา เราก็ตกใจ กระโดดเข้าห้อง

และก้มแอบมองตรงหน้าต่าง เราเห็นแต่หัวแต่เรามั่นใจว่า น่าจะเป็นตุ๊กแกแต่ตัวไม่ใหญ่มาก เราเลยอุทานว่า ต่างคนต่างอยู่นะ ต่างคนต่างไป อย่ามารบกวนกัน ไม่อนุญาตให้อยู่นะ สิ้นเสียงเราก็ปิดประตู

พอมาตอนเช้าอากาศกำลังดี เราก็เดินเข้าห้องน้ำ เราก็กำลังล้างหน้า สังเกตุเห็นหัวของตัวอะไรสักอย่าง เงยหน้าขึ้นไปมอง เราตกใจมาก ใจสั่น มือสั่น น้ำตาคลอเลย
คือมันมาเกาะอยู่ตรง ที่ระบายอากาศในห้องน้ำ

เราก็กลั้นใจเดินเข้าไปอาบน้ำคิดว่าเดียวมันก็คงไป เคาะ ผลักประตู มันก็ยังนิ่ง เราเลยแต่งตัวไปทำงาน
กลับมาคงคิดว่าเดียวคงไป.. แต่เปล่าเลยเรากลับมามันอยู่ น้ำฉีด เคาะไล่ ตบกำแพง ผลักประตูกระแทก มันก็ไม่ไป โกรธสิ น้ำตาคลอเลย ทำไมนะ ทำไม จะขออยู่แบบมีความสุขไม่ได้เลยหรอ?

ทำไมต้องมาทำให้กลัว เราโมโหมาก ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เพราะถ้าปล่อยให้อยู่ เรานี่ละจะเป็นฝ่ายไปเอง
เราเดินลงไปข้างล่าง คิดอยู่พักใหญ่ แม่บ้านก็กลับไปแล้วเหลือแต่ รปภ. ยังไม่มา

เราเจอไม้กวาดที่เหลือแต่ด้านจับ เราคว้าได้เดินขึ้นไปข้างบน อารมณ์แบบว่านักฆ่าเลย พร้อมเชือด
พอเดินเข้าห้องไป ลองไล่อีกที เคาะๆ แหนะยังนิ่ง

นับ1 2 3 ..

ฟาดไม่เลี้ยงฟาดมุ้งลวด ฟาดฟาดฟาดฟาด ขี้แตกกระจาย เลอะเทอะมาก สกปรกไปหมด กลิ่นมันแรงด้วย
จนนิ่ง แล้วเรียก ลุงรปภ. มาพอดี มาเก็บซากไป
แต่รปภ.บอกว่ายังไม่ตาย

เรื่องนี้เอาไปเล่าให้พี่ที่ทำงานฟัง
เขาบอกทำได้ไง ทำไมใจร้าย ต่างคนต่างอยู่สิ
เหอะๆ เราเข้าใจแหละว่า ไม่เป็นตัวเองไม่รู้สึก
แกอย่างนั้น แกอย่างนี้ แกน่าจะปล่อยๆไป
ปล่อยสิ อาบน้ำจ้องหน้ากันก็ไม่ไหวมั้ยอ่ะ?
ลองตัวเองกลัวอะไรบ้างสิ

ทุกคนมีความเห็นว่าไง เราผิดมั้ย?