ก่อนอื่นต้องแจ้งก่อนนะคับว่า ตะกี้ไปเจอกระทู้นึงที่บังเอิญตรงใจผมมากกก
กับที่ผมกะลังจะตั้งกระทู้พอดี ขออนุญาตต่อยอดกระทู้หน่อยนะคับ.. ขอบคุณครับ :")

เรื่องมีอยู่ว่า....
ผมเป็นคนที่เฟรนลี่มากในโลกออนไลน์ stop! หยุดก่อนอย่าเพิ่งคิดไม่ดีนะ ในทีนี้ผมหมายถึงผมอัธยาศัยดีเพื่อนๆเยอะ
แต่ดันมีนิสัยไม่ชอบออกไปพบปะกับใครเขา จนถูกขนานนามว่าไอ้เกรียนคีบอร์ด เกรียนยันในเกมส์ ใช่คับ.. ผมเล่นเกมออนไลน์
แล้วคนนิสัยอยุ่หน้าจอคอมหน้าจอโทรศัพท์ส่วนใหญ่เนี่ย มักจะไม่ค่อยสนใจคนที่อยุ่รอบข้างเท่าไรนัก
มีอะไรก็เอาแต่โพสต์บอกชาวบ้านในเฟส จะกินจะนอนจะนั่งจะเที่ยว โพสต์.. คับ
นับย้อนกลับไปจากปัจจุบันไม่นานนัก (ไม่กล้าระบุวันเวลาจริง เผื่อเขาเข้ามาอ่านแล้วจะรู้ตัว)

เธอเข้ามาในชีวิตผมตอนที่ปัญหากำลังรุมเร้า เธอเข้ามาทำให้ผมรู้สึก... ว่าผมไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว
ใช่.. เธอทำให้ผมตกหลุมรักโดยใช้เวลาไม่นานเลย เราสองคนอยู่กันคนละจังหวัด คนละภูมิภาคกันเลย
ก็อย่างว่าเจอกันในโลกออนไลน์ เราคุยกัน ง้องอลกันเหมือนคบกันจริงๆ แต่ก็ยังอยุ่ในช่วงดูใจกัน ป่าวคบกัน
แต่เธอเป็นคนที่ไม่ค่อยเผยเรื่องส่วนตัวให้ได้รู้เท่าไรเลย อยากไปหาไปเธอก็ไม่ยอมให้ไปเจอ
คุณครับ.. คนมันรักไปแล้ว มันก็เป็นธรรมดาใช่ไหม ที่เราจะรู้สึกหลายๆอารมณ์ เกิดหลายๆคำถาม
ไม่รู้ว่าเราเป็นแค่ตัวเลือกนึงสำหรับเขารึป่าว เขาจะรักเราแบบที่เราคิดกับเค้าไหม..

*ก็ขอบพระคุณครับ _/\_ ที่สละเวลากดเข้ามาอ่านกัน
ก็อยากจะขอความคิดเห็น หรืออะไรสักอย่างแหละ แต่ไม่รุ้จะถามอะไรดี