สวัสดีครับ อย่างที่กล่าวมาในหัวข้อกระทู้ ชีวิตผมตอนนี้กำลังเจอะกับภาวะทางตัน ที่ไม่สามารถหาทางออกได้ด้วยตัวเอง จึงอยากขอคำแนะนำ ที่จะเป็นเครื่องมือฝันฝ่าวิกฤตครั้งนี้ไปให้ได้

ผมเปิดร้านอาหารเล็กๆ แห่งหนึ่งด้วยเงินเก็บทั้งหมดที่ผมคงเหลือในชีวิต ประมาณ 1 แสนบาท หลังจากผ่านการลองผิดลองถูกมาหลายๆ อย่าง แต่ผ่านมาประมาณ 3 เดือน ร้านอาหารไปเป็นไปตามที่คาดหวัง อันเนื่องจากทั้งปัจจัยภายนอก และปัจจัยภายในเอง

ปัญหาจากปัจจัยภายนอกคือสภาพเศรษฐกิจ ณ ปัจจุบัน และช่วงโลว์ซีซั่น ของเมืองท่องเที่ยวที่ผมเปิดร้านอาหารอยู่ ส่วนปัจจัยภายใน คือ เงินทุนที่จำกัด ทำให้การตกแต่งร้านต้องเน้นเซฟที่สุด แต่งไปขายไป ทำให้ร้านดูเหมือนยังไม่โดดเด่นเท่าที่ควร

ตอนนี้ 3 เดือนรวมกัน ยอดขายประมาณ 1 หมื่นบาท แน่นอนว่าขาดทุนหนักมาก เฉพาะค่าเช่าร้านก็ประมาณ 2 หมื่น ค่าน้ำ ค่าไฟต่างหาก ยังไม่รวมค่าจิปาถะอย่างอื่น

เรื่องกู้หนี้ยืมสิน ถ้าในระบบ ผมไม่สามารถยื่นได้เพระติดแบล็คลิสต์สมัยถือบัตรเครดิตตอนทำงานบริษัท และแบล็คลิสตอนเช่าซื้อมอเตอร์ไซค์

ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง ที่พอหยิบยืมได้ก็มีน้อย เพราะผมเป็นคนเพื่อนน้อย ที่ยิมมาได้ก็ 1 หมื่นบาท แน่นอนว่าจมอยู่กับค่าใช้จ่ายในร้าน

เดือนนี้ ผมอาจต้องปิดร้านโดยที่เรียกได้ว่าแทบไม่เหลืออะไรเลย คือ หมดตัว แม้กระทั่งที่ซุกหัวนอนยังไม่มี เพราะของในร้านก็คงต้องขายเพื่อชดใช้ค่าเช่า

งานบริษัท เนื่องจากผมยังติดปัญหาเรื่องคดีความบางอย่าง ที่ยังเคลียร์ไม่จบ จึงคงไม่สามารถกลับไปสมัครงานเดิมได้ (ไม่ใช่คดีร้ายแรง เป็นคดีแพ่ง แต่ผมพลาดที่นัดศาลล่าสุดแล้วไม่ได้ไป ศาลก็น่าจะออกหมายจับไปแล้ว)

นอกจากชีวิตผมที่เดือดร้อนแล้ว ผมยังทำให้ชีวิตของแฟนต้องลำบากไปด้วย เดิมเธอก็ร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกันตลอด ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนก็อดทน ช่วยกันทำมาหากิน

ตอนนี้ เธอต้องยอมไปทำงานนั่งดื่ม เพื่อหาเงิน (เธอไม่มีทางเลือกมากนัก เพราะปัญหาครอบครัววันเด็กทำให้เรียนไม่จบ ไม่มีแม้กระทั่งวุฒิ ป.6 ไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่ได้)

หลังจากทำมาได้ 7 วัน เธอท้อมาก เธอไม่อยากกินเหล้าอีกแล้ว เธอโทรมาร้องไห้ ด้วยความเหนื่อยและท้อกับชีวิต (ผมไม่ได้บังคับให้เธอต้องทำ แต่เธออยากช่วย เพราะเมื่อหางานในเน็ตก็พบว่ารายได้ดี และเป็นหนึ่งในไม่กี่งานที่เธอทำได้)

ผมรู้สึกแย่อย่างมากที่สุดที่ไม่สามารถดูแลเธอได้เหมือนเมื่อก่อน (เดิมชีวิตเราสองคนไม่ได้ลำบากนัก ก็พอมีพอกิน ไม่ถึงกับร่ำรวยมาก)

ผมพยายามหาทางออกกับปัญหาทุกอย่าง คนแถวนี้ (รอบๆ ร้านและคนรู้จัก) บอกให้ผมอดทน มันเป็นธรรมชาติของช่วงโลว์ซีซั่น เดือนหน้ามันจะดีขึ้นแน่ๆ ยิ่งประเภทอาหารที่ผมขาย ใครๆ ต่างก็มองว่าน่าจะขายได้แน่ๆ แต่ผมไม่มีทุนที่จะอดทนต่อไปแล้ว ทั้งเงิน ทั้งแฟน และอนาคตอันใกล้ ผมยังคิดไม่ตก

อีกหนึ่งสิ่งที่เหมือนพอจะมีความหวัง คือที่ดินที่พ่อทำสวนยาง (ปัจจุบันกรีดยางไม่ได้แล้ว ยางแก่หมดแล้ว) ที่พ่อพยายามขาย แต่ติดที่ ที่ดินดังกล่าวไม่มีโฉนด เป็น สค. และชื่อใน สค. ไม่ใช่ชื่อของพ่อผม เป็นชื่อของคนอื่นที่เสียชีวิตไปนานแล้ว พ่อผมสร้างบ้านด้วยไม้และสังกะสี พร้อมกับอยู่อาศัยอยูในพื้นที่ดังกล่าวมากว่า 16 ปี มีนายหน้ามาติดต่อจะทำโฉนดให้เพื่อให้ขายที่ดินได้ แต่ก็ต้องมีค่าใช้จ่ายมากมาย ซึ่งผมไม่มีทุน

ที่ดินแปลงติดกันมีมูลค่าซื้อขายไร่ละประมาณ 10 ล้านบาท (มีโฉนด) ผมจึงลองหาคนมาซื้อแค่สิทธิ์ครอบครองในราคาถูกแล้วให้เค้าไปหาทุนเพื่อทำโฉนดเอง ซึ่งก็ยังหาไม่ได้

สรุป คือ ก็ทางตัน!!!  อีกเช่นกัน

ตอนนี้ผมคิดหลายอย่าง เช่น บอกให้แฟนเลิกกับผม แล้วหาคนที่ดูแลเธอได้ แต่ก็มันใช่จะง่ายเหมือนละคร เธอจะเจอใครที่ดูแลเธอได้รึเปล่า แล้วจะเจอเมื่อไหร่ เธอต้องทำงานนั่งดื่มต่อไปอีกเหรอ เมื่อไม่มีผม มันจะเป็นการทิ้งให้เธอลำบากคนเดียวรึเปล่า

แล้วตัวผมจะทำยังไงต่อ ถ้าไม่มีธุรกิจแล้ว จะเริ่มตรงไหน จะไปอยู่ที่ไหน ยังไม่รู้เลย

.....ขอคำแนะนำที่จะเป็นเครื่องผ่านพ้นวิกฤติหน่อยนะครับ ขอบคุณครับ

***หากมีคำผิดต้องขออภัย พิมพ์จากมือถือครับ***