ขอบอกก่อนว่ากระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าหากใช้คำไม่สุภาพ หรือคำผิด ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ..
ก่อนอื่นขอแนะนำตัวเองก่อน เราชื่อ ตูน ส่วนอีกคนที่สำคัญคือเพื่อนเราขอใช้ชื่อ เอ แล้วกันนะคะ..
เรื่องของเรา ขอเล่าย้อนก่อนว่าเรารู้จักกันมา 10 กว่าปีในฐานะเพื่อน และสนิทกันมากจนเรียกว่าเพื่อนตายได้เลยแหละ..เราเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ม.ต้น แต่ตอนช่วงม.ต้นยังไม่สนิทกันมากเท่าไร เพราะตูนก็มีกลุ่มเพื่อนผู้หญิง เอก็อยู่กับเพื่อนผู้ชาย แต่เรามาสนิทกันมากคือช่วงมหาลัย เพราะเราจะปรึกษาเรื่องแฟนกันตลอด..ทำให้รู้ใจและสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ มีอะไรก็คุยกันตลอด จนเรียกได้ว่า "เพื่อนรักเพื่อนตาย" กันเลยแหละ
ให้กันได้ทุกเรื่องจริงๆ ยอมกันได้ทุกเรื่อง..และที่สุดคือรู้ใจกันหมดทุกอย่าง
แล้วตูนกับเอ จะชอบคุยกันโดยเรียกแทนตัวเองว่า "ที่รัก" ทั้งๆ ที่ตูนและเอก็มีแฟนอยู่ทั้งคู่
แต่เราเรียกกันแบบสนิทใจไม่มีอะไรกัน ซึ่งแฟนของเราทั้งคู่ก็รู้ดีและไม่ได้ว่าอะไร.. ตอนแรกแฟนตูนก็แอบหึงๆ อยู่แต่ด้วยความเชื่อใจและไว้ใจกันเลยไม่เกิดปัญหากัน แต่ด้วยความที่เราก็ไว้ใจเขามากนี่แหละมันทำให้เกิดเรื่อง..
ย้อนยาวไปหน่อย เข้าเรื่องแฟนก่อนแล้วกัน..😄😄
เพราะมันเป็นสาเหตุของเรื่อง
เรื่องมันเกิดตอนที่ตูนเลิกกับแฟน ซึ่งคบกันมาได้ 10 กว่าปีเหมือนกัน คือตูนรู้จักกับแฟน ช่วงเวลาประมานเดียวกับที่รู้จักกับเอแหละ..ซึ่งเรามีอะไรจะปรึกษาเขาตลอดทุกเรื่อง จนถึงวันที่เราเลิกกับแฟนแบบจริงจัง เพราะว่าเขาทิ้งเราไปมีคนใหม่ ซึ่งเรากับแฟนไม่ได้อยู่ใกล้กัน เอาง่ายๆ อย่างที่เขาชอบพูดกัน "รักแท้แพ้ระยะทาง" เพราะตูนกับแฟนคุยกันไว้แล้วเราหลังจากตูนเรียนจบเราจะแต่งงานกัน ซึ่งที่เราห่างกันก็เพราะแฟนตูนต้องไปหาเงินเก็บตังค์มาสร้างครอบครัวอย่างที่เขาต้องการ (ตูนกับแฟนอายุห่างกัน 8 ปี) มันเลยทำให้เราห่างกัน แต่เราก็วิดีโอคอลคุยกันทุกวัน จนมาถึงเมื่อ เมษา 59 เขาเริ่มห่างเราไป เราก็งง ว่าหายไปไหน แต่ด้วยความไว้ใจเลยคิดว่า คงเป็นเพราะเขางานเยอะแล้วเราก็เรียนจบเริ่มทำงานเหมือนกัน.. ในใจคิดคงรีบปั้นงานปั้นเงินสร้างครอบครัวแน่เลยแอบดีใจ..
แต่ระหว่างนั้น มีผู้หญิงคนหนึ่ง มากดติดตามเราใน facebook แล้วเป็นเพื่อนในเฟสอฟนตูนด้วย ก็แปลกใจอยู่ทำไมไม่แอดเพื่อนมาเลย..แต่พอไปดูโปรไฟล์ก็หน้าตาดีใช้ได้ แต่ว่ามาโพสหน้าวอลแฟนเราเมื่อเดือนมีนา 59 ว่า "Good Night" แต่เราก็คิดว่าคงแค่เพื่อนร่วมงานไม่ได้สนใน เพราะว่าเราไว้ใจและเชื่อใจคนของเรามากก แต่สุดท้ายก็อีนี่แหละที่เป็นคนใหม่ของแฟนเรา คบกันในขณะที่ยังคบกับเราอยู่ รู้เพราะมันเอารูปที่ถ่ายรูปกับแฟนเรา ขึ้นโปรไฟล์เลยจ้าาาาา..
คือเราไม่รู้นึกบ้าอะไร (เพราะแฟนหายไปประมาน 2 เดือน คือ เมษา - พฤษภา 59 คือปกติเขาจะไม่หายไปเกิน 3 วัน แต่นี่ 1 เดือน โทรมาแค่ไม่ถึง 2 ครั้ง) เราเลยเข้าไปส่องเฟสของผู้หญิงคนนี้ เจอเข้าเต็มๆ จะๆ ยืนกอดกันอยู่ แล้วผู้หญิงเอามาขึ้นโปรไฟล์ แต่เราก็ยังตีเนียนตีโง่ว่ายังไม่รู้เรื่อง แฟนโทรมาเดือนละครั้ง จนสุดท้าย เดือนตุลา วิดีโอคอลมาคุยกับตูนปกติ เราเลยทนไม่ไหวแล้ว เลยถามไปตรงๆ (ในขณะนั้นเขากินเหล้าอยู่กับเพื่อนอีก 2 คน ตูนเลยให้เขาเป็นพยานด้วย) โดนการเอาหน้าเฟสบุ๊คอีนั้นให้ดู ให้เพื่อนมันดูด้วยแล้วถามว่า "เป็นอะไรกันกับผู้หญิงคนนี้ มันเป็นใคร?"
รู้มั้ยค่ะแฟนตูนบอกว่าไง "เป็นน้องสาว รูปนี้ถ่ายนานแล้ว" เพื่อนมันพูดแทรกขึ้นมาเลยว่า "พี่เป็นคนถ่ายเองไม่มีอะไรจริงๆ" "พี่บอกเลยมันรักตูนคนเดียวจริงๆ นะ" แต่หน้าแฟนตูนอ่ะ หน้าเสียไปตั้งแต่เจอรูปละ เรารู้ดีเพราะเราคบกับมันนานพอสมควร เวลาโกหก
เราจับได้ตลอด แต่บอกเลยผู้ชายคนนี้ถ้าไม่คั้นเอาความจริงให้ถึงที่สุด มันจะไม่พูด เก็บไว้ตลอดไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม จนสุดท้ายเราเลยเลิกกันจริงๆ จังๆ แต่ยังมีมาบอกรัก บอกคิดถึง บอกว่าถ้าไม่มีเรา ขอตายดีกว่า..ลมปากผู้ชายจริงๆ บทเรียนที่ใช้เวลายาวนานมากในการเรียนรู้มัน..
พอเราเศร้าเสียใจ สุดแสนจะทรมาน และมันก็เป็นจุดเริ่มต้นของคำว่า "มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน" ที่ชื่อว่า เอ
แต่ตูนก็ไม่ใช่ว่ามีแต่เอน่ะที่คอยปลอบ เพื่อนคนอื่นก็มีชวนไปเที่ยว เผื่ออะไรจะดีขึ้น พูดได้ว่าช่วงนั้นเมาแทบทุกวัน แต่นั่นก็คือเพื่อนรักสายเมาค่ะ ..
แต่จะมีเพื่อนคนที่ชื่อว่า เอ ที่มันไม่ค่อยกินเหล้า และไม่สูบบุหรี่ ชวนไปร้านเหล้า หรือชวนกินเหล้าที่บ้านนี้แบบไม่มีทางเป้นไปได้เลยล่ะ
มันจึงคอยเป็นห่วง เวลาไปกินเหล้ากับแก๊งเมาจะคอยถามเป็นระยะๆ เมายัง?? กลับบ้านยัง?? กลับได้มั้ย?? คือคอยเป็นห่วง คอยปลอบเราและทำให้เราหัวเราะได้เสมอเมื่อคุยกัน ส่วนใหญ่จะวิดีโอคอลคุยกัน ซึ่งจะคอยให้กำลังใจเราตลอดเวลา..คอยบอกคอยแนะนำ คอยเป็นห่วงเสมอในทุกกวัน (เฉพาะช่วงนั้นนะคะ)
ปล.เดียวพรุ่งนี้มาต่อวันนี้ขอนอนก่อน ไม่ไหวแล้ว ตาลาย 😴😴😴
เป็นมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน หรือแค่คนรู้ใจก็พอ
ก่อนอื่นขอแนะนำตัวเองก่อน เราชื่อ ตูน ส่วนอีกคนที่สำคัญคือเพื่อนเราขอใช้ชื่อ เอ แล้วกันนะคะ..
เรื่องของเรา ขอเล่าย้อนก่อนว่าเรารู้จักกันมา 10 กว่าปีในฐานะเพื่อน และสนิทกันมากจนเรียกว่าเพื่อนตายได้เลยแหละ..เราเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ม.ต้น แต่ตอนช่วงม.ต้นยังไม่สนิทกันมากเท่าไร เพราะตูนก็มีกลุ่มเพื่อนผู้หญิง เอก็อยู่กับเพื่อนผู้ชาย แต่เรามาสนิทกันมากคือช่วงมหาลัย เพราะเราจะปรึกษาเรื่องแฟนกันตลอด..ทำให้รู้ใจและสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ มีอะไรก็คุยกันตลอด จนเรียกได้ว่า "เพื่อนรักเพื่อนตาย" กันเลยแหละ
ให้กันได้ทุกเรื่องจริงๆ ยอมกันได้ทุกเรื่อง..และที่สุดคือรู้ใจกันหมดทุกอย่าง
แล้วตูนกับเอ จะชอบคุยกันโดยเรียกแทนตัวเองว่า "ที่รัก" ทั้งๆ ที่ตูนและเอก็มีแฟนอยู่ทั้งคู่
แต่เราเรียกกันแบบสนิทใจไม่มีอะไรกัน ซึ่งแฟนของเราทั้งคู่ก็รู้ดีและไม่ได้ว่าอะไร.. ตอนแรกแฟนตูนก็แอบหึงๆ อยู่แต่ด้วยความเชื่อใจและไว้ใจกันเลยไม่เกิดปัญหากัน แต่ด้วยความที่เราก็ไว้ใจเขามากนี่แหละมันทำให้เกิดเรื่อง..
ย้อนยาวไปหน่อย เข้าเรื่องแฟนก่อนแล้วกัน..😄😄
เพราะมันเป็นสาเหตุของเรื่อง
เรื่องมันเกิดตอนที่ตูนเลิกกับแฟน ซึ่งคบกันมาได้ 10 กว่าปีเหมือนกัน คือตูนรู้จักกับแฟน ช่วงเวลาประมานเดียวกับที่รู้จักกับเอแหละ..ซึ่งเรามีอะไรจะปรึกษาเขาตลอดทุกเรื่อง จนถึงวันที่เราเลิกกับแฟนแบบจริงจัง เพราะว่าเขาทิ้งเราไปมีคนใหม่ ซึ่งเรากับแฟนไม่ได้อยู่ใกล้กัน เอาง่ายๆ อย่างที่เขาชอบพูดกัน "รักแท้แพ้ระยะทาง" เพราะตูนกับแฟนคุยกันไว้แล้วเราหลังจากตูนเรียนจบเราจะแต่งงานกัน ซึ่งที่เราห่างกันก็เพราะแฟนตูนต้องไปหาเงินเก็บตังค์มาสร้างครอบครัวอย่างที่เขาต้องการ (ตูนกับแฟนอายุห่างกัน 8 ปี) มันเลยทำให้เราห่างกัน แต่เราก็วิดีโอคอลคุยกันทุกวัน จนมาถึงเมื่อ เมษา 59 เขาเริ่มห่างเราไป เราก็งง ว่าหายไปไหน แต่ด้วยความไว้ใจเลยคิดว่า คงเป็นเพราะเขางานเยอะแล้วเราก็เรียนจบเริ่มทำงานเหมือนกัน.. ในใจคิดคงรีบปั้นงานปั้นเงินสร้างครอบครัวแน่เลยแอบดีใจ..
แต่ระหว่างนั้น มีผู้หญิงคนหนึ่ง มากดติดตามเราใน facebook แล้วเป็นเพื่อนในเฟสอฟนตูนด้วย ก็แปลกใจอยู่ทำไมไม่แอดเพื่อนมาเลย..แต่พอไปดูโปรไฟล์ก็หน้าตาดีใช้ได้ แต่ว่ามาโพสหน้าวอลแฟนเราเมื่อเดือนมีนา 59 ว่า "Good Night" แต่เราก็คิดว่าคงแค่เพื่อนร่วมงานไม่ได้สนใน เพราะว่าเราไว้ใจและเชื่อใจคนของเรามากก แต่สุดท้ายก็อีนี่แหละที่เป็นคนใหม่ของแฟนเรา คบกันในขณะที่ยังคบกับเราอยู่ รู้เพราะมันเอารูปที่ถ่ายรูปกับแฟนเรา ขึ้นโปรไฟล์เลยจ้าาาาา..
คือเราไม่รู้นึกบ้าอะไร (เพราะแฟนหายไปประมาน 2 เดือน คือ เมษา - พฤษภา 59 คือปกติเขาจะไม่หายไปเกิน 3 วัน แต่นี่ 1 เดือน โทรมาแค่ไม่ถึง 2 ครั้ง) เราเลยเข้าไปส่องเฟสของผู้หญิงคนนี้ เจอเข้าเต็มๆ จะๆ ยืนกอดกันอยู่ แล้วผู้หญิงเอามาขึ้นโปรไฟล์ แต่เราก็ยังตีเนียนตีโง่ว่ายังไม่รู้เรื่อง แฟนโทรมาเดือนละครั้ง จนสุดท้าย เดือนตุลา วิดีโอคอลมาคุยกับตูนปกติ เราเลยทนไม่ไหวแล้ว เลยถามไปตรงๆ (ในขณะนั้นเขากินเหล้าอยู่กับเพื่อนอีก 2 คน ตูนเลยให้เขาเป็นพยานด้วย) โดนการเอาหน้าเฟสบุ๊คอีนั้นให้ดู ให้เพื่อนมันดูด้วยแล้วถามว่า "เป็นอะไรกันกับผู้หญิงคนนี้ มันเป็นใคร?"
รู้มั้ยค่ะแฟนตูนบอกว่าไง "เป็นน้องสาว รูปนี้ถ่ายนานแล้ว" เพื่อนมันพูดแทรกขึ้นมาเลยว่า "พี่เป็นคนถ่ายเองไม่มีอะไรจริงๆ" "พี่บอกเลยมันรักตูนคนเดียวจริงๆ นะ" แต่หน้าแฟนตูนอ่ะ หน้าเสียไปตั้งแต่เจอรูปละ เรารู้ดีเพราะเราคบกับมันนานพอสมควร เวลาโกหก เราจับได้ตลอด แต่บอกเลยผู้ชายคนนี้ถ้าไม่คั้นเอาความจริงให้ถึงที่สุด มันจะไม่พูด เก็บไว้ตลอดไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม จนสุดท้ายเราเลยเลิกกันจริงๆ จังๆ แต่ยังมีมาบอกรัก บอกคิดถึง บอกว่าถ้าไม่มีเรา ขอตายดีกว่า..ลมปากผู้ชายจริงๆ บทเรียนที่ใช้เวลายาวนานมากในการเรียนรู้มัน..
พอเราเศร้าเสียใจ สุดแสนจะทรมาน และมันก็เป็นจุดเริ่มต้นของคำว่า "มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน" ที่ชื่อว่า เอ
แต่ตูนก็ไม่ใช่ว่ามีแต่เอน่ะที่คอยปลอบ เพื่อนคนอื่นก็มีชวนไปเที่ยว เผื่ออะไรจะดีขึ้น พูดได้ว่าช่วงนั้นเมาแทบทุกวัน แต่นั่นก็คือเพื่อนรักสายเมาค่ะ ..
แต่จะมีเพื่อนคนที่ชื่อว่า เอ ที่มันไม่ค่อยกินเหล้า และไม่สูบบุหรี่ ชวนไปร้านเหล้า หรือชวนกินเหล้าที่บ้านนี้แบบไม่มีทางเป้นไปได้เลยล่ะ
มันจึงคอยเป็นห่วง เวลาไปกินเหล้ากับแก๊งเมาจะคอยถามเป็นระยะๆ เมายัง?? กลับบ้านยัง?? กลับได้มั้ย?? คือคอยเป็นห่วง คอยปลอบเราและทำให้เราหัวเราะได้เสมอเมื่อคุยกัน ส่วนใหญ่จะวิดีโอคอลคุยกัน ซึ่งจะคอยให้กำลังใจเราตลอดเวลา..คอยบอกคอยแนะนำ คอยเป็นห่วงเสมอในทุกกวัน (เฉพาะช่วงนั้นนะคะ)
ปล.เดียวพรุ่งนี้มาต่อวันนี้ขอนอนก่อน ไม่ไหวแล้ว ตาลาย 😴😴😴