เราคบกับแฟนเก่ามา 7 ปี  เราคบกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย  เราแก่กว่าเขา 1 ปี  ก่อนหน้านั้นรักกันดีค่ะไม่มีเรื่องอะไรมาขัดขวางเราไม่เคยทะเลาะกันใหญ่โต ส่วนมากงอลกันมากกว่า
ไม่เคยพูดกู ไม่เคยด่ากัน  เราหมั้นกันเมื่อเดือน ก.พ. 58  ค่ะผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายรับรู้ และจะแต่งงานกันเมื่อเก็บเงินครบตามที่ตกลงกันไว้  ก็ประมาณปี 59 ค่ะ  ความรักของเราก็เดินมาเรื่อยๆ  ขอบอกก่อนนะคะ แฟนเก่าเราหน้าตาเขาซื่อมาก ไม่มีพิษมีภัยกับใคร เป็นคนพูดน้อย ไม่ค่อยจะไปมีเรื่องกับใครค่ะถือว่าเป็นคนดีคนนึงเลย ชีวิตรักของเรามีแต่คนรอบข้างเชียร์ให้แต่งงานกันเร็วมีแต่คนบอกเราว่าเราโชคดีที่ได้เจอเขาได้คบเขา  แต่เรื่องมันไม่เปนอย่างนั้นค่ะ

เมื่อช่วงปลายปี 58 เขาได้ที่ทำงานใหม่แถวรัชดา เป็นงานห้างเขาจบวิศวะมาค่ะ แรกๆ  เขาก็ไป-กลับ ที่บ้านกลับที่ทำงานนะคะ  จนช่วงก่อนปีใหม่ เขามาบ่นว่าทำงานเลิกดึกทุกวัน ต้องเข้ากะ ไม่ไหวต้องเทียวขับรถ ไปมาแบบนี้ ด้วยความที่เราเห็นแล้วสงสารเลยบอกว่าให้พักกับน้องที่ทำงานแล้วช่วยน้องเขาออกค่าห้อง  พอหลังปีใหม่วันเกิดเราเขาก็มางานวันเกิดเราปกตินะคะ ไม่มีอะไรน่าสงสัย แต่พอหลังจากนั้นปลายเดือนมกราคม
โทรหาเขา เขาไม่ค่อยรับโทรสัพท์ ไลน์ไปอ่านก็ถามคำตอบคำ เราเลยงอลเขา แล้วเขาก็โทรมาแต่ไม่ได้รับโทรสัพท์เขา  พอวันต่อมาเราหายงอล เลยโทรไปหาเขาแต่เขาไม่รับโทรสัพท์เราค่ะ พอช่วงกลางเดือน ก.พ.59 เขาโทรมาหาเราบอกเราว่า เขาขอห่างกับเราสักพักนึงเขาอยากอยู่คนเดียว เขาเหนื่อยกับงาน  เราเลยบอกว่าถ้าห่างแล้วอยู่ๆ เลิกไปละ เขาตอบกลับมาว่าเขาไม่เลิกหรอก แค่ช่วงนี้เขาอยากอยู่คนเดียว เราเลยบอกไปว่าแล้วแต่ตัวอ่ะ หายเหนื่อยแล้วค่อยกลับมา แล้วเขาก็วางไป

จนต้นเดือน มี.ค.59 เพื่อนทักเฟสมาบอกว่าแฟนเราไปหัวหิน ตอนเช้าเราเลยโทรไปหาว่าไปไงไปกับใครเขาบอกว่ามากับเพื่อน  เราเลยถามเพื่อนหญิงเพื่อนชาย เขาบอกทั้ง 2 อย่าง เราใจคอไม่ดีแล้ว  จนถามเขาแบบย้ำๆ จนเขายอมรับมากับผู้หญิง   เรานี่แทบหยุดหายใจคิดไม่ถึงว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้