ดูมาแล้วว จะว่าไงดีล่ะ มันทั้งสนุก เศร้า และก็ปนงงๆนิดหน่อย ผมดูไปก็คิดตามไป ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ละปริศนาของเรื่องมันอยู่ที่ไหน อยู่ที่ใคร อะไรอย่างนี้ (อันนี้คือความรู้สึกแรกหลังออกจากโรงหนัง)

Before I Fall​ (2017) เนี่ย จริงๆเมืองนอกเขาฉายกันไปตั้งแต่ต้นปีละนะ แต่ที่ไทยไม่รู้เหมือนเพิ่งซื้อลิขสิทธิ์มาฉายโรงมั้ง เลยเข้าฉายช้ากว่าต่างประเทศไปหลายเดือน

กำกับโดย Ry Russo-Young
เขียนบทโดย Maria Maggenti
นำแสดงโดย Zoey Deutch ในบทนางเอก (Samantha)
และ Logan Miller ในบทพระเอก (Kent)



หนังสร้างจากนิยายของ Lauren Oliver ที่เขียนทิ้งไว้เมื่อประมาณเกือบ 10 ปีที่แล้ว โดยส่วนตัวไม่เคยอ่านงานเขียนของ Oliver จึงขออนุญาตที่จะพูดถึงแค่ในขอบเขตของหนังนะครับ

ตามด้วย Halston Sage, Cynthy Wu, และ Medalion Rahimi ในบทแก๊งนางฟ้าตัวแสบประจำไฮสคูล

เรื่องมีอยู่ว่า นางเอกและเพื่อนๆอีก 3 คนได้ไปร่วมงานปาร์ตี้คืนวันวาเลนไทน์กับเพื่อนในๆโรงเรียนที่บ้านของ Kent แล้วบังเอิญมีแขกไม่ได้รับเชิญคือ Juliet (สาวน้อยที่ทุกคนชอบรังแก) บุกเข้ามาก่อกวนทำให้ 4 สาวต้องตัดสินใจขับรถออกจากงาน เพื่อกลับบ้าน (ซึ่งแม้ว่า Samantha นั้นตั้งใจจะกลับบ้านตั้งแต่แรกอยู่แล้วก้ตาม) แต่เมื่อขับรถในขณะที่แต่ละคนกำลังเมาๆกริ่มๆกับรสแอลกอฮอล์อยู่นั้น ทำให้สติสตางค์ไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว เลยทำให้รถชนเข้ากับอะไรบางอย่างจนเสียหลักพลิกคว่ำไปหลายตลบ...

และนั่นก็เป็นจุดเปลี่ยนของเนื้อเรื่องที่ทำให้ Samantha ต้องหลุดเข้าไปใน Loop เวลา ของวันเดิม ที่ไหลวนเวียนอยู่กับที่อย่างไม่รู้จบ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าๆ ไปเรื่อยๆ...

มาว่ากันหลังจากดูหนัง ผมชอบนะ บรรยากาศมันดูทึมๆ ครึ้มๆ มืดๆดี เหมาะกับ theme ของหนังที่มันเน้น drama อยู่แล้วเป็นทุนเดิม แง่นี้โลเคชั่นที่ถ่ายทำในแถบ Canada (Pacific Northwest) จึงค่อนข้างตอบโจทย์ของหนังได้ดี

ดนตรีประกอบอารมณ์ ประกอบฉากก็ทำงานกันได้จังหวะกับฉากที่หนังต้องการจะ build อารมณ์ให้คนดู คือมันมีทั้งฉาก drama ฉากที่ดูเหมือนจะหลอน และฉากที่ดูซึ้งๆ (ซึ่งเพลงประกอบก็ทำออกมาได้เข้ากับจังหวะที่ควรจะเป็นดี ถือว่าผ่าน)

ส่วนสิ่งที่ดีงามที่สุดในเรื่องขอยกให้กับหน้าตาของนางเอก Zoey Deutch เลยครับ คือการแสดงของ Zoey เนี่ยทำให้หน้าของนางเอกดูออกมาได้เหมือนคนอมทุกข์จริงๆมาก ดูแล้วรู้สึกได้ถึงอารมณ์เลยอะว่าหน้ามันบ่งบอกถึงความหม่นหมอง ดูเศร้าๆ เหมือนมีอะไรอยู่ในใจตลอด ทั้งแววตา และเวลาทำหน้านิ่งๆ

แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นซะตลอดเวลา เพราะตอน Zoey ยิ้มนี่เหมือนเป็นตัวช่วยสำคัญที่เข้ามาเติมมิติอีกด้านให้กับตัวละคร Sam เลย
คือ ยิ้มละโลกอิ่มอะ ตอน Zoey ยิ้ม จึงเป็นโอกาสที่ช่วยให้ตัวละคร Sam ดูน่ารักน่าติดตามขึ้นเยอะเลย
(แถมกล้องยังจ้องจะโฟกัสแต่หน้า Zoey นี่นะ)

มาพูดถึงบท ผมว่าบทยังไม่ค่อยแข็งเท่าไรนะ ผมเข้าใจนะว่าหนังต้องการจะสื่ออะไร แต่พอมาเทียบเจตนารมย์ของหนัง ผู้กำกับ และตัวบท screenplay แล้วเนี่ย มันดูไม่ค่อยไปด้วยกันสักเท่าไร

นึกออกปะ ประมาณว่า เจตนาของหนัง นิยาย และผู้กำกับเดินไป 5 ก้าว
แต่ตัวบทที่เขียนไว้มันเดินไปได้แค่ 3 ก้าวอะ

อันนี้ผมมองว่าบทที่เขียนมามันอ่อนไปสำหรับ 'สาร' ที่หนังต้องการจะสื่อออกมาอะครับ ถ้าสารของหนังต้องการจะสื่อแบบนี้ ผมคิดว่าบทมันน่าจะไปได้ไกล และควรดึงดูดความสนใจคนดูให้มากกว่านี้ ให้ลุ่มลึกกว่านี้ เพราะไหนๆจะเล่นอุปมาถึงศัพท์แสงทางวิชาการสูงๆ หรือ ตำนานกรีกโบราณที่อตส่าห์แทรกเข้ามาในบทของหนังแล้ว

มันควรจะผูกปมเรื่องให้ซับซ้อนกว่านี้ได้นะ ไม่ใช่แค่นำเสนอออกมาให้ดูง่ายๆ และหาทางลงให้หนังด้วยวิธีเรียบๆแบบนี้ ทั้งประเด็นเรื่องศีลธรรม ความรัก ความเป็นตัวของตัวเอง

(คือ สมมติว่าในแง่ของสิ่งที่หนังต้องการจะสื่อ คือ ตัว 'x' หนังก็แปะตัว 'x' มาให้เห็นง่ายๆในตอนจบ แค่นี้ คือมันไม่ใช่อะครับ)

ผลลัพธ์ก็คือ แม้ theme การนำเสนอประเด็นของหนังมันจะดูแปลก/ใหม่ น่าสนใจ แต่ท้ายที่สุดแล้วเนื้อหา และสารต่างๆข้างในมันก็ดูธรรมดาๆไปอะ

เพราะ มันดูออกง่าย และเดาให้เห็นภาพง่ายจนเกินไป ยกตัวอย่างง่ายๆ ถ้าคนสังเกต ปม และ ร่องรอยที่หนังทิ้งไว้จริงๆ ในช่วงต้นๆถึงกลางๆเรื่อง หลายคนคงจะสามารถเดาได้ถึงตอนจบ และจุดหักเหที่เป็นเงื่อนไขในตอนท้ายของหนังออกมาได้ไม่ยาก (ใครยังไม่ได้ดู ตอนไปดูแนะนำให้ลองสังเกตดีๆ)

แต่ก็ยังดีที่อย่างน้อยตอนจบ ผู้กำกับยังช่วยคลายปมปริศนาบางข้อไว้ให้คนดู เพื่อให้ตอนหาทางลง มันลงจอดได้ และปิดเรื่องได้ ไม่ได้ปล่อยไว้ให้มันค้างคาแบบอินดี้ๆจนเกินไป

ในส่วนนี้ผมมีความเห็นว่า ก็ยังดีนะ ถึงแม้ว่าตอนจบและจุด climax มันจะเป็นอะไรที่เดาได้ง่ายๆ แต่ในระหว่างทาง ระหว่างดำเนินเรื่อง และตัว storyline ของหนัง มันยังเปิดกว้างให้คนดูได้ตีความถึง point ต่างๆของ Loop ได้อยู่ ตอนบ่ายของเมื่อวานที่ผ่านมาผมลองนั่งคุยกับหลายๆคนเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ดู ดูว่าเขาตีความกันยังไงบ้าง มีทฤษฎีอะไรในใจกันบ้าง

ผมพบว่าเออ มันมีหลายทฤษฎีดีนะ บางทฤษฎีก็ออกแนวศาสนา บางทฤษฎีก็แนวปรัชญา บางอันก็ออกแนวสังคม ปะปนกันไป อันนี้คงเป็นเสน่ห์ของ plot หนัง และนิยายของ Oliver ที่เป็นจุดขายได้ แล้วคนคงจะชอบกัน

#สรุปคือควรไปดูครับแล้วตัดสินใจกันเอาเองว่าชอบหรือไม่ชอบ

#MajorCineplex
#Movies
#Canada
#BeforeIFall
#Zoey

ใครอ่านแล้วชอบก็ขอเรียนเชิญไปกดไลค์เพจนะครับ: https://www.facebook.com/critiquesofeverything/