กระทู้นี้เป็นกระทู้เเรกของเราค่ะ .. ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ _/l\_
(จริงๆมีรูปถ่ายและเรื่องราวอีกเยอะเเยะ .. ที่เล่าอีกนานเลยกว่าจะจบ แฮะๆ .. ไม่ค่อยถนัดเรื่องๆเขียนๆสักเท่าไหร่ .. เเต่บางทีก็กลัวว่าจะลืมเรื่องราวดีดีเหล่านี้ไปซะก่อน .. เลยเริ่มที่จะเขียนเรื่องราวของฮาร์บิน ในมุมมองของเรา ..)
หลายคนอาจได้มาเยี่ยมเยียนฮาร์บินในช่วงฤดูท่องเที่ยว ซึ่งก็คือ ฤดูหนาว (ไฮไลค์จะเป็นช่วงเดือน มค-กพ ของทุกปี..ซึ่งเป็นช่วงที่มีเทศกาลโคมน้ำแข็งและแกะสลักหิมะ) .. เเต่จริงๆแล้วฤดูหนาวของที่นี่ จะเริ่มต้นมาตั้งเเต่ปลายเดือน พย เลยค่ะ เเละยาวไปจนถึงเดือน เมษายน .. แต่ในช่วงก่อนที่ฮาร์บินจะกลายเป็นเมืองแห่งตู้เย็น และเริ่มกลายเป็นเมืองน้ำแข็งนั้น .. อาจมีหลายคนที่ยังไม่เคยได้เห็น ว่าก่อนหน้านั้น เเละหลังจากนั้น มันเป็นอย่างไร .. วันนี้เลยอยากนำเรื่องราวมาแบ่งปันค่ะ
จากวันที่ความหนาวเย็นค่อยๆคืบคลานเข้ามายังเมืองน้ำเเข็งแห่งนี้ .. ความหนาวเหน็บ จะยังคงอยู่กับพวกเราไปอีกยาวนาน ..
[ ย้อนกลับไป ราวๆเดือน ธันวาคม ] .. น้ำในแม่น้ำซงฮวา เริ่มจับตัวเป็นน้ำแข็ง !! ความหนาของชั้นน้ำแข็งที่ว่า .. เคยถามกับชาวบ้านที่นี่ เค้าบอกว่า “ ในปีที่หนาวจัดๆ .. น้ำแข็งอาจจะแข็งตัวหนาได้ถึง 6-7 เมตร เลยทีเดียว !! ”
ภาพที่พวกเราที่นี่จะได้เห็นในทุกๆปี ก็คือ .. ภาพรถบรรทุก ขนน้ำแข็งที่ถูกตัดเป็นก้อนๆ .. น้ำแข็งก้อนใหญ่ สี่เหลี่ยม สีฟ้าสดใส .. ถูกตัดออกมาจากแม่น้ำซงฮวา .. น้ำแข็งก้อนถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ บนรถบรรทุก .. มุ่งไปยังสถานที่ต่างๆทั่วเมืองฮาร์บิน ..
ช่วงปีแรกๆที่มาที่นี่ .. เรามักจะได้เห็นก้อนน้ำแข็งถูกจัดวางตามสถานที่หลักๆที่สำคัญๆ (ไม่นับรวมงานเทศกาลหิมะเเละน้ำแข็ง ซึ่งจัดเป็นประจำอยู่ทุกๆปี) เช่น ถนนจงยาง , ทางไปสนามบิน , ตามสี่แยกใหญ่ๆ , สวนสาธารณะ หรือสถานที่สำคัญๆในเมือง ที่มีการตกแต่งประดับประดาสถานที่ ด้วยหิมะเเละน้ำแข็ง .. แต่ปลายหน้าหนาวที่ผ่านมา (2016) เราได้พบประติมากรรมน้ำแข็ง กระจายอยู่ทั่วเมือง ในหลายๆสถานที่มากขึ้น .. แม้กระทั่งในมหาลัยเราเอง (Heilongjiang University) ก็มีรถขนมาวางเรียงรายอยู่หลายๆจุดในมหาลัย
ก้อนน้ำแข็งถูกวางเรียงซ้อนๆกัน .. ในรูปทรงที่เราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร .. เวลาผ่านไปไม่นานก็มีคุณลุงฝีมือดี มาช่วยกันแกะสลักน้ำแข็งเหล่านั้นให้เป็นรูปเป็นร่าง .. วันเเล้ววันเล่า .. เราก็เดินผ่านไปผ่านมา .. แล้วก็เฝ้ามองสิ่งที่เค้ากำลังทำ .. ไม่กี่วันต่อมา .. จากก้อนน้ำแข็งสี่เหลี่ยม ได้กลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็งที่สวยงาม .. ทุกคนพากันมาดู มาถ่ายรูป เเละยินดีปรีดาที่ความหนาวเย็นได้สร้างสรรค์สิ่งสวยงามให้พวกเขาได้ชื่นชม
ความสวยงามเหล่านั้น .. มันจะยังอยู่คู่กับความหนาวเย็น ไปอีกนานหลายเดือน .. น้ำแข็งแกะสลักก้อนสวย .. ถูกลมหนาวเเละหิมะพัดพา .. และสึกกร่อน .. แต่มันก็จะยังยืนหยัดอยู่เป็นเพื่อน ผู้คนที่ฝ่าลมหนาวเดินไปมา .. ให้ได้เเหงนหน้ามองเห็นความสวยงาม .. และอาจสร้างรอยยิ้มเล็กๆ ในวันที่ความหนาวเย็นมันช่างโหดร้ายเกินกว่าจะคาดคิด ..
[ เวลาผ่านไป .. ] จากธันวา ย่างเข้าสู่เดือน เมษา ของอีกปี .. น้ำแข็งก้อนสวยของเรา มันเริ่มเปลี่ยนไป .. มันเริ่มไม่ใช่รูปร่างแบบที่เราคุ้นเคย .. ยืนมองนิ่งๆ เงียบๆ .. เเล้วย้อนนึกไปถึงวันที่ยืนดูลุงๆ ช่วยกันแกะสลัก .. กว่าจะเป็นรูปเป็นร่าง กว่าจะสวยได้ขนาดนั้น .. เห็นแล้วก็อดใจหายไม่ได้ .. “ เมืองน้ำแข็งกำลังละลาย ” ..
::: ลาก่อน .. น้ำแข็ง .. ไว้พบกันใหม่ฤดูหนาวครั้งหน้า :::
Thawing Harbin : ฮาร์บินกำลังละลาย
(จริงๆมีรูปถ่ายและเรื่องราวอีกเยอะเเยะ .. ที่เล่าอีกนานเลยกว่าจะจบ แฮะๆ .. ไม่ค่อยถนัดเรื่องๆเขียนๆสักเท่าไหร่ .. เเต่บางทีก็กลัวว่าจะลืมเรื่องราวดีดีเหล่านี้ไปซะก่อน .. เลยเริ่มที่จะเขียนเรื่องราวของฮาร์บิน ในมุมมองของเรา ..)
หลายคนอาจได้มาเยี่ยมเยียนฮาร์บินในช่วงฤดูท่องเที่ยว ซึ่งก็คือ ฤดูหนาว (ไฮไลค์จะเป็นช่วงเดือน มค-กพ ของทุกปี..ซึ่งเป็นช่วงที่มีเทศกาลโคมน้ำแข็งและแกะสลักหิมะ) .. เเต่จริงๆแล้วฤดูหนาวของที่นี่ จะเริ่มต้นมาตั้งเเต่ปลายเดือน พย เลยค่ะ เเละยาวไปจนถึงเดือน เมษายน .. แต่ในช่วงก่อนที่ฮาร์บินจะกลายเป็นเมืองแห่งตู้เย็น และเริ่มกลายเป็นเมืองน้ำแข็งนั้น .. อาจมีหลายคนที่ยังไม่เคยได้เห็น ว่าก่อนหน้านั้น เเละหลังจากนั้น มันเป็นอย่างไร .. วันนี้เลยอยากนำเรื่องราวมาแบ่งปันค่ะ
จากวันที่ความหนาวเย็นค่อยๆคืบคลานเข้ามายังเมืองน้ำเเข็งแห่งนี้ .. ความหนาวเหน็บ จะยังคงอยู่กับพวกเราไปอีกยาวนาน ..
[ ย้อนกลับไป ราวๆเดือน ธันวาคม ] .. น้ำในแม่น้ำซงฮวา เริ่มจับตัวเป็นน้ำแข็ง !! ความหนาของชั้นน้ำแข็งที่ว่า .. เคยถามกับชาวบ้านที่นี่ เค้าบอกว่า “ ในปีที่หนาวจัดๆ .. น้ำแข็งอาจจะแข็งตัวหนาได้ถึง 6-7 เมตร เลยทีเดียว !! ”
ช่วงปีแรกๆที่มาที่นี่ .. เรามักจะได้เห็นก้อนน้ำแข็งถูกจัดวางตามสถานที่หลักๆที่สำคัญๆ (ไม่นับรวมงานเทศกาลหิมะเเละน้ำแข็ง ซึ่งจัดเป็นประจำอยู่ทุกๆปี) เช่น ถนนจงยาง , ทางไปสนามบิน , ตามสี่แยกใหญ่ๆ , สวนสาธารณะ หรือสถานที่สำคัญๆในเมือง ที่มีการตกแต่งประดับประดาสถานที่ ด้วยหิมะเเละน้ำแข็ง .. แต่ปลายหน้าหนาวที่ผ่านมา (2016) เราได้พบประติมากรรมน้ำแข็ง กระจายอยู่ทั่วเมือง ในหลายๆสถานที่มากขึ้น .. แม้กระทั่งในมหาลัยเราเอง (Heilongjiang University) ก็มีรถขนมาวางเรียงรายอยู่หลายๆจุดในมหาลัย
ก้อนน้ำแข็งถูกวางเรียงซ้อนๆกัน .. ในรูปทรงที่เราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร .. เวลาผ่านไปไม่นานก็มีคุณลุงฝีมือดี มาช่วยกันแกะสลักน้ำแข็งเหล่านั้นให้เป็นรูปเป็นร่าง .. วันเเล้ววันเล่า .. เราก็เดินผ่านไปผ่านมา .. แล้วก็เฝ้ามองสิ่งที่เค้ากำลังทำ .. ไม่กี่วันต่อมา .. จากก้อนน้ำแข็งสี่เหลี่ยม ได้กลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็งที่สวยงาม .. ทุกคนพากันมาดู มาถ่ายรูป เเละยินดีปรีดาที่ความหนาวเย็นได้สร้างสรรค์สิ่งสวยงามให้พวกเขาได้ชื่นชม
ความสวยงามเหล่านั้น .. มันจะยังอยู่คู่กับความหนาวเย็น ไปอีกนานหลายเดือน .. น้ำแข็งแกะสลักก้อนสวย .. ถูกลมหนาวเเละหิมะพัดพา .. และสึกกร่อน .. แต่มันก็จะยังยืนหยัดอยู่เป็นเพื่อน ผู้คนที่ฝ่าลมหนาวเดินไปมา .. ให้ได้เเหงนหน้ามองเห็นความสวยงาม .. และอาจสร้างรอยยิ้มเล็กๆ ในวันที่ความหนาวเย็นมันช่างโหดร้ายเกินกว่าจะคาดคิด ..
[ เวลาผ่านไป .. ] จากธันวา ย่างเข้าสู่เดือน เมษา ของอีกปี .. น้ำแข็งก้อนสวยของเรา มันเริ่มเปลี่ยนไป .. มันเริ่มไม่ใช่รูปร่างแบบที่เราคุ้นเคย .. ยืนมองนิ่งๆ เงียบๆ .. เเล้วย้อนนึกไปถึงวันที่ยืนดูลุงๆ ช่วยกันแกะสลัก .. กว่าจะเป็นรูปเป็นร่าง กว่าจะสวยได้ขนาดนั้น .. เห็นแล้วก็อดใจหายไม่ได้ .. “ เมืองน้ำแข็งกำลังละลาย ” ..
::: ลาก่อน .. น้ำแข็ง .. ไว้พบกันใหม่ฤดูหนาวครั้งหน้า :::