ช่วงนั้นกำลังตัวแทนเบอร์7 ที่ทิ้งช่องว่างไว้ คือ อภิมหาซุปเปอร์สตาร์ อย่าง เดวิด เบ๊คแฮม (คือถ้าเบ๊คแฮมเกิดช้ากว่านี้หน่อยในยุคที่มีโซเชี่ยล)
ผมว่าทำลายทุกสถิติในโลกโซเชี่ยล

ซึ่ง จุดกำเนิดของ CR7 จริงๆ มันเริ่มจากเกมอุ่นเครื่อง พรีซีซั่น  ที่เจ้าเด็กหนุ่มหุ่นลู่ลม ท่าทางวิ่งลมพัดสวนยังปลิวต้องโก่งตัววิ่งหลังค่อมๆแต่เกมนั้น พาผู้เล่นยูไนเต็ด หัวหมุน กบัการโชว์ทริค ทักษะต่างๆ  ที่ฟุตบอลในระดับสูงเค้ายังไม่ค่อยเอามาประยุกต์ใช้กันจบเกมนั้น บรรดาพวกซีเนียร์ในทีม ก็พากันยุยงให้ SAF ซื้อเจ้าเด็กหนุ่มคนนี้เข้ามาในทีม                                                
                                                
ผมยังจำเกมเปิดตัวเค้าได้อยู่เลย แบบไม่ต้องไปย้อนดู  น่าจะเจอ โบลตัน
(ถ้าผิดแก้ให้ด้วย ความทรงจำล้วนๆเกมนั้น น่าจะจบ4-0)    แน่น่อน ว่า โรนัลโด้ ทั้ง สับ ทั้งทริค ทุกครั้งที่เค้าจะผ่านคนนึงเค้าต้องโชว์การสับโชว์ทริค                                                
                                                
ถามว่า มันก็เปิดตัวน่าตื่นตาตื่นใจสำหรับวันนั้น และเป็นเกมเปิดซีซั่นด้วย  แต่...............                                                
โรนัลโด้ ยังมีจุดอ่อน คือ พละกำลังและสภาพร่างกายที่ยังขาดสำหรับบอลอังกฤษ หรือจะฟุตบอลอาชีพระดับสูงเลย ก็ว่าได้คือ แกสามารถเลี้ยงผ่านไปได้แต่หนีไม่ออก ถ้าพูดให้ภาพคือ สับๆ แตะหลอกไปได้ ดิ้นหลุดมา แต่แตะบอลหนีไปไม่ได้    ตัวที่โดนหลอกวิ่งตามมาทัน ตามมาบดคืน ตามมาบีบมุม จนเล่นยากขึ้น ช่วงล่างยังไม่แข็งแกร่ง สุดท้ายออกลูกล้มลูกขาอ่อน หรือ เร่งสปีด มา จะเปิดบอล วิถีบอลที่ออกไป มันขาดทั้งทิศทางที่ดีและน้ำหนัก น้ำหนักนี่ขาดมากๆ  หรือบางทีก็ยิงเองเลย วิถีบอลก็จะบดๆ ตัวจบสกอร์ตัวพ่อ อย่าง รุด ก็เริ่มไม่สบอารมณ์ ในหลายๆครั้ง เพราะเค้าจะเป็นคนได้รับบอลป้อนมาให้มากที่สุด สถานะคล้ายๆ โรนัลโด้ เรอัล มาดริด ในตอนนี้ ซีเนียร์ในทีมหลายๆคนก็แอบมีหัวเสีย กับการเล่นจังหวะสุดท้ายของโรนัลโด้                                                
                                                
เวลาผ่านไป2-3ปีจนเป็นแบบนี้ และโรนัลโด้ ทำให้รุด ต้องหมดอนาคตกับทีม หลังจากมีปากเสียงกับโรนัลโด้ในสนามซ้อมพ่อคนที่1และพ่อคนที่2 ทั้งSAF และ เคยรอซ  ต่างโอ๋โรนัลโด้  ซึ่งเอาจริงๆ RVN นี่เป็นนักเตะขวัญใจผมมาก แต่ผมอยู่ข้างโรนัลโด้ มาตลอด                                                
เพราะรุดเองก็เริ่มทำให้ทีมตันๆ จนผมเป็นคนนึงที่ต่อต้านระบอบรุด ก็มีการถกเถียงกันมากมายมีทั้งคนเห็นด้วยและคนไม่เห็นด้วย แต่ก็ไม่ได้ขัดแย้งอะไรกันเพราะห้องศุภสมัยนั้น มีเกรียนก็จริงแต่วุฒิภาวค่อนข้างสูงกัน ต่างคนต่างยกเหตุผลมาหักล้าง    

ซึ่งในช่วงนั้นโรนัลโด้ โดนโจมตีมากจากแฟนทีมเดียวกัน                                            
                                                
ปีที่โรนัลโด้ แจ้งเกิดจริงๆถ้าผมจำไม่ผิดน่าจะเป็นปีที่เซ็นคาร์ริคเข้ามา  เรียกได้ว่า โรนัลโด้ เริ่มก้าวขึ้นมาเป็นคีย์                                                
จากเด็กหนุ่มตัวผอมๆ เหมือนไม้เสียบผี  กลับกลายเป็นคนที่มีเรือนร่างสวยงามและทรงพลัง                                                
และมีฟรีคิกที่ ขัดใจเป็นแฟนบอล  ด้วยการวิ่งซอยเท้ายิกๆ มายิงตัดหลังเท้าเฉือนๆ ยิงแบบเกร็งเท้า เกร็งท่อนขา ไม่ให้ยิงแล้วบอลเฉิดเกินไปแต่ผลลัพธ์ คือ เกินกว่าครึ่งข้ามคาน  แต่ผมเป็นคนนึงที่สนับสนุน เพราะโรนัลโด้กำลังจะสร้างอัตลักษณ์ในการยิงฟรีคิก   แน่นอนว่ามีคนตลกและไม่เชื่อ                                                

สุดท้าย ท่ายิงฟรีคิก ก้าวถอยหลังไปไกลๆ ยืนเท้าสะเอว ปล่อยลมหายใจเฮือกนึง ก่อนวิ่งซอยเท้ายิกๆ เข้ามายิง  กลายเป็น 1ใน Signatureของโรนัลโด้และถูก ซื้อเป็นหนึ่งในลิขสิทธิ์ภาพลักษณ์ ตอนเอาไปใส่ใน วีดิโอเกม เพราะฟรีคิกเริ่มเข้าเป้ามากขึ้น ถึงหลายครั้งไม่เข้าประตู แต่ทุกคนได้ลุ้น เพราะบอลมันส่ายและไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าเราจะได้เห็น จังหวะแปลกๆ ทั้งจากลูกบอลและปฏิกริยาการแปลกๆของผู้รักษาประตู                                                
                                                
ส่วนฟอร์มการเล่นในปีที่เริ่มแจ้งเกิด   โรนัลโด้ก็ยังโจมตีริมเส้น เหมือนเดิม เพราะโตมาในตำแหน่งปีกแต่เค้าพัฒนาการจบสกอร์จากเด็กที่ยิงบอล บดเรียด ยิงแล้วไม่มีกำลังกลายเป็นบอลป้านหลังไป กลับกลายเป็นลูกที่เคยยิงบดๆกลายเป็นบอลที่จิกและพุ่งมากขึ้นเสียบมุมดิก เรียกได้ว่าเกมอึดอัดๆ มันหวังสกอร์จากโรนัลโด้ได้ เรียกว่าในชั่วโมงนั้น สามารถใส่สกอร์ให้โรนัลโด้ล่วงหน้าได้เลย แต่ข้อที่ถูกโจมตี คือ เก่งแต่ยิงทีมเล็ก แล้วหายไปในเกมใหญ่ ซึ่งส่วนนึง การอ่านเกมการเล่นเป็นทีม เค้ายังน้อยอยู่    

ซึ่งตรงนี้แน่นอนว่า บรรดาเร้ดอาร์มี่ไม่น้อย ไม่ค่อยชอบการแสดงออกของเค้าที่เล่นบอลเห็นแก่ตัวเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง                                             
                                                
จบปีนั้น ผมเข้าใจว่าน่าจะได้PFA ในปีนั้นด้วย และ น่ายิงเกิน20ประตู เป็นครั้งแรกในชีวิต และกินเดิมพัน SAF                                                
ปีถัดมา ความร้ายกาจเค้ายิ่งเพิ่มขึ้น ทริคน้อยลงเรื่อยๆ แต่ยังมีเหมือนเดิม โรนัลโด้มุ่งมั่นกับการพังประตู มากขึ้น                                                
และเป็นตัวจบสกอร์ที่เป็นตัวความหวังสูงสุดของทีม                                                
                                                
ซึ่งในปีนี้ คู่แข่งเค้าในลีค น่าจะเป็นอเดบายอร์มั้ง ที่พัฒนาฟอร์มปีศาจ ได้เทียบเคียงโรนัลโด้ เรียกว่าไปคนเดียวจบเองได้ปีนั้นเป็นปีที่พีคมากๆอีกปีนึง น่าจะได้PFA ดาวซัลโว EPL  และที่2บัลลงดอร์ เนื่องจากไปตกรอบรองUCLแบบโดน มิลาน ยำแบบสู้ไม่ได้และกาก้า เฉิดฉาย ในเกมนั้นทั้งเหย้าเยือน  ทั้งๆที่ฟอร์มในเซเรอา ธรรมดา มาก  จนเป็นเป็นที่มา ของตรรกะที่ว่า จะได้บัลดอร์ต้องเด่นในเกมใหญ่ต้องมีถ้วยUCL ซึ่งโรนัลโด้เองก็ผิดหวังมากๆจริงๆผมไม่แน่ใจว่าปีนี้รึเปล่า ที่ แกยิงบอลยังกับระเบิด ให้ยูไนเต็ดบุกไปชนะ ปอร์โต้ ในรอบน๊อคเอ้าท์ UCLซึ่งถือเป็น1ในสนามที่ยากมากๆ สนามนึงในสมัยนั้น                                                
                                                
ลืมๆไทม์ไลน์ไปช่วงนึง  จุดเปลี่ยนอีกอย่างนึงคือ ยูโร04 ที่โรนัลโด้ไปทำรูนี่ย์โดนไล่ออก และทีมชาติอังกฤษตกรอบ                                                
กลับมา ไปเยือนที่ไหนโดนโห่ทุกสนาม แต่ทางSAFก็ยังปกป้องและร้อยร้าวตรงนี้จบไป เมื่อเค้าพิสูจน์ตัวเองในสนาม                                                
                                                
จนในปีถัดมา โรนัลโด้และพ่อในวงการฟุตบอลอย่างSAFต่างก็สมหวัง   เมื่อผ่านบาร์ซ่า มาเข้าชิงกับเชลซี                                                
ซึ่งเกมรอบรอง Hater ทั่วโลกเองก็ต่างจับตามอง เพราะโรนัลโด้ มักจะเงียบไปในเกมใหญ่  ซึ่งเกมไปเยือนคัมป์ นู แกพลาดจุดโทษด้วยนัดชิงเกมที่Moscow ยูไนเต็ดออกนำไปก่อน จากการเทคตัวโหม่ง ที่เป็นอีกจุดขายนึง คือสามารถเทคตัวได้สูงและลอยกลางอากาศได้นานก่อนมาถูกเชลซีตีเสมอ น่าจะดร๊อกบามั้ง แล้วก็ยื้อกันมาจนจุดโทษ ซึ่งโรนัลโด้ ว่าแบกรับความกดดันได้ดีแต่ก็อ่อนไหวสุดๆเช่นกันในตอนยิงจุดโทษและเป็นคนที่ยิงพลาดด้วย  แต่เหมือนโชคชะตา ลูกตัดสิน เทอร์รี่ ดันลื่น  ทำให้ทั้งทีมต้องกลับมาดวล Sudden death และเป็น ยูไนเต็ดเอาชนะไปได้                                                
                                                
และรางวัลส่วนตัวของเจ้าตัว ทั้ง รองเท้าทองคำ ในEPLและในUCLต่างกวาดเรียบ  PFA และ รางวัลที่เค้ารอคอยคือ บัลลงดอร์    แน่นอนว่า สถิติ ยิงประตูแบบ หลุดโลกสำหรับฟุตบอลสมัยใหม่ที่ยิงซีซั่นนึง40+  ทำให้เค้าเป็นที่หมายปองในการสร้าง กาลาติกอส ของเปเรซและเป็นเป้าหมายเบอร์ 1 ในตลาดซื้อขาย  ซึ่งทุกคนรู้ดีว่าใจของแกไม่อยู่กับทีมแล้ว แต่ SAF ขอให้อยู่อีกปี เพื่อเป็นการไม่อ่อนข้อต่อเปเรซเหมือนเป็นสัญญาใจ                                                
                                                
ในปีถัดมา หลังจากจบเกมแพ้บาร์ซ่า นัดชิงUCLแบบหมดรูป  ข่าวการย้ายทีมของโรนัลโด้ก็เริ่มโหมเข้ามา                                                
จนกลายเป็น นักเตะค่าตัวแพงที่สุดของโลก ด้วยราคา 80 ล้านปอนด์ ฉีกทุกสถิติ                                                
ตอนนั้น มีHater เย้ยหยันค่าตัว ว่าแพงเกิน โอเวอร์เกิน  แต่คนที่เป็นกองเชียร์ของยูไนเต็ด ทุกคนต่างรู้ดีว่า 80ล้านปอนด์ ไม่สามารถชดเชยได้เลยแต่ทุกคนต้องตัดใจ เพราะ โรนัลโด้ ไม่มีใจให้ทีมแล้ว เหลือแต่ความผูกพันธ์กับความทรงจำดีๆ  ซึ่งแฟนๆก็เข้าใจเพราะโรนัลโด้เองเป็นคนที่ทะเยอทะยานมาตลอดและพัฒนาตัวเองอยู่ตลอด                                                
                                                
ถามว่าผูกพันธ์แค่ไหน โดยส่วนตัว เค้าเป็นอดีตตั้งแต่วันที่ย้ายออกไปแล้ว ถามว่าเสียดายไหม เสียดาย เพราะจะไปหาใครมาแทนมันยากมากๆ                                                

ต่อให้ได้เงิน 80ล้านปอนด์มา แต่เมื่อเค้าย้ายไปแล้วผมก็เฉยๆ  แต่สิ่งที่ยินดีด้วย คือ เค้าไปพิสูจน์ตัวเอง ซึ่งผมว่าทุกคนคงจะรู้แล้วว่าเค้าเจ๋งจริงไหม?                                                

ตลอดไปจนทุกสถิติที่สร้างขึ้นมา  SAF ยังเคยเปรยเลยว่า ขายออกไปถูกเกิน แล้วดูสิ่งที่เค้าคืนทุนให้ เรอัล มาดริด ทุกวันนี้ สิ      

สุดท้ายจะบอกว่าเป็นนักเตะที่ บรรดาเร้ดอาร์มี่ รักและผูกพันธ์มากไหม? ผมมองจาก ที่ผ่านมาผมมองว่าหลายคน
ไม่ได้ผูกพันธ์มากขนาดนั้น ถ้าลองตัดฝีเท้าและการสร้างคุณประโยชน์ออกไป อันนี้พูดแบบไม่องุ่นเปรี้ยวเลยนะ

แต่ที่บอกได้คือ บ้านหลังนี้เป็นบ้านที่อบอุ่นให้แก่โรนัลโด้เสมอมา เค้าน่าจะผูกพันธ์กับเรามากกว่าด้วยซ้ำ