ตามหัวกระทู้ "คนคบกัน/แฟนกัน ช่วยกันแชร์ค่าใช้จ่ายขนาดไหนถึงเหมาะสม"
พอดีว่าคนรู้จัก คนรอบตัว ของ จขกท.มีปัญหาและพูดคุยกันเรื่องนี้อยู่หลายคน ก็เลยเริ่มคิดว่า ตกลงแล้วคนที่คบกันหรือขั้นว่าเป็นแฟนกันแล้ว เมื่อเวลาไปไหนทำไรที่มีค่าใช้จ่าย น่าจะต้องแชร์กันแค่ไหนถึงจะเหมาะสม
ความเห็นส่วนตัวคิดว่า คนคบกัน/เป็นแฟนกัน ยังไงพื้นฐานก็ต้องยังมีความเกรงใจกันอยู่ ไม่ต้องการให้ตัวเองเป็นภาระใคร ไม่ต้องให้อีกฝ่ายคอยเป็นคนจัดการค่าใช้จ่ายฝ่ายเดียวตลอดไม่ว่าจะมากหรือน้อย เช่น ค่ารถไฟฟ้า ค่าแท๊กซี่ ค่าเดินทาง ค่ากินจะมื้อหลักร้อยถึงหลักพันก็ตาม ซื้อน้ำซื้อขนม หรืออื่นๆ ค่าใช้จ่ายประจำวันพวกนี้ มันเกิดทุกวันและวันนึงอาจบ่อยครั้ง เพราะงั้นก็น่าจะช่วยๆ กันดูแล ไม่ใช่หน้าที่ที่ใครต้องรับผิดชอบ ไม่ใช่ว่าเพราะเป็นผู้ชายจึงต้องดูแลจัดการตลอด (แบบนั้นเหมือนเริ่มเป็นภาระ)
ที่เห็นส่วนมากคือ กลายเป็นเหมือนว่าผู้ชายต้องดูแล ถ้าไม่ทำก็ถูกอีกฝ่าย(บางคน) ตีความว่าไม่เป็นสุภาพบุรุษ แต่ส่วนตัวผมก็คิดว่ามันต้องช่วยกันแล้วนะสมัยนี้ อาจไม่ต้องถึงกับมาตกลงกันหรอกว่าเคสไหนใครจ่าย แค่ขอการแสดงน้ำใจ คือผู้หญิง(บางคน) คุณรู้/ไม่รู้หรอกว่า ผู้ชายเค้าอาจกำลังมีภาระ มีความยากลำบากในการจัดสรรเงินและสภาพคล่องยังไงขณะนั้น แต่เพราะเมื่อเวลาต้องจ่าย ณ จุดนั้น ผู้หญิง(บางคน) นิ่งเลย ไม่แสดงทีท่าหรือน้ำใจแบบว่า "เออ เราเลี้ยงมั่งนะมื้อนี้" หรือ "เดี๋ยวอันนี้เราช่วยจ่ายบ้างดีกว่า" หรือก็พูดนะแต่มือไม่ขยับพร้อมจ่ายเลย ดังนั้นก็เหลือคนเดียวคือผู้ชายที่ต้องจ่ายตามเดิมตลอดเวลา
ไม่ใช่เรื่องคิดเล็กคิดน้อยหรือเอามาคิดมากกับคนที่จะคบกันหรือเป็นแฟนกัน แต่มันเป็นเรื่องน้ำใจ การอยู่ร่วมกัน ความรับผิดชอบร่วมกัน และอย่างน้อยก็ไม่ใช่เป็นการทำตัวให้เป็นภาระใคร ส่วนตัวเห็นมาพอสมควรกับเรื่องแบบนี้ กลายเป็นว่า "รักได้ก็เอือมได้" ถ้าต้องเจอเรืองแบบนี้ตลอดเวลา
ทั้งหมดนี้เป็นมุมมองและความเห็นส่วนตัว ที่แชร์จากคนรอบตัวและส่วนตัว อาจไม่ตรงกับท่านอื่นๆ หรือท่านที่มีข้อยกเว้น เช่น..
- คนที่พื้นฐานการเงินดี อาจไม่มีปัญหากับเรื่องแบบนี้
- คนที่มองว่า เรื่องพวกนี้ถ้าเป็นผู้ชายยังรับผิดชอบไม่ได้ จะฝากอนาคตไว้ด้วยได้ยังไง (มุมกลับกัน ถ้าใครคิดแบบนี้ ผมก็คงคิดว่า ถ้าเริ่มต้นเรายังต้องรับผิดชอบทุกเรื่อง เป็นภาระทุกเรื่องไม่คิดมีน้ำใจแบ่งเบาอะไรเลย อนาคตจะอยู่กันได้ยังไง)
ตามสบายสำหรับท่านที่ต้องการแชร์มุมมองนะครับ
คนคบกันหรือเป็นแฟนกัน ช่วยกันแชร์ค่าใช้จ่ายขนาดไหน
พอดีว่าคนรู้จัก คนรอบตัว ของ จขกท.มีปัญหาและพูดคุยกันเรื่องนี้อยู่หลายคน ก็เลยเริ่มคิดว่า ตกลงแล้วคนที่คบกันหรือขั้นว่าเป็นแฟนกันแล้ว เมื่อเวลาไปไหนทำไรที่มีค่าใช้จ่าย น่าจะต้องแชร์กันแค่ไหนถึงจะเหมาะสม
ความเห็นส่วนตัวคิดว่า คนคบกัน/เป็นแฟนกัน ยังไงพื้นฐานก็ต้องยังมีความเกรงใจกันอยู่ ไม่ต้องการให้ตัวเองเป็นภาระใคร ไม่ต้องให้อีกฝ่ายคอยเป็นคนจัดการค่าใช้จ่ายฝ่ายเดียวตลอดไม่ว่าจะมากหรือน้อย เช่น ค่ารถไฟฟ้า ค่าแท๊กซี่ ค่าเดินทาง ค่ากินจะมื้อหลักร้อยถึงหลักพันก็ตาม ซื้อน้ำซื้อขนม หรืออื่นๆ ค่าใช้จ่ายประจำวันพวกนี้ มันเกิดทุกวันและวันนึงอาจบ่อยครั้ง เพราะงั้นก็น่าจะช่วยๆ กันดูแล ไม่ใช่หน้าที่ที่ใครต้องรับผิดชอบ ไม่ใช่ว่าเพราะเป็นผู้ชายจึงต้องดูแลจัดการตลอด (แบบนั้นเหมือนเริ่มเป็นภาระ)
ที่เห็นส่วนมากคือ กลายเป็นเหมือนว่าผู้ชายต้องดูแล ถ้าไม่ทำก็ถูกอีกฝ่าย(บางคน) ตีความว่าไม่เป็นสุภาพบุรุษ แต่ส่วนตัวผมก็คิดว่ามันต้องช่วยกันแล้วนะสมัยนี้ อาจไม่ต้องถึงกับมาตกลงกันหรอกว่าเคสไหนใครจ่าย แค่ขอการแสดงน้ำใจ คือผู้หญิง(บางคน) คุณรู้/ไม่รู้หรอกว่า ผู้ชายเค้าอาจกำลังมีภาระ มีความยากลำบากในการจัดสรรเงินและสภาพคล่องยังไงขณะนั้น แต่เพราะเมื่อเวลาต้องจ่าย ณ จุดนั้น ผู้หญิง(บางคน) นิ่งเลย ไม่แสดงทีท่าหรือน้ำใจแบบว่า "เออ เราเลี้ยงมั่งนะมื้อนี้" หรือ "เดี๋ยวอันนี้เราช่วยจ่ายบ้างดีกว่า" หรือก็พูดนะแต่มือไม่ขยับพร้อมจ่ายเลย ดังนั้นก็เหลือคนเดียวคือผู้ชายที่ต้องจ่ายตามเดิมตลอดเวลา
ไม่ใช่เรื่องคิดเล็กคิดน้อยหรือเอามาคิดมากกับคนที่จะคบกันหรือเป็นแฟนกัน แต่มันเป็นเรื่องน้ำใจ การอยู่ร่วมกัน ความรับผิดชอบร่วมกัน และอย่างน้อยก็ไม่ใช่เป็นการทำตัวให้เป็นภาระใคร ส่วนตัวเห็นมาพอสมควรกับเรื่องแบบนี้ กลายเป็นว่า "รักได้ก็เอือมได้" ถ้าต้องเจอเรืองแบบนี้ตลอดเวลา
ทั้งหมดนี้เป็นมุมมองและความเห็นส่วนตัว ที่แชร์จากคนรอบตัวและส่วนตัว อาจไม่ตรงกับท่านอื่นๆ หรือท่านที่มีข้อยกเว้น เช่น..
- คนที่พื้นฐานการเงินดี อาจไม่มีปัญหากับเรื่องแบบนี้
- คนที่มองว่า เรื่องพวกนี้ถ้าเป็นผู้ชายยังรับผิดชอบไม่ได้ จะฝากอนาคตไว้ด้วยได้ยังไง (มุมกลับกัน ถ้าใครคิดแบบนี้ ผมก็คงคิดว่า ถ้าเริ่มต้นเรายังต้องรับผิดชอบทุกเรื่อง เป็นภาระทุกเรื่องไม่คิดมีน้ำใจแบ่งเบาอะไรเลย อนาคตจะอยู่กันได้ยังไง)
ตามสบายสำหรับท่านที่ต้องการแชร์มุมมองนะครับ