เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงค่ะ หน้าตาที่ว่าดีแต่ไม่ได้สวยอะไรมากมาย ออกจะเป็นคนหน้าดุๆหน้าดูร้ายๆด้วยค่ะ (คนอื่นๆบอกมากนคะ55555)  แต่คนรอบข้างมักจะบอกว่าเราดูมีเสน่ห์ค่ะ  ชอบคำพูดคำจาเรา ชอบรอยยิ้ม ชอมเสียงหัวเราะ ชอบความคิดเรา. ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราก้อมีคนเข้ามาจีบตลอดนะคะ   ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมจนเรียนมหาลัย ตอนเค้ามหาลัยแรกๆนี้เดือนคณะมาจีบเลยค่ะ เคยคุยกันพักนึงแต่รู้สึกไม่ใช่เราก้อปฏิเสธค่ะ และก้อมีพวกรุ่นพี่จากสาขาอื่นๆอีกค่ะมาตามจีบแต่เราปฏิเสธหมดค่ะ จนตอนนี้ก้อยังไม่มีแฟนอยู่คนเดียวค่ะ ทุกวันนี้เห็นเพี่อนแต่ละคนมีแฟนกันหมดเราก้ออยากจะมีนะคะไม่ต้องเป็นแฟนกันแต่เป็นคนสำคัญของกันและกันก้อได้ค่ะ. แต่พอใครเข้ามาจีบเรา เรานี่ปฏิเสธหมดค่ะ. เพื่อนของแฟนเพื่อนมาจีบเราก้อปฏิเสธ เพื่อนพี่ชายมาจีบเราก้อปฏิเสธ. แต่พอเราเหงาเราก้อมานั่งบ่นกับเพื่อนค่ะว่าเราเบื่อ เราเหงา ทุกวันนี้ถ้าไม่คุยแชตกับเพื่อนก้อคือไม่คุยกับใครเลยค่ะ. เพื่อนเรามักจะบอกว่าเราเป้นคนเลือกเยอะเกินไป. ตัดโอกาสทำความรู้จักคนอื่นเร็วเกินไป ไม่ยอมเปิดใจให้ใครเลยเหมือนเป้นคนห่วงความโสดเกินไป ใครมีอาการคล้ายๆแบบเราบ้างค่ะ จะมีวิธียังไงบ้างค่ะที่จะยอมเปิดใจไม่ปฏิเสธคนอื่นเค้า เราเป้นคนชอบคนที่โตกว่าค่ะเวลาคนรุ่นใกล้เคียงกันมาจีบเราจะไม่ค่อนสนใจค่ะ อยากแก้นิสัยนี้มากเลยค่ะ มีใครแนะนำวิธีได้บ้างค่ะ