สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 17
เอาให้แบบละเอียดเลยครับ(มนุษย์พ่อลูกคนแรก)ยังจำได้จนถึงวันนี้ และคงจะจำไปจนตาย ไม่เคยคิดว่าผู้ชายอย่างเราจะเป็นได้ถึงขนาดนี้ 555
ความรู้สึกแรกเลย กังวลครับ เพราะลูกผมคลอดก่อนกำหนดเดือนครึ่ง แถมตอนอัลตร้าซาวยังตัวเล็กมาก ไปถึง รพ.พยาบาลก็แจ้งถึงปัญหาที่อาจจะ(เน้นๆๆๆ...อาจจะ) เกิดกับลูก (สารพัดโรคเลยฟังแล้วกลุ้มหนักมาก) ตอนนั้นนั่งจะร้องไห้หน้าห้องรอคลอดเลยครับ พยาบาลเดินมาปลอบเป็นระยะ คิดในใจว่าลูกจะเป็นอะไรก็ช่างคลอดมาแล้วเราต้องเลี้ยงให้ได้
คิดได้แค่นั้นก็เริ่มหาชื่อให้ลูกเลยครับ เปิดหาเอาในมือถือ(มือก็สั่นเหมือนจะคลอดเองเลย 555)แบบเปิดไปเรื่อยๆแบบไม่รู้เรื่อง (คือในหัวมันยังอดคิดไม่ได้) ซักพักพยาบาลเดินมาบอก "คุณพ่อเปลี่ยนชุด ค่ะ คุณแม่ปากมดลูกเปิด6ซ.ม.แล้วค่ะ" ตกใจสิครับผม มือถือเกือบหลุดจากมือ เลยถามพยาบาลกลับไปว่า "เปลี่ยนทำไมครับ "พยาบาลเลยอธิบายว่าพ่อสามารถเข้าไปในห้องคลอดได้ จะได้เป็นกำลังใจให้คุณแม่ แล้วก็จะได้เห็นตอนคลอดด้วย พอเข้าใจยิ่งทำตัวไม่ถูกหนักเข้าไปใหญ่ ในหัวก็คิด เอาไงดีเรา ถ่ายวีดีโอได้มั้ย แล้วจะไปยืนตรงไหน โอ้ยคิดสารพัด พอพยาบาลหยิบชุดคลุมมาให้ ในหัวผมวิ้งๆเหมือนจะเป็นลมเลยครับ ตื่นเต้น ดีใจ กังวล สารพัด เราจะมีลูกเป็นตัวเป็นตนกับเขาแล้ว 555
พอใกล้จะคลอด ได้ยินแฟนตะโกนในห้องรอคลอดว่าไม่ไหวแล้ว ผมนี่ใจตกไปที่ตาตุ่มเลย (คิดในใจอะไรคือไม่ไหวว่ะ) เดินวนไปวนมา แปบบเดียวประตูห้องรอคลอดเปิดออกอย่างแรง พยาบาลหน้าตื่นออกมาประมาณ4-5คนพร้อมเข็นแฟนผมนอนดิ้นไปดิ้นมาบนเตียง เข็นเหมือนเกือบจะวิ่งกันเลย ผมก็จะเดินตามไปพยาบาลอีกท่านนึงบอกตามหลังมาว่า "คุณพ่อ รอก่อนนะค่ะ คุณหมอยังมาไม่ถึงอยู่ข้างล่างกำลังขึ้นมาค่ะ"
อ้าว!!!เวรละสิหมอยังมาไม่ถึงแล้วใครจะทำคลอดให้เนี๊ยะ คิดอยู่ในใจได้แค่นั้น ก็เดินกลับไปนั่งที่เดิม มือยังสั่นเหมือนเดิม 555
จากนั้นพอหมอมา ผมก็นั่งกระสับกระส่ายอยู่คนเดียวเพราะพยาบาลเข้าไปในห้องหมดวอร์เลย เข็นเข้าไปเกือบประมาณ 5 นาทีผมได้ยินเสียงแฟนร้องดังมาก ดังจนผมตกใจ แล้วประตูห้องคลอดก็เปิด ผมนี่สะดุ้งลุกเลย พยาบาลรีบเดินมาผมก็เตรียมตัวจะเดินเข้าห้องคลอด พยาบาลก็ชิงบอกผมก่อนว่า "คุณพ่อ ได้ลูกชายนะค่ะ โดยทั่วไปน้องดูปกติแค่ตัวเล็กค่ะ" แล้วเดินกลับเข้าห้องไป
พอได้ยิน อึ้งครับ น้ำตาจะไหล คิดในใจ ทำไมเร็วจังว่ะ ตัวเล็กขนาดนั้นเลยเหรอ นี่เบ่งแล้วเหรอ แล้วเราเปลี่ยนชุดทำไม หุหุ คิดสารพัดเลยครับอยู่ในหัวเยอะแยะไปหมดไม่รู้มาจากไหน เปิดกล้องมือถือค้างไว้อดเลย ก้ได้แต่พยักหน้าตอบรับ รอจนแฟนถุกเข็นออกมา ผมก็ชะเง้อมองหาลูก อยู่ไหนหว่า....
พยาบาลอีกคนก็เดินมาบอกว่าน้องไปห้องเด็กแรกคเกิดแล้วเดี๋ยวให้ผมกับแฟนไปที่ห้องพักก่อน แล้วจะไปตาม พอเข้าห้องพักฟื้น ก็ถามแฟนว่าทำไมเร็วจัง แฟนก็บอกไม่รู้แค่รู้สึกว่าปวดมากพอหมอให้เบ่ง ก็เบ่งเลย แค่นั้น ผมก็ยิ้มๆกับแฟน เลยบอกแฟนว่าเปลี่ยนชุดเปิดกล้องรอสรุป ไม่ได้ใช้เลยซักอย่าง มาเร็วเกิน 555 ซักพักพยาบาลเดินมาบอกให้ไปหาลูกได้แล้วผมนี่ ตื่นเต้นแบบบอกไม่ถูกเลย ยิ่งตอนได้อุ้มเขานะ รู้เลยว่าชีวิตที่เหลืออยู่ของเราๆจะอยู่เพื่อใครและจะปกป้องใคร มันเหมือนจิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้ายที่เราหามาตลอดเลย มาๆๆมาเจอลูกผมกัน
นี่ไงน้องอาทิตย์ เจ้าตัวเล็ก 2.3 กิโล ตอนเห็นหน้าลูกครั้งแรกเรียกเขาเบาๆแล้วเขาลืมตามามอง(ตอนเขาอยู่ในท้องคุยกันบ่อยมาก)ผมนี่อยากให้โดราเอม่อนเอาเครื่องหยุดเวลามาให้เลยครับ มันเป็นความสุขแบบที่ไม่คิดว่า จะได้เจอในชีวิตผู้ชาย1คน ซึมครับน้ำตาซึม ทั้งกลัวทั้งดีใจ ปนกันไปหมด และทุกอย่างก็ผ่านมาด้วยดี จนถึงวันนี้ ครบ 2 ขวบพอดีเป๊ะ
12 กิโล กินหนักมาก ชอบทุกอย่าง 555 เหมือนกินทดแทนตอนอยู่ในท้อง
เมื่อไหร่ที่เหนื่อยแววตาคู่นี้จะทำให้มีแรง
ส่งท้ายครับผมไม่ดื้อนะ 5555
ปล.เพราะผมไม่เคยได้บอกความรู้สึกนี้กับใคร เพราะคนรอบข้างตอนเขามีลูกกันเห็นพ่อๆทั้งหลายเฉยกันหมด คิดว่าเราเป็นคนเดียวพอมีโอกาสเลยเล่าซะยาวไปนิดนึง 555 ขอบคุณคุณพ่อเจ้าของกระทู้และทุกคนที่ตามอ่านมาจนถึงตอนนี้ พิมพ์ไปยิ้มไปเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเลย 555
ขอให้ลูกของคุณพ่อเจ้าของกระทู้นี้แข็งแรงกินเก่งเลี้ยงง่ายเหมือนลูกผมนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ มนุษย์พ่อเหมือนกัน
ความรู้สึกแรกเลย กังวลครับ เพราะลูกผมคลอดก่อนกำหนดเดือนครึ่ง แถมตอนอัลตร้าซาวยังตัวเล็กมาก ไปถึง รพ.พยาบาลก็แจ้งถึงปัญหาที่อาจจะ(เน้นๆๆๆ...อาจจะ) เกิดกับลูก (สารพัดโรคเลยฟังแล้วกลุ้มหนักมาก) ตอนนั้นนั่งจะร้องไห้หน้าห้องรอคลอดเลยครับ พยาบาลเดินมาปลอบเป็นระยะ คิดในใจว่าลูกจะเป็นอะไรก็ช่างคลอดมาแล้วเราต้องเลี้ยงให้ได้
คิดได้แค่นั้นก็เริ่มหาชื่อให้ลูกเลยครับ เปิดหาเอาในมือถือ(มือก็สั่นเหมือนจะคลอดเองเลย 555)แบบเปิดไปเรื่อยๆแบบไม่รู้เรื่อง (คือในหัวมันยังอดคิดไม่ได้) ซักพักพยาบาลเดินมาบอก "คุณพ่อเปลี่ยนชุด ค่ะ คุณแม่ปากมดลูกเปิด6ซ.ม.แล้วค่ะ" ตกใจสิครับผม มือถือเกือบหลุดจากมือ เลยถามพยาบาลกลับไปว่า "เปลี่ยนทำไมครับ "พยาบาลเลยอธิบายว่าพ่อสามารถเข้าไปในห้องคลอดได้ จะได้เป็นกำลังใจให้คุณแม่ แล้วก็จะได้เห็นตอนคลอดด้วย พอเข้าใจยิ่งทำตัวไม่ถูกหนักเข้าไปใหญ่ ในหัวก็คิด เอาไงดีเรา ถ่ายวีดีโอได้มั้ย แล้วจะไปยืนตรงไหน โอ้ยคิดสารพัด พอพยาบาลหยิบชุดคลุมมาให้ ในหัวผมวิ้งๆเหมือนจะเป็นลมเลยครับ ตื่นเต้น ดีใจ กังวล สารพัด เราจะมีลูกเป็นตัวเป็นตนกับเขาแล้ว 555
พอใกล้จะคลอด ได้ยินแฟนตะโกนในห้องรอคลอดว่าไม่ไหวแล้ว ผมนี่ใจตกไปที่ตาตุ่มเลย (คิดในใจอะไรคือไม่ไหวว่ะ) เดินวนไปวนมา แปบบเดียวประตูห้องรอคลอดเปิดออกอย่างแรง พยาบาลหน้าตื่นออกมาประมาณ4-5คนพร้อมเข็นแฟนผมนอนดิ้นไปดิ้นมาบนเตียง เข็นเหมือนเกือบจะวิ่งกันเลย ผมก็จะเดินตามไปพยาบาลอีกท่านนึงบอกตามหลังมาว่า "คุณพ่อ รอก่อนนะค่ะ คุณหมอยังมาไม่ถึงอยู่ข้างล่างกำลังขึ้นมาค่ะ"
อ้าว!!!เวรละสิหมอยังมาไม่ถึงแล้วใครจะทำคลอดให้เนี๊ยะ คิดอยู่ในใจได้แค่นั้น ก็เดินกลับไปนั่งที่เดิม มือยังสั่นเหมือนเดิม 555
จากนั้นพอหมอมา ผมก็นั่งกระสับกระส่ายอยู่คนเดียวเพราะพยาบาลเข้าไปในห้องหมดวอร์เลย เข็นเข้าไปเกือบประมาณ 5 นาทีผมได้ยินเสียงแฟนร้องดังมาก ดังจนผมตกใจ แล้วประตูห้องคลอดก็เปิด ผมนี่สะดุ้งลุกเลย พยาบาลรีบเดินมาผมก็เตรียมตัวจะเดินเข้าห้องคลอด พยาบาลก็ชิงบอกผมก่อนว่า "คุณพ่อ ได้ลูกชายนะค่ะ โดยทั่วไปน้องดูปกติแค่ตัวเล็กค่ะ" แล้วเดินกลับเข้าห้องไป
พอได้ยิน อึ้งครับ น้ำตาจะไหล คิดในใจ ทำไมเร็วจังว่ะ ตัวเล็กขนาดนั้นเลยเหรอ นี่เบ่งแล้วเหรอ แล้วเราเปลี่ยนชุดทำไม หุหุ คิดสารพัดเลยครับอยู่ในหัวเยอะแยะไปหมดไม่รู้มาจากไหน เปิดกล้องมือถือค้างไว้อดเลย ก้ได้แต่พยักหน้าตอบรับ รอจนแฟนถุกเข็นออกมา ผมก็ชะเง้อมองหาลูก อยู่ไหนหว่า....
พยาบาลอีกคนก็เดินมาบอกว่าน้องไปห้องเด็กแรกคเกิดแล้วเดี๋ยวให้ผมกับแฟนไปที่ห้องพักก่อน แล้วจะไปตาม พอเข้าห้องพักฟื้น ก็ถามแฟนว่าทำไมเร็วจัง แฟนก็บอกไม่รู้แค่รู้สึกว่าปวดมากพอหมอให้เบ่ง ก็เบ่งเลย แค่นั้น ผมก็ยิ้มๆกับแฟน เลยบอกแฟนว่าเปลี่ยนชุดเปิดกล้องรอสรุป ไม่ได้ใช้เลยซักอย่าง มาเร็วเกิน 555 ซักพักพยาบาลเดินมาบอกให้ไปหาลูกได้แล้วผมนี่ ตื่นเต้นแบบบอกไม่ถูกเลย ยิ่งตอนได้อุ้มเขานะ รู้เลยว่าชีวิตที่เหลืออยู่ของเราๆจะอยู่เพื่อใครและจะปกป้องใคร มันเหมือนจิ๊กซอว์ชิ้นสุดท้ายที่เราหามาตลอดเลย มาๆๆมาเจอลูกผมกัน
นี่ไงน้องอาทิตย์ เจ้าตัวเล็ก 2.3 กิโล ตอนเห็นหน้าลูกครั้งแรกเรียกเขาเบาๆแล้วเขาลืมตามามอง(ตอนเขาอยู่ในท้องคุยกันบ่อยมาก)ผมนี่อยากให้โดราเอม่อนเอาเครื่องหยุดเวลามาให้เลยครับ มันเป็นความสุขแบบที่ไม่คิดว่า จะได้เจอในชีวิตผู้ชาย1คน ซึมครับน้ำตาซึม ทั้งกลัวทั้งดีใจ ปนกันไปหมด และทุกอย่างก็ผ่านมาด้วยดี จนถึงวันนี้ ครบ 2 ขวบพอดีเป๊ะ
12 กิโล กินหนักมาก ชอบทุกอย่าง 555 เหมือนกินทดแทนตอนอยู่ในท้อง
เมื่อไหร่ที่เหนื่อยแววตาคู่นี้จะทำให้มีแรง
ส่งท้ายครับผมไม่ดื้อนะ 5555
ปล.เพราะผมไม่เคยได้บอกความรู้สึกนี้กับใคร เพราะคนรอบข้างตอนเขามีลูกกันเห็นพ่อๆทั้งหลายเฉยกันหมด คิดว่าเราเป็นคนเดียวพอมีโอกาสเลยเล่าซะยาวไปนิดนึง 555 ขอบคุณคุณพ่อเจ้าของกระทู้และทุกคนที่ตามอ่านมาจนถึงตอนนี้ พิมพ์ไปยิ้มไปเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเลย 555
ขอให้ลูกของคุณพ่อเจ้าของกระทู้นี้แข็งแรงกินเก่งเลี้ยงง่ายเหมือนลูกผมนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ มนุษย์พ่อเหมือนกัน
สมาชิกหมายเลข 6724780 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4609162 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4720202 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4501332 ถูกใจ, คุณนายฮิปโป ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1468741 ซึ้ง, chichiro ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1279894 ซึ้ง, เลดี้เยอร์บีร่า ถูกใจ, heart_of_andaman ซึ้งรวมถึงอีก 31 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 33
เห็นหน้าเค้าครั้งแรก จุกในลำคอ ตัวเบา ลอยๆ น้ำตาไหลออกมาเองไม่รู้ตัว
หลังจากไม่เกินสิบห้าวินาทีที่เห็นเค้าครั้งแรกหลังออกจากห้องผ่าตัด
ผมตั้งปณิธานกับตัวเองเลยว่า ให้เหนื่อยแค่ไหน ก็จะทำให้เค้ามีความทุกข์ให้น้อยที่สุด
ผ่านมาจะ 2 ปีละ เค้าเหมือนพลังบางอย่างที่มีเยอะมากๆ มาเติมให้เรามีแรงอยู่ตลอดเวลา
รอยยิ้ม ความสุข เสียงหัวเราะ มีมาตลอด ขอบคุณที่มาอยู่กับเรานะคัฟ
หลังจากไม่เกินสิบห้าวินาทีที่เห็นเค้าครั้งแรกหลังออกจากห้องผ่าตัด
ผมตั้งปณิธานกับตัวเองเลยว่า ให้เหนื่อยแค่ไหน ก็จะทำให้เค้ามีความทุกข์ให้น้อยที่สุด
ผ่านมาจะ 2 ปีละ เค้าเหมือนพลังบางอย่างที่มีเยอะมากๆ มาเติมให้เรามีแรงอยู่ตลอดเวลา
รอยยิ้ม ความสุข เสียงหัวเราะ มีมาตลอด ขอบคุณที่มาอยู่กับเรานะคัฟ
สมาชิกหมายเลข 4439009 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1175543 หลงรัก, chichiro ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1279894 หลงรัก, heart_of_andaman หลงรัก, เลดี้เยอร์บีร่า ถูกใจ, Pia วะฮะฮ่า หลงรัก, danizola หลงรัก, wrnk ถูกใจ, ม็อคค่าเย็น ถูกใจรวมถึงอีก 13 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 15
แฟนปวดท้องเข้าห้องคลอดตั้งแต่ตี 5 แต่ลูกคลอดบ่าย 2.49
ผมนั่งกระสับกระส่ายรออยู่หน้าห้องคลอด จนพยาบาลเข็นเตียงแฟนกับลูกออกมา
ผมคิดว่าความรู้สึกที่เวลาเราขับรถเข้าบ้านแล้วหมามันดีใจวิ่งตามรถคงอารมณ์ประมาณผมตอนนั้นแหละ
แต่เห็นหน้าลูกครั้งแรกไม่กล้าอุ้ม เพราะอุ้มไม่เป็นกลัวลูกตกกลัวลูกเจ็บเลยให้พี่สาวเอาไปอุ้มก่อน
ยืนยิ้มไม่หุบ น้ำตาไหลไม่รู้ตัวมองหน้าลูก จนพี่สาวกับพยาบาลทัก
ลูกเกิด 19 เดือน 5 ตอนแรกจองห้องพิเศษไม่ได้เพราะห้องเต็ม
แต่พอลูกเกิด พยาบาลบอกห้องว่าง มีคนสละสิทธิ์เพราะมดลูกไม่เปิดหมอให้กลับบ้านไปก่อน ได้ห้อง 519 อีก
จัดล็อตเตอรี่ไป 50 กว่าใบ 195-519 ซื้อใต้ดินอีกเกือบ 2,000 บาท
2 มิ.ย.หวยออกเท่านั้นแหละ...เรียบร้อย 388881 เอวัง...
ผมนั่งกระสับกระส่ายรออยู่หน้าห้องคลอด จนพยาบาลเข็นเตียงแฟนกับลูกออกมา
ผมคิดว่าความรู้สึกที่เวลาเราขับรถเข้าบ้านแล้วหมามันดีใจวิ่งตามรถคงอารมณ์ประมาณผมตอนนั้นแหละ
แต่เห็นหน้าลูกครั้งแรกไม่กล้าอุ้ม เพราะอุ้มไม่เป็นกลัวลูกตกกลัวลูกเจ็บเลยให้พี่สาวเอาไปอุ้มก่อน
ยืนยิ้มไม่หุบ น้ำตาไหลไม่รู้ตัวมองหน้าลูก จนพี่สาวกับพยาบาลทัก
ลูกเกิด 19 เดือน 5 ตอนแรกจองห้องพิเศษไม่ได้เพราะห้องเต็ม
แต่พอลูกเกิด พยาบาลบอกห้องว่าง มีคนสละสิทธิ์เพราะมดลูกไม่เปิดหมอให้กลับบ้านไปก่อน ได้ห้อง 519 อีก
จัดล็อตเตอรี่ไป 50 กว่าใบ 195-519 ซื้อใต้ดินอีกเกือบ 2,000 บาท
2 มิ.ย.หวยออกเท่านั้นแหละ...เรียบร้อย 388881 เอวัง...
คุณนายฮิปโป ขำกลิ้ง, เลดี้เยอร์บีร่า ขำกลิ้ง, danizola ขำกลิ้ง, ปลาด๊าว ปลาดาว ถูกใจ, ชะนีครันทรี่คาเฟ่ ขำกลิ้ง, จับหมู ขำกลิ้ง, aunso6785 ถูกใจ, allizmo ขำกลิ้ง, Mr.Nakorn ถูกใจ, โลกร้อน ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
ความรู้สึกครั้งแรกที่"ลูกตัวน้อยๆลืมตาดูโลก"เป็นความรู้สึกแบบไหนกันบ้างครับ
แล้วท่านอื่นล่ะครับเป็นยังไงบ้างครับ
ขอบคุณทุกๆเม้นล่วงหน้านะครับที่มาร่วมแชร์ความรู้สึกและประสบการณ์