สวัสดีค่ะ นี้เป็นเรื่องราวของนักศึกษาหญิงกับอาจารย์สาวค่ะ
เรื่องราวเริ่มขึ้นเมื่อมีเสียงโทรศัพท์ของเรานามสมมุติอ. การสนทนาก็เริ่มขึ้นเมื่อรับสาย
อ:สวัสดีค่ะ
?:นี้อาจารย์สอน.....นะ
อ:ค่ะ
?เขาก็พูดเรื่องเรียน) ปล.ยังไม่เคยเห็นหน้าอาจารย์
ตัดมาที่วันเปิดเทอม เทอม 2 ปี 2
ณ ร้านขายของที่มอ
เราเห็นผู้หญิงคนนึงยืนซื้อของ แต่ไม่ได้คิดว่าจะเป็นอาจารย์ เราก็ไม่ได้สนใจอะไร
ถึงเวลาที่จะไปเรียน ตอนนั้นมีเรียน4โมง เลิก1ทุ่ม
ณ ห้องเรียน
เจอหน้าอาจารย์ปุ๊ปตกใจเลยค่ะ อาจารย์คนนั้นคือผู้หญิงที่ยืนซื้อของเมื่อกี้เอง
เราก็เลยแซวอาจารย์ว่ากินขนมหมดยัง อาจารย์ตอบกลับมาว่ากินในรถแล้ว
ความรู้สึกตอนนั้นที่เจอกับอาจารย์ยังไม่ได้คิดอะไร แค่แบบว่าแซวเล่นๆ
หมดคาบเรียนแยกย้ายกลับบ้าน วันนั้นเลิกดึกมากเราก็เลยเอารถยนต์ไปมอ เดินลงมากับพร้อมอาจารย์ กับเพื่อนอีก4คน เราก็รอให้อาจารย์ขับรถไปก่อนเนื่องจากวันนั้นมันดึกมากแล้ว
เราเมมเบอร์อาจารย์ไว้ ไลน์ก็เด้งสิค่ะ 555 เป็นโอกาสของเราทักไปเลยจ้าาา เราพยายามทักไปคุยกับเขาตลอด เขาก็ตอบมาบ้างไม่ตอบบ้าง
ตัดภาพมา ณ วันสอบไฟนอล
เราตัดสินใจ เอาของขวัญไปวางให้เขาบนโต๊ะ พร้อมกับข้อความบอกว่าชอบเขา (ภาษาอังกฤษ)
ระหว่างเรียนใน1เทอมนั้น ความรู้สึกของเรามันก็เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวมารู้ตัวอีกทีอาจารย์ก็เป็นคนที่ทำให้เรายิ้มมาตลอด มันเป็นความสุขที่ไม่ได้ต้องการอะไร ขอแค่ได้คุย ได้เจอมันก็ดีแล้ว เขาเป็นคนที่มีเสน่ห์มองมุมไหนก็น่ารัก ทำให้เรารู้สึกเขิน ตื่นเต้น คือมันดีมากๆเลยค่ะ

การที่เราชอบอาจารย์มันจะผิดไหมคะ พอมีอะไรจะแนะนำไหมคะ???
ความถูกต้องกับความรู้สึกมันสวนทางกันทำไงดีคะ???