มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าเจ้าของกระทู้ไม่ได้อาศัยอยู่กับพ่อแม่ อาศัยอยู่กับลุงป้าตายาย ซึ่งเป็นเรื่องส่วนใหญ่ของเด็กทางแถบอีสานตอนสมัยเด็กๆ จะมีผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่หมู่บ้านข้างๆ อายุก็เท่าๆพ่อเจ้าของกระทู้ แกรู้จักกับตระกูลเจ้าของกระทู้มาก แล้วแกเอ็นดูเจ้าของกระทู้เหมือนลูกคนหนึ่งและแกก็อยากให้เรียกตนว่าพ่อซึ่งให้นามสมมุติว่า "พ่อ A "โดยทางครอบครัวก็รู้แต่ก็ไม่ว่าอะไร พ่อ A เป็นคนใจดีเวลามีงานประจำหมู่บ้านแกชอบซื้อลูกโป่งให้ ชอบซื้อขนมให้ ซึ่งตอนนั้นเจอแกบ่อย แต่พอพักหลังแกหายไปไหนไม่รู้แต่ป้าเล่าให้ฟังว่าแกไปเป็นพวกเลี้ยงช้างเอาช้างมาโชว์ตามหมู่บ้าน ถ้าเป็นการโชว์ช้าสมัยก่อนจะเป็นการนำผ้ามาล้อมถ้าใครอยากดูต้องเสียตังก่อน ซึ่งเวลาที่แกเอาช้างมาโชว์ที่หมู่บ้านไม่เคยได้เสียเลยได้ดูฟรีตลอด แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งแกเอาช้างมาโชว์ที่หมู่บ้านอีกแต่เจ้าของกระทู้ไม่ได้ไป แล้วเช้าวันต่อมา ป้าบอกว่าพ่อ A ตายแล้ว เราก็คิดว่าทำไมตายแต่ก็ไม่ได้ถามว่าทำไม แต่มารู้เรื่องอีกทีตอนป้าคุยกับยายว่า เมื่อคืนที่พ่อAไปแสดงช้าง ปกติคนเลี้ยงช้างจะไม่อาบน้ำก่อนขึ้นแสดงเพราะช้างจะจำกลิ่นไม่ได้แล้วมันจะกล้วแต่เมื่อคืนพ่อA แกดันอาบน้ำ พอขึ้นแสดงช้างมันจำกลิ่นไม่ได้มันเลยกลัวแล้วก็เหยียบพ่อA ตาย หลังจากนั้นก็มีการจัดงานศพเกิดขึ้นโดยปกติแล้วเจ้าของกระทู้ไม่ค่อยได้ไปงานศพให้ แม้แต่ตอนเผาก็ไม่ค่อยได้ไปงานเผาใครแม้แต่ญาติตัวเองยังไม่ได้ไป ซึ่งก็ไม่ทราบสาเหตุว่าทำไมว่าลุงป้าตายายถึงไม่พาไป ซึ่งงานศพของพ่อAก็เหมือนกัน ไม่ได้ไปงานสวดศพและตอนเผาศพมีแต่ตาเป็นคนไป พอวันเผาพ่อA ช่วงเวลา2 3 ทุ่มมั่งยายปิดไฟกำลังจะนอน อยู่ๆ หมาทั้งในบ้านและนอกบ้านรวมใจกันทั้งเห่าทั้งหอนอยู่หน้าประตูใหญ่เราเลยวิ่งเอาหน้าไปเเนบกับหน้าต่างที่เป็นหน้าต่างที่มีกระจกใสด้วยสภาพตอนนั้นไฟนอกบ้านก็ไม่เปิดต้นไม้ที่อยู่รอบๆ บ้านก็บังไฟจากตัวบ้านมีเพียงไฟริมถนนที่ส่องแบบสลัวๆ ภาพที่เห็นเมื่อมองออกไป เป็นเงาคนยืนอยู่หน้าบ้านล้อมด้วยหมาที่กำลังทั้งเห่าและหอนเลยวิ่งไปบอกยายว่ามีคนมา ยายเลยเปิดประตูออกไปแล้วกลับเข้ามาบอกว่า "ไม่เห็นมีใคร" เราเลยวิ่งเอาหน้าเเนบส่องทางหน้าต่างแล้วพูดว่า "ยายมีคนยืนอยู่หน้าบ้าน เขาไมไม่เข้ามา" ยายเลยเรียกมานั้งข้างๆ แล้วอยู่ดีๆยายก็พูดขี้นว่า "พ่อA บ่ต้องมาหา(ชื่อเจ้าของกระทู้)ดอกตาไปงานศพเเล้วบ่ต้องห่วงน้องดอกไปสวรรค์ซะ" หลังจากยายพูดจบหมาที่เห่าหอนอยู่หน้าบ้านก็เงียบทันทีแล้วยายก็บอกให้ไปดูหน้าบ้านว่าเห็นมีคนยืนอยู่หน้าบ้านไหม ซึ่งก็วิ่งไปดูตามประสาเด็กก็ไม่เจอใครเลย คือตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เห็นเป็นคนหรือผี แล้วรุ่งขึ้นยายก็เล่าให้ป้ากะตาฟังว่าพ่อAมาหาหลานเมื่อคืนสงสัยคงจะว่าทำไมไม่พาหลานไปงานศพ เมื่ออ่านไปแล้วคงมีคนสงสัยว่าไม่กลัวเหรอคือขออธิบายเลยว่าตอนนั้นมันก็ไม่รู้ว่าเงาคนที่เห็นเป็นผีหรืออะไรและก็ไม่ได้มีคนมาบอกว่าเห็นผีมันเลยไม่ได้กลัว เป็นเหตุการณ์ที่ไม่เคยลืมจนถึงปัจจุบัน เรื่องนี้ก็เป็นอีกประสบการณ์สมัยยังเด็ก ถ้ามีคนตามอ่านก็จะมีเรื่องตอนต่อไปมาเล่าให้ฟัง