1-2 ปีหลังๆมานี้เราทะเลาะกับแฟนบ่อยมาก จากที่คบกันมาเป็น10ปี ไม่เคยทะเลยกันบ่อยแบบนี้ เวลาทะเลากันทีไรแล้วเขาหาคำแก้ตัวไม่ได้เขาก็จะไล่เราออกจากบ้านทุกที พอเถียงไม่ได้ก็พูดท้าว่า "จะเอายังไง" "ถ้าอยู่ไม่ได้ก็เก็บเสื้อผ้าออกไป" บอกเลิกเราทั้งๆที่โมโห หลายครั้งที่เป็นแบบนี้ และหลังๆก็เป็นตลอด เรารู้สึกเสียใจและน้อยใจมาก แต่เราก็ยอมมาตลอดเพราะคิดว่าอีกเดี๋ยวมันจะผ่านไป  เรานึกถึงตอนที่เราลำบากกันมาเขาเป็นผู้ชายที่ไม่มีอะไรเลยตอนแรก เงินทองก็ไม่ได้มากมาย ทำงานเป็นลูกจ้างกินเงินเดือนเหมือนกัน มีหนี้สินร่วมกัน เราก็ไม่เคยคิดจะไปหาคนใหม่ เราไม่เคยคิดว่าต้องหนีออกจากความลำบากนี้ บางวันมีเงินติดตัวแค่50บาท เราก็กินมาม่าด้วยกัน เราก็ไม่ท้อเพราะเราคิดแค่ว่าเดี๋ยวมันก็จะผ่านมันไปได้ แต่พอเดี๋ยวนี้เขาเริ่มมีอันจะกิน มีห้องชุดที่พ่อเขาผ่อนให้ ตอนนี้ก็มีรถยนต์ขับ มีงานที่เรียกว่าเป็นกิจการของตัวเองก็น่าจะได้ หนี้สินก็ไม่ได้เป็นชื่อเขา เพราะเราเพิ่งให้เงินเขาไปปิดบัญชีเพื่อให้เขาทำธุรกรรมการเงินได้ เพื่อที่อนาคตเวลาฉุกเฉินเขาจะได้ช่วยเรา แต่สุดท้ายก็ไม่เป็นอย่างที่คิด กลายเป็นทุกครั้งที่มีปัญหา เขาไล่เราออกจากบ้าน แบบที่เราไม่มีอะไรติดตัวเลย คือถ้าไม่มีเราเขาก็คงใช้ชิวิตได้อย่างสบาย ตอนนี้กลายเป็นเรามาเกาะเขากิน เขาก็คงดูถูกเรา ที่สำคัญเขาไม่แคร์ความรู้สึกเราเลย เห็นคนอื่นดีกว่า ให้ความสำคัญกับเพื่อนที่บางครั้งเราว่า เราก็กลายเป็นคนผิด เขาไม่เคยโทษตัวเองแบบสำนึกผิด พูดแค่ กุผิดเอง ถูกตลอด บลาๆๆ   เราควรต้องทำยังไง...