คือตอนนี้เรามีเรื่องเหนื่อยใจและเครียดหลายเรื่องคะ
เรื่องแรก เรื่อง ครอบครัวเรา ค่อนข้างจนมาก และ สมาชิกทุกคนในครอบครัวก็ไม่มีใครเรียนจบสูงสักคน ทุกคนจบ ป.6 หมด พ่อแม่ก้อทะเลาะกัน พ่อกินเหล้าทุกวัน พอเมา ก้อหาเรื่องตีแม่ เอามีดไล่ฟันแม่ จนต้องเข้า รพ. และ เลิกกัน หลายครั้ง แล้วก้อกลับมาคืนดีกันใหม่
นิสัยโดยรวมๆของครอบครัวเราคือ มีน้ำใจ รักสันโดด ไม่ค่อยรู้จักคนเยอะ ตัวเรากับพี่ ก้อไม่มีเพื่อน คือ เรียนจบ ป.6 ก้อแยกย้ายกันทำงาน และ จะทำงานอย่างเดัยวไม่เที่ยว ไม่ดื่ม ไม่สังคม เลิกงาน กลับบ้านนอน อ่านหนังสือกาตูนย์/นิยาย เช้ามาทำงาน วันหยุดก็นอนพักผ่อน เก้บกวาดห้อง วงจรชีวิตจะออกแนวๆนี้
ช่วงทำงานก้อเจอเรื่องหลากหลายสาระพัด เช่น เจ้านายจะข่มขืน คนงานในบ้านจะข่มขืน (งานที่ทำคือ คนรับใช้ตามบ้าน เพราะเราไม่ชอบทำ โรงงานที่คนเยอะๆ)
และ ญาติพี่น้องทาง แม่และพ่อ ก้อจะแนวๆเหยียบกันมากกว่าช่วยเหลือกัน คือ เห็นใครดีกว่าตัวเองไม่ได้ เวลามีปัญหาอะไรก็จะไม่มีการช่วยเหลือกัน เน้นซ้ำเติมซ่ะมากกว่า
แม่เรามาอยู่กับพ่อในระแวงญาติพี่น้องของพ่อ พี่ๆน้องๆของพ่อเขามีอันจะกินกันทุกคน เพราะเขาขยันทันคน รู้จักทำมาหากิน ซึ่งต่างจากพ่อเรา ทำงานหาเงินได้ ก้อหมดไปกับเหล้าอย่างเดียว
ภาระในบ้านเลยตกที่แม่เราคนเดียว พวกเราเลยโตมาแบบค่อนข้างลำบากกว่าคนอื่นๆ
และ ตอนเราวัยรุ่น เราเคยคิดจะเรียน กศน. แต่ตอนนั้นด้วยความที่เป็นวันรุ่น คิดแบบวัยรุ่น คือ เรียน กศน.ไม่เท่ห์ และ อายเพื่อนๆ เพราะเพื่อนๆเรา ได้เรียนต่อที่ดีๆกันทุกคน เพราะในอดีตเราคิดแบบนี้ ชีวิตเราเลยไม่มีอะไรดีเลยในตอนนี้ (ปัจจุบันอายุจะ40ปี) คือ หามาได้ก้อแค่พอกิน บางครั้งไม่พอกินด้วยซ้ำ ซึ่งบรรดาพี่ๆของเราก้อคล้ายๆเรา
และ นี้คือ สิ่งที่ครอบครัวเราเป็น
แล้วที่นี้ ตอนนี้ เรามีปัญหาที่คิดไม่ตกคือ ครอบครัวเราดูอ่อนแอในสายตาคนอื่นมาก เพื่อนบ้านหลายคน ชอบมาข่มมาพูดจาจะทำร้ายหมาเรา เพราะบ้านเราไม่มีรั้วบ้าน มีแค่ลวด แล้วเวลาคนเดินไปมา มันก้อชอบเห่า บางทีถึงขั้นวิ่งไล่รถเขา คนที่พยามหาเรื่องครอบครัวเรา เลยเอาตรงนี้มาอ้าง ซึ่งก่อนหน้านี้ มีทำร้ายร่างกายคนในครอบครัวเราแต่เอาผิดมันไม่ได้ เพราะมันรวยและมีพรรคพวกมีเส้นสาย
และ คนพวกนี้ ชอบจับกลุ่มกินเหล้า และ พอมีเรื่อง ก้อจะใช้เงินยัด หรือ ไม่ก้อมีคนใหญ่คนโตมาปิดเรื่องให้ แล้วคนที่มีปัญหากับคนพวกนี้ จะถูกกุ้ยมาระรานเรื่อยๆ คือ ชีวิตจะไม่สงบสุข แต่ก้อหาหลักฐานเอาผิดคนทำไม่ได้ และ ถึงมีหลักฐาน ก้อยากที่จะเอาผิดได้ เพราะโดยฐานะทั้งทางการเงินทั้งสังคม
จะหวังพึ่ง สื่อก้อคงไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตพอที่จะมีคนมาสนใจทำข่าว
จนมาตอนนี้ คือ ถ้าได้งานเราจะขึ้นไปทำงานที่ กทม. และ จะเอาแค่แมวไป ส่วนหมา คือ มันตัวใหญ่เกินที่จะเอาไปได้ และ คนที่ จบ.แค่ ป.6 งานที่ทำก้อไม่สามารถพกสัตว์เลี้ยงไปได้หลายตัว เพราะไม่รู้เจ้านายกับเพื่อนร่วมงานจะเป็นคนยังไง จะทำงานได้นานไหม เลยไม่สะดวกแน่ถ้าจะหอบสัตว์เลี้ยงไปเร่ร่อนด้วย
และ ถ้าจะประกาศหาบ้าน เราก้อกลัวคนที่มารับจะไม่ได้รักมันจิงๆ กลัวจะเอามันไปฆ่า หรือ เอาไปเลี้ยงแต่เลี้ยงแบบไม่ดี เพราะหมาเราก้อเป็นแค่หมาไทยธรรมดา
หมาเราค่อนข้างซนด้วย แล้วที่สำคัญกว่านั้นคือ ถ้าปล่อยทิ้งไว้ที่บ้านโดยไม่มีเรา แน่นอน ต้องมีคนเข้ามาทำร้ายหรือฆ่ามันแน่ เพราะลำพังแม่เรายังเอาตัวเองไม่รอดเลย เคยโดนทำร้าย และ คนที่ทำร้ายก้อเป็นคนรวย ที่มีปัญหาทางประสาท คือ เงินมันยัดทุกอย่างได้ และ มันทำร้าย หรือ ฆ่าใคร กฏหมายก้อเอาผิดมันไม่ได้ด้วย
แล้วในแต่ล่ะวัน จะมีปัญหากระทบกันหลายเรื่อง ซึ่งถ้าให้สู้ เราไม่มีทางสู้ได้แน่ ไม่ว่าจะด้วยกำลัง ด้วยกฏหมาย ด้วยเงิน ด้วยพรรคพวก
เราเลยอยากจะแก้ปัญหาแค่เรื่องหมาก่อน ว่าเราควรจะทำยังไงกับเรื่องหมาดี ขอคำแนะนำนะคะ คำด่าขอผ่านไม่อยากเครียดไปมากกว่านี้แล้ว เพราะปัญหาที่เกิดขึ้นกับครอบครัวเราไม่ได้มีแค่เรื่องเดียว หรือ มีปัญหาแค่กับคนเดียว
และ ขอบอกไว้ก่อน ว่าทุกปัญหาที่เกิดคือ เราถูกกระทำก่อนทุกครั้ง พอโดนหนักๆก้อมีโต้ตอบกลับคือ และ พูดแบบดีๆในทุกครั้งไม่มีการด่า แต่ฝ่ายตรงข้ามด่าตอบพร้อมพูดแนวข่มขู่กลับมาทุกครั้ง เพราะคนพวกนี้รู้สถานะทางครอบครัวเราดีว่าเป็นยังไง
เลยอยากขอคำแนะนำจาก เพื่อนๆที่เคยมีปัญหาแบบหรือมีเราคะ
เครียดหลายเรื่อง
เรื่องแรก เรื่อง ครอบครัวเรา ค่อนข้างจนมาก และ สมาชิกทุกคนในครอบครัวก็ไม่มีใครเรียนจบสูงสักคน ทุกคนจบ ป.6 หมด พ่อแม่ก้อทะเลาะกัน พ่อกินเหล้าทุกวัน พอเมา ก้อหาเรื่องตีแม่ เอามีดไล่ฟันแม่ จนต้องเข้า รพ. และ เลิกกัน หลายครั้ง แล้วก้อกลับมาคืนดีกันใหม่
นิสัยโดยรวมๆของครอบครัวเราคือ มีน้ำใจ รักสันโดด ไม่ค่อยรู้จักคนเยอะ ตัวเรากับพี่ ก้อไม่มีเพื่อน คือ เรียนจบ ป.6 ก้อแยกย้ายกันทำงาน และ จะทำงานอย่างเดัยวไม่เที่ยว ไม่ดื่ม ไม่สังคม เลิกงาน กลับบ้านนอน อ่านหนังสือกาตูนย์/นิยาย เช้ามาทำงาน วันหยุดก็นอนพักผ่อน เก้บกวาดห้อง วงจรชีวิตจะออกแนวๆนี้
ช่วงทำงานก้อเจอเรื่องหลากหลายสาระพัด เช่น เจ้านายจะข่มขืน คนงานในบ้านจะข่มขืน (งานที่ทำคือ คนรับใช้ตามบ้าน เพราะเราไม่ชอบทำ โรงงานที่คนเยอะๆ)
และ ญาติพี่น้องทาง แม่และพ่อ ก้อจะแนวๆเหยียบกันมากกว่าช่วยเหลือกัน คือ เห็นใครดีกว่าตัวเองไม่ได้ เวลามีปัญหาอะไรก็จะไม่มีการช่วยเหลือกัน เน้นซ้ำเติมซ่ะมากกว่า
แม่เรามาอยู่กับพ่อในระแวงญาติพี่น้องของพ่อ พี่ๆน้องๆของพ่อเขามีอันจะกินกันทุกคน เพราะเขาขยันทันคน รู้จักทำมาหากิน ซึ่งต่างจากพ่อเรา ทำงานหาเงินได้ ก้อหมดไปกับเหล้าอย่างเดียว
ภาระในบ้านเลยตกที่แม่เราคนเดียว พวกเราเลยโตมาแบบค่อนข้างลำบากกว่าคนอื่นๆ
และ ตอนเราวัยรุ่น เราเคยคิดจะเรียน กศน. แต่ตอนนั้นด้วยความที่เป็นวันรุ่น คิดแบบวัยรุ่น คือ เรียน กศน.ไม่เท่ห์ และ อายเพื่อนๆ เพราะเพื่อนๆเรา ได้เรียนต่อที่ดีๆกันทุกคน เพราะในอดีตเราคิดแบบนี้ ชีวิตเราเลยไม่มีอะไรดีเลยในตอนนี้ (ปัจจุบันอายุจะ40ปี) คือ หามาได้ก้อแค่พอกิน บางครั้งไม่พอกินด้วยซ้ำ ซึ่งบรรดาพี่ๆของเราก้อคล้ายๆเรา
และ นี้คือ สิ่งที่ครอบครัวเราเป็น
แล้วที่นี้ ตอนนี้ เรามีปัญหาที่คิดไม่ตกคือ ครอบครัวเราดูอ่อนแอในสายตาคนอื่นมาก เพื่อนบ้านหลายคน ชอบมาข่มมาพูดจาจะทำร้ายหมาเรา เพราะบ้านเราไม่มีรั้วบ้าน มีแค่ลวด แล้วเวลาคนเดินไปมา มันก้อชอบเห่า บางทีถึงขั้นวิ่งไล่รถเขา คนที่พยามหาเรื่องครอบครัวเรา เลยเอาตรงนี้มาอ้าง ซึ่งก่อนหน้านี้ มีทำร้ายร่างกายคนในครอบครัวเราแต่เอาผิดมันไม่ได้ เพราะมันรวยและมีพรรคพวกมีเส้นสาย
และ คนพวกนี้ ชอบจับกลุ่มกินเหล้า และ พอมีเรื่อง ก้อจะใช้เงินยัด หรือ ไม่ก้อมีคนใหญ่คนโตมาปิดเรื่องให้ แล้วคนที่มีปัญหากับคนพวกนี้ จะถูกกุ้ยมาระรานเรื่อยๆ คือ ชีวิตจะไม่สงบสุข แต่ก้อหาหลักฐานเอาผิดคนทำไม่ได้ และ ถึงมีหลักฐาน ก้อยากที่จะเอาผิดได้ เพราะโดยฐานะทั้งทางการเงินทั้งสังคม
จะหวังพึ่ง สื่อก้อคงไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตพอที่จะมีคนมาสนใจทำข่าว
จนมาตอนนี้ คือ ถ้าได้งานเราจะขึ้นไปทำงานที่ กทม. และ จะเอาแค่แมวไป ส่วนหมา คือ มันตัวใหญ่เกินที่จะเอาไปได้ และ คนที่ จบ.แค่ ป.6 งานที่ทำก้อไม่สามารถพกสัตว์เลี้ยงไปได้หลายตัว เพราะไม่รู้เจ้านายกับเพื่อนร่วมงานจะเป็นคนยังไง จะทำงานได้นานไหม เลยไม่สะดวกแน่ถ้าจะหอบสัตว์เลี้ยงไปเร่ร่อนด้วย
และ ถ้าจะประกาศหาบ้าน เราก้อกลัวคนที่มารับจะไม่ได้รักมันจิงๆ กลัวจะเอามันไปฆ่า หรือ เอาไปเลี้ยงแต่เลี้ยงแบบไม่ดี เพราะหมาเราก้อเป็นแค่หมาไทยธรรมดา
หมาเราค่อนข้างซนด้วย แล้วที่สำคัญกว่านั้นคือ ถ้าปล่อยทิ้งไว้ที่บ้านโดยไม่มีเรา แน่นอน ต้องมีคนเข้ามาทำร้ายหรือฆ่ามันแน่ เพราะลำพังแม่เรายังเอาตัวเองไม่รอดเลย เคยโดนทำร้าย และ คนที่ทำร้ายก้อเป็นคนรวย ที่มีปัญหาทางประสาท คือ เงินมันยัดทุกอย่างได้ และ มันทำร้าย หรือ ฆ่าใคร กฏหมายก้อเอาผิดมันไม่ได้ด้วย
แล้วในแต่ล่ะวัน จะมีปัญหากระทบกันหลายเรื่อง ซึ่งถ้าให้สู้ เราไม่มีทางสู้ได้แน่ ไม่ว่าจะด้วยกำลัง ด้วยกฏหมาย ด้วยเงิน ด้วยพรรคพวก
เราเลยอยากจะแก้ปัญหาแค่เรื่องหมาก่อน ว่าเราควรจะทำยังไงกับเรื่องหมาดี ขอคำแนะนำนะคะ คำด่าขอผ่านไม่อยากเครียดไปมากกว่านี้แล้ว เพราะปัญหาที่เกิดขึ้นกับครอบครัวเราไม่ได้มีแค่เรื่องเดียว หรือ มีปัญหาแค่กับคนเดียว
และ ขอบอกไว้ก่อน ว่าทุกปัญหาที่เกิดคือ เราถูกกระทำก่อนทุกครั้ง พอโดนหนักๆก้อมีโต้ตอบกลับคือ และ พูดแบบดีๆในทุกครั้งไม่มีการด่า แต่ฝ่ายตรงข้ามด่าตอบพร้อมพูดแนวข่มขู่กลับมาทุกครั้ง เพราะคนพวกนี้รู้สถานะทางครอบครัวเราดีว่าเป็นยังไง
เลยอยากขอคำแนะนำจาก เพื่อนๆที่เคยมีปัญหาแบบหรือมีเราคะ