ติดตามไปเที่ยวกับเรา #ฅนชอบเที่ยว www.facebook.com/konchoptieow
รีวิวเพจ : goo.gl/OfQhcH

---

ว่ากันด้วยเมือง "อุตรดิตถ์" "ใครว่าแค่..ทางผ่าน

ยินดีต้อนรับเข้าสู่เมืองลับแล จ้า!!
เช้าวันแรก |ซุ้มประตู เมืองลับแล |
ถ่ายรูปเช็คอิน เป็นสถานที่ที่ใครมาลับแลแล้วต้องมา ใครไม่มาถือว่ามาไม่ถึง

พิพิธภัณฑ์เมืองลับแล




| ตลาดผลไม้หัวดง |
ก้าวแรกที่เปิดประตูรถ สิ่งแรกที่เจอคือ..กลิ่นทุเรียนครับ 555+ จะบอกว่ากลิ่นทุเรียนหอมไปทั่วตลาด ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ทุเรียนวางกันเรียงรายเต็มไปหมด และทุเรียนที่ขึ้นชื่อของที่นี่ ก็คือ.. “หลงหลินลับแล” ที่หาทานได้ยาก และราคาสูงทุเรียนหลงลับแล เริ่มต้นกิโลกรัมละ 250+ บาท และทุเรียนหลินลับแล เริ่มต้นกิโลกรัมละ 400+ บาท





นี่มันภูเขาทุเรียนใช่ไหม เยอะมากๆ


หลังจากเดินดูทุเรียนที่ตลาดผลไม้หัวดง เราเตรียมเดินทางต่อ..ไปกินบุ๊ฟเฟ่ทุเรียน
และนี่ก็เป็นเส้นทาง ..ทางมันจะยาวๆ หน่อย^^

ถึงแล้ว!!! #สวนทุเรียนภูริด จากตลาดผลไม้หัวดง มายังสวนทุเรียนใช้เวลาประมาณ 20 นาทีเท่านั้น
สำหรับใครที่จะมีที่นี่ แนะนำว่าควรมีรถส่วนตัวนะครับ



บุ๊ฟเฟ่ทุเรียนที่นี่ ราคาสุดคุ้มเพียง 699 บาท ก็สามารถทานทุเรียนหมอนทอง และทุเรียนหลงลับแล ที่ขึ้นชื่อของเมืองอุตรดิตถ์ ที่ราคาสูงถึง 250-400 แบบไม่อั้นกันเลยที่เดียว แถมด้วยอีกหลายๆ เมนู

พร้อมแล้วก็เริ่มทานกันเลยครับ


เมนูทุเรียนเชื่อม หวาน มัน ^_^

ทุเรียนบวช หอม หวาน มัน ฟินเลย

และก็ตามด้วยเมี่ยงคำสูตรเฉพาะของที่สวนภูริด [รวมในบุ๊ฟเฟ่]

หลังจากกินบุ๊ฟเฟ่กันจนแน่นท้องเป็นที่เรียบร้อย ก็ได้เวลาบุกสวนทุเรียน บอกเลย..ว่าทั้งอิ่มท้อง ทั้งได้ความรู้กลับบ้าน

สำหรับการจะขึ้นไปเที่ยวบนสวนทุเรียนได้จะมี 2 วีธี
1. เดินเท้า 30 นาที แอดได้แอบสอบถามคุณลุงเจ้าของสวน มีคนเดินขึ้นไปเหมือนกันนะครับ ถือเป็นการออกกำลังกาย
2. ซิ่งมอเตอร์ไซค์ครับ วิธีนี้จะบอกว่าใครที่ชอบเที่ยวแนวลุยๆ ไม่ควรพลาดครับ สนุกมากๆ ทางแอบโหด

ว่าแล้วพี่ก้อง ก็ออกรถนำไปก่อนแล้วครับ...

ถึงแล้ว สวนทุเรียน และนี่ก็คือทุเรียนหลงและหลินลับแล ของเมืองอุตรดิตถ์ ลุงเจ้าของสวนโชว์วิธีการเก็บฝากต้นแบบสดๆ
และบอกถึงความแตกต่างระหว่าง หลินและหลง

อีกเรื่องที่แอดได้ความรู้จากการที่ได้มาเยือนสวนทุเรียน ก่อนมาแอบสงสัยตลอดว่า..ทำไมทุเรียนมันถึงได้ราคาสูงอะไรขนาดนี้ ในเมื่อตวามต้องการของตลาดมันสูง แล้วทำไมไม่ปลูกใหม่

คำตอบก็คือ การที่เราปลูกทุเรียนแล้วรอเก็บเกี่ยวผลทุเรียน ครั้งแรกใช้เวลาถึง 25-30 ปี พอได้ยินถึงได้ร้อง อ๋อ!! เลย นั่นหมายถึงถ้าแอดอยากจะลงทุนปลูกทุเรียนขาย ไม่ใช่ว่าจะเก็บเกี่ยวได้ใน 2-3 ปี แต่ต้องรอถึง 25+ ปี เลยนะครับ



เจ้านี่พระเอกของเรา พาเราซิ่งขึ้นเขา

หลังจากเราได้ชมสวนทุเรียนแล้ว ก่อนเดินทางกลับ ได้แวะมาดูอีกสิ่งที่ขาดไม่ได้ คือสลิงขนส่งทุเรียนครับ เนื่องจากที่นี่ปลูกทุเรียนบนภูเขา จึงต้องหาวิธีขนส่งที่สะดวก ประหยัดเวลา และค่าใช้จ่าย

ทุเรียนลอยฟ้า ^^



เจ้านี่เป็นรถที่ใช่ขนส่งทุเรียนของชาวบ้านที่นี่ครับ

หลังจากตะลุยกินทุเรียนของเมืองลับแลเรียบร้อย พวกเราขอไปหาของอร่อยกินต่อครับ
และได้ยินมาว่า ใครมาอุตรดิตถ์ต้องห้ามพลาดเมนูนี้
นั่นคือ...ข้าวพันผัก อาหารพื้นเมือง
Google Map : https://goo.gl/maps/QcTNZt4GACJ2

แม่ครัวของร้าน



ไข่ม้วนทรงเครื่องเห็ดเข็มทอง

แนะนี่ก็คือ ข้าวพันผัก

จัดชุดใหญ่เลยครับ

ต่ออีกสักจาน

หลังจากกินเมนูที่ห้ามพลาดแล้ว เราเดินเล่นกันต่อมาที่ร้านข้าวแคบ
แถมมีโอกาสได้ลองทำด้วย ดูได้ไหม ^_^

การทำข้าวแคบจะใช้หม้อเดียวกับสาคูนึ่งครับ

หลังจากนั้นนำมาตากแห้งประมาณ 2 วันครับ

ถัดมาอีกซอยเรามาดูคุณป้าท่อผ้าพื้นเมือง


หลังจากที่เราได้ท่องเที่ยวกันแบบจัดเต็มกันมาทั้งวัน ก็ต้องขอตัวพักผ่อนเอาแรงกันสักหน่อย
พรุ้งนี้จะได้มีแรงลุยกันต่อครับ


เช้าวันใหม่ ขอพาไป..เที่ยวชมศูนย์รวมแหล่งเรียนรู้ชาวลาวเวียง กลุ่มเย็บปักถักร้อย (ปักกระเป๋า ถักชายผ้ากะต้อย)
ที่..ที่ผู้สูงวัย และชาวบ้านร่วมกลุ่มกันในยามว่าง เย็บปักกระเป๋า ถักชายผ้ากะต้อย


การที่ได้ท่องเที่ยวแบบวิถีไทย ได้เห็นรอยยิ้มของคนในพื้นที่ บ้างครั้งก็รู้สึกสุขใจแบบบอกไม่ถูกเหมือนกันนะครับ

สำหรับภาพปักผืนนี้ คือภาพ “ตักบาตรหาบจังหัน” ประเพณีท้องถิ่นแห่งเดียวในไทย
เป็นประเพณีท้องถิ่น..ที่สืบทอดกันมาจากบรรพบุรุษ



และที่ต่อไปก็คือ กลุ่มทำไม้กวาดทางมะพร้าว




ชมลุงป้าตีกลอง กิจกรรมยามว่างและ