ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่ายืมไอดีเพื่อนมาตั้งกระทู้นะครับ
เรื่องมีอยู่ว่าผมเลิกกับแฟนเก่ามาได้เกือบๆปีแล้ว เลิกกันเพราะความไม่เข้าใจกันครับและต่างคนต่างทิฐิเยอะ ไม่มีใครยอมใคร ช่วงที่เลิกกันแรกๆเค้าทำประชดผมไว้เยอะมาก ผมเลยไม่คิดจะง้อหรือขอคืนดีกับเธอเลย แต่ก็คิดถึงเธออยู่ตลอด ส่วนเธอเองก็พยายามยื้อพยายามรั้งผมไว้แต่ตอนนั้นผมตัดสินใจปล่อยเธอไป ถามว่ารักไหมบอกเลยครับว่ารักมาก และหลังจากนั้นผมก็หาคนคุยแก้เหงา คุยไปเรื่อย คุยไปหมด ประมาณว่ามีร้อยคุยร้อย จะโดนใครเทก็ไม่เสียใจ คือคนนี้เทยังมีคนใหม่อะไรประมาณนี้ จนมาเหลือคนสุดท้ายที่ผมคุยอยู่และผมก็หวั่นไหวกับคนนี้ซึ่งผมคิดว่าคนนี้แหละความรักของผม ผมจึงตัดสินใจขอเธอเป็นแฟน แต่แล้วมันเหมือนแค่เคลิบเคลิ้มไปกับความประทับใจ มันไม่ใช่ความรัก มันไม่เหมือนแฟนเก่าผม ไม่มีใครที่ทำให้ผมรู้สึกได้เท่าเธอ ผมคิดถึงแฟนเก่าและผมก็ยังรักเธออยู่ ซึ่งเธอเองก็รอผมกลับไปหาเธอเหมือนกัน ถึงผมจะทำเธอเจ็บไว้เยอะแค่ไหนผมมีคนใหม่แต่เธอก็เลือกที่จะรอผม ผมควรกลับไปหาเธอไหมครับ? แต่ผมมีอะไรกันกับแฟนใหม่ไปแล้ว และผมไม่ได้รักเธอ ผมรักแฟนเก่าแต่ผมก็กลัวว่าแฟนเก่าคงรับเรื่องนี้ไม่ได้ ผมมันคนเห็นแก่ตัว แต่ผมรักแฟนเก่ามาก มารู้ตัวก็ตอนที่สายและสายมากๆไปแล้ว ผมควรทำไงดีครับ