The Mask Singer ได้เปิดหน้ากากศิลปินหลายคนที่เราคิดถึงมาหลายคน
โดยเฉพาะศิลปิน RS ยุค 90 เช่น แนนซี่ ทัช และล่าสุดคือ เจมส์ เรืองศักดิ์
ซึ่งหลายคนมีคำถามว่า จะอะไรกันนักหนา!! พวกเค้าดังหรอ?? ถ้าเทียบศิลปินยุคนี้ล่ะ??
ในความเห็นส่วนตัว บอกได้เลยนะว่า ศิลปินยุคนี้เทียบศิลปินยุคนั้นไม่ได้ (ไม่ว่าค่ายไหน)
ที่เทียบไม่ได้เพราะโลกมันเปลี่ยนไป การเสพความบันเทิงเปลี่ยนไป มันต่างกันจนเทียบไม่ได้หรอก
ลองมาดูแล้วกันนะเด็กๆ ว่าเมื่อก่อน ศิลปิน RS ยุค 90 มันเป็นยังไง (ขอเน้นที่ RS นะ)
1.RS เน้นลุค (หรือที่หลายคนเหน็บว่า ขายหน้าตา)
อันนี้เราไม่เถียงนะ ก็จริงตามนั้น หล่อ สวย นำเทรนด์ แต่เพลงก็ไม่ได้แย่นะ
อาจเป็นเพราะเราเป็นคนดูรวมๆ ไม่ได้เน้นว่าจะต้องเพราะจับใจขนาดไหน
แต่ในปัจจุบันศิลปินเน้นเสียงร้อง และความสามารถทางดนตรี
2.RS ต้องเปิดตัวด้วยเพลงเร็ว
เป็นธรรมเนียมเลย (แกรมมี่ก็เป็น แต่ไม่ทุกคน) เด็กยุคนี้อาจจะงง ว่าทำไม
แต่มันเป็นเรื่องจริงที่ทุกอัลบั้มใหม่จะเปิดตัวเพลงแรกด้วยเพลงเร็ว เพลงเต้น (เกือบ 100%)
และจะมีท่าเต้นเป็นจุดขาย มีท่าประจำที่คนเต้นตามได้ และเพลงที่สองจะเป็นเพลงช้า
ซึ่งจะเรียงลำดับเป็น Pattern ตามนี้ในเทปด้วย
ปัจจุบัน เน้นออกซิงเกิ้ล และเน้นเพลงช้าไม่ก็เพลงฟังสบายๆ
3.RS เน้นเสื้อผ้าสดใส แฟชั่น
ชุดของศิลปินเป็นตัวสร้างภาพจำได้ดี มีคอนเซ็ปท์ตลอด
เช่นชุด Zoo AHA ของลิฟท์-ออย ที่มีเสื้อสีดสดๆ ลายสัตว์ตรงกลาง กางเกงผ้ามันๆ แว๊บๆ สีเจ็บๆ คนใส่เดินกันเต็มถนน
ตอนนั้นใครใส่เสื้อผ้าสีสดๆ มักโดนแซวว่า "จะไปเล่นคอนเสิร์ตที่ไหน"
ในขณะที่ยุคนี้ เสื้อผ้าเน้นใช้งานตามสภาพ ไม่ฉูดฉาด
4.ทรงผมสุดฮิต
ดูเอาเลย ไม่รู้จะอธิบายอะไร แต่เป็นแฟชั่นที่จี๊ดจ๊าด คนตัดตามทั้งเมือง
ถึงขนาที่ร้านตัดผมชาย ต้องมีรูปเหล่านี้ติดไว้
ปัจจุบัน ทรงนี้กลายเป็นทรงเชยไปแล้ว
5. ท่าเต้น แบบ RS
ศิลปินทุกคนจะมีท่าประจำเป็นขุดขาย (เพราะเปิดตัวด้วยเพลงเร็ว)
มักจะเป็นท่าง่าย ๆ 2-3 สเต็ป (ไม่ต้องซับซ้อนเหมือนศิลปิน KPOP)
เอาให้คนฟังเต้นตามได้เป็นพอ เช่น เกรงใจ - แรพเตอร์, กระดุ๊กกระดิ๊ก - โมเม
UFO - ราฟฟี่แนนซี่, Siren Love - เจมส์ หรือ ดูมั้ย - ลิฟท์ออย
ปัจจุบัน เพลงไม่มีท่าเต้นเท่าไหร่
6. MV แบบ RS
สิ่งที่ดึงให้คนติดตามเพลง อินกับเพลงคือ MV ที่มีเรื่องราว
อกหัก รักคุด ฉุดรั้ง นั่งตากฝน ทนทรมาน เป็นอะไรที่ละค้อนนนละคร มีความเกาหลี (ยุคนั้นเกาหลียังไม่ดัง)
เช่น เพลงไม่อาจเปลี่ยนใจ หลายคนจำกันได้กับฉาก กระโดดเก็บผ้าเช็ดหน้าที่ติดอยู่บนกิ่งไม้ ซึ่งพระเอกให้นางเอกไว้
ซึ่งปัจจุบัน เล่นใหญ่กว่ายุคนั้นอีก 555555 (น่าจะเป็นสิ่งเดียวของเพลงยุคนี้ที่ต่อยอดมาจากยุค 90)
7. อัลบั้มใหม่ ผมทรงใหม่ เพลงโตขึ้น
ทุกครั้งเลย เวลามีชุดใหม่ออกมา ศิลปิน RS เป็นอะไรที่ต้องเปลี่ยนทรงผม
เปลี่ยนสีมั่ง เปลี่ยนทรงมั่ง และแนวเพลงก็จะตอบเหมือนกันว่า "ก็..เป็นแนวเพลงที่โตขึ้น"
จ้าาา แก่ขึ้นแล้วจะร้องเพลงเด็กลงมั้ง
ปัจจุบัน ไม่มีบรรยากาศแบบนี้แล้ว เพราะมิติเชิงเวลาไม่มีผต่อคนฟัง
คนไม่สนว่าจะออกชุดที่แล้วกิมมิกมายังไง พัฒนายังไง ตอนนี้จะฟังแค่เพลงแค่นั้น
8.วง Bazoo 5 ปี 7 อัลบั้ม
อย่าว่าแต่เด็กยุคนี้เลย คนยุคนั้นยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่า มันจะมีศิลปินคนไหนหรือวงไหน
ออกผลงานถี่ได้ขนาดนี้ แต่ถ้าพูดถึง Bazoo ไม่มีใครไม่รู้จักแน่นอน กับเพลงแจ้งเกิด "โธ่เอ๊ย"
ที่มีท่าเต้นที่เป็นเอกลักษณ์ ทำให้ทั่วประเทศรู้จัก เด็บบี้ โจอี้ และกำปั้น ซึ่งเป็นวงที่เน้นเต้นจริงๆ
เพลงส่วนใหญ่แทบไม่มีเนื้อร้อง มีก็น้อยนิด วนไปวนมา แต่เพลงฮิตเหลือเกิน แถมกำปั้นแทบไม่ได้ร้องอะไรเลย
ทั้งอัลบั้ม ร้องอยู่กี่คำ?? แต่วงนี้ก็สร้างประวัติการณ์ ออกอัลบั้มอย่างน้อยปีละ 1 ชุด ติดต่อกัน 5 ปี ... บ้าบอ ออกถี่ขนาดเลย??? แต่มันคือเรื่องจริง
ปัจจุบัน 2-3 ปี รวมอัลบั้มชุดนึง เหอๆๆๆๆ
9.เจมส์ ดังกว่า โดม
แฟนคลับโดมก็คงเถียงว่า ไม่จิ๊งงงงงงงง เจตนาจริงๆผมไม่ได้จะเทียบกันจังๆหรอก
แค่อยากจะสื่อให้เห็นว่าในยุคนั้นโดมก็โดมเถอะ ถ้าวัดผลงานกันก็จะเห็นถึงความสำเร็จของเจมส์ที่มากกว่า
คำวิจารณ์ เสียงตอบรับในสายงานนักร้องดีกว่าโดม หน้าตา ณ ตอนนั้นก็ถือว่าไม่แพ้โดมเหมือนกัน
แต่เมื่อทั้งคู่มาอยู่ในเพลงเดียวกัน เพลง "ดีมากเลย" อัลบั้ม ดิเอ็กซเวนเจอร์ กลับไม่ได้เปรี้ยงปร้างเท่าที่ควร
แยกกัน ดังกว่านะ อาจจะเป็นเพราะเพลงนี้ไม่มีความเป็นเอกลักษณ์ของทั้งคู่ (ออกไปแนวๆ โดมด้วยซ้ำ)
แต่ในปัจจุบัน กลับกลายเป็นโดมที่ครองใจสาวๆยุคนี้ไปซะงั้น ด้วยเหตุของลุค ผลงานที่ต่อเนื่องก็เป็นได้
10. ศิลปิน RS ยุค 90 ที่หายหน้าไป
นอกจากเจมส์ ลิฟท์ออย แรพเตอร์ เหล่าเดอะเน็กซ์และ X-Venture แล้ว ยังมีนักร้องหลายคนที่
มีเพลงฮิตมากในยุคนั้น แต่หายหน้าหายตาจากวงการไปแล้ว เช่น
เจอาร์ กิตติกุลวงศ์ - ไม่พูดถึงคนนี้ไม่ได้ วอยคนคงเคยเห็นหน้าอยู่บ่อยๆ
แต่เตอาร์ไม่ค่อยได้เห็นเลย ซึ่งเพลงดังส่วนใหญ่จะเป็นดูโอ JR-VOY พอออกเดี่ยวไม่ค่อยดัง
เป็นศิลปินตั้งแต่เด็กจนโต แล้วก็ย้ายไปทำงานแกรมมี่ ตอนนี้ก็มีครอบครัว ทำเพลงอยู่ อินดี้เลยจ้า
ถามว่าจะเห็นเค้าร้องเพลงในแบบเดิมมั้ย ... แทบจะ 0%
กรพินธุ์ พ่วงโพธิ์ - เพลง หลับทั้งน้ำตา
เอิร์น จิรวรรณ - เพลง เก็บเอาไว้ เอิร์น
นาตาลี แจ๊สกี้ - สตรอเบอร์รี่ (อันนี้ออกจากวงการเพลงไปสู่วงการนางแบบ)
ไจแอนท์ - เจ็บแปลบ (ก็ยังวนๆอยู่ แต่ทิศทางชีวิตไม่แน่นอนเลย)
แซนด์ แบงค์ - เพลง อะไรว้า, เจ็บจังเลย (หลายคนไม่รู้ว่าทั้งคู่เป็นพี่ชายของกอล์ฟไมค์นั่นเอง)
Gang 4 - เพลง "ท่องจำขึ้นใจ", "ยกพลขึ้นบก"
บอยสเกาท์ - เพลง "ขอคืน"
อ้อน ลัดนา - "อ้อนไว้", "คนนิสัยเสีย"
อาร์ม ศิริโรจน์ - เพลง "โต้รุ่ง", "นายรู้ไหม"
นุ้ก สุทธิดา - เพลง "ถอนสายบัว"
ไฮแจ็ค - "เล่นเจ็บเจ็บ", "ไฟตกน้ำ" หลายคนคุ้นหน้าเอกซ์ จาตุรงค์ ที่เป็นนักแสดง
และผี พีรพันธุ์ หรือ ผีไฮแจ็ค ผู้ออกแบบท่าเต้นให้ศิลปินยุคหลังๆ ปัจจุบันทั้งคู่อายุจะ 50 แล้วจ้า
เป็นวงที่มีท่าเต้นโลดโผนมาก ตีลังกา ต่อตัว ซึ่งเป็นเอกลักษณ์
ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง เพลงเยอะมาก (เมื่อก่อนนี่เท้าไฟ ปัจจุบันมาสายลูกทุ่ง)
อนันต์ บุนนาค - เพลง "ล้างให้ออก", "หลงตัวเอง" (ผมทันช่วงปลายๆแล้ว)
โชคชัย เจริญสุข - เพลง "หนีร้อน มาพึ่งเย็น" (ฮิตจริงๆ แต่ฮิตเพลงเดียว)
วงทู (ต่อ ต๋อง) - เพลง "เธอคือผู้หญิงคนนั้น"
เพลง RS ในยุค 90 มันกลายเป็นวัฒนธรรม เป็นธรรมเนียมที่ติดมากับเด็กๆยุคนั้นจริงๆ
การได้ฟัง ได้ดู ได้รอคอยศิลปินในแต่ละเดือนๆ มันเป็นช่วงเวลาที่ไม่เบื่อเลย
ซึ่งเป็นที่น่าเสียดายว่า ปัจจุบันมันจะไม่มีความรู้สึกแบบนี้อีกแล้ว (จริงๆก็ไม่มีมา 10 ปีแล้ว)
โลกเปลี่ยนไป วงการเพลงเปลี่ยนไป ค่ายเพลงเปลี่ยนไป ศิลปินเปลี่ยนไป
และเชื่อว่ามันจะไม่มีแบบยุค 90 อีก อย่างน้อยก็ในศตวรรษนี้
ปล.ผมทำกระทู้นี้มาเพื่อแลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆ หรือให้ความรู้แก่น้องๆ
มีอะไรผิดพลาด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
เอกลักษณ์ RS ยุค 90 ที่เด็กรุ่นใหม่ไม่มีวันเข้าใจ
โดยเฉพาะศิลปิน RS ยุค 90 เช่น แนนซี่ ทัช และล่าสุดคือ เจมส์ เรืองศักดิ์
ซึ่งหลายคนมีคำถามว่า จะอะไรกันนักหนา!! พวกเค้าดังหรอ?? ถ้าเทียบศิลปินยุคนี้ล่ะ??
ในความเห็นส่วนตัว บอกได้เลยนะว่า ศิลปินยุคนี้เทียบศิลปินยุคนั้นไม่ได้ (ไม่ว่าค่ายไหน)
ที่เทียบไม่ได้เพราะโลกมันเปลี่ยนไป การเสพความบันเทิงเปลี่ยนไป มันต่างกันจนเทียบไม่ได้หรอก
ลองมาดูแล้วกันนะเด็กๆ ว่าเมื่อก่อน ศิลปิน RS ยุค 90 มันเป็นยังไง (ขอเน้นที่ RS นะ)
1.RS เน้นลุค (หรือที่หลายคนเหน็บว่า ขายหน้าตา)
อันนี้เราไม่เถียงนะ ก็จริงตามนั้น หล่อ สวย นำเทรนด์ แต่เพลงก็ไม่ได้แย่นะ
อาจเป็นเพราะเราเป็นคนดูรวมๆ ไม่ได้เน้นว่าจะต้องเพราะจับใจขนาดไหน
แต่ในปัจจุบันศิลปินเน้นเสียงร้อง และความสามารถทางดนตรี
2.RS ต้องเปิดตัวด้วยเพลงเร็ว
เป็นธรรมเนียมเลย (แกรมมี่ก็เป็น แต่ไม่ทุกคน) เด็กยุคนี้อาจจะงง ว่าทำไม
แต่มันเป็นเรื่องจริงที่ทุกอัลบั้มใหม่จะเปิดตัวเพลงแรกด้วยเพลงเร็ว เพลงเต้น (เกือบ 100%)
และจะมีท่าเต้นเป็นจุดขาย มีท่าประจำที่คนเต้นตามได้ และเพลงที่สองจะเป็นเพลงช้า
ซึ่งจะเรียงลำดับเป็น Pattern ตามนี้ในเทปด้วย
ปัจจุบัน เน้นออกซิงเกิ้ล และเน้นเพลงช้าไม่ก็เพลงฟังสบายๆ
3.RS เน้นเสื้อผ้าสดใส แฟชั่น
ชุดของศิลปินเป็นตัวสร้างภาพจำได้ดี มีคอนเซ็ปท์ตลอด
เช่นชุด Zoo AHA ของลิฟท์-ออย ที่มีเสื้อสีดสดๆ ลายสัตว์ตรงกลาง กางเกงผ้ามันๆ แว๊บๆ สีเจ็บๆ คนใส่เดินกันเต็มถนน
ตอนนั้นใครใส่เสื้อผ้าสีสดๆ มักโดนแซวว่า "จะไปเล่นคอนเสิร์ตที่ไหน"
ในขณะที่ยุคนี้ เสื้อผ้าเน้นใช้งานตามสภาพ ไม่ฉูดฉาด
4.ทรงผมสุดฮิต
ดูเอาเลย ไม่รู้จะอธิบายอะไร แต่เป็นแฟชั่นที่จี๊ดจ๊าด คนตัดตามทั้งเมือง
ถึงขนาที่ร้านตัดผมชาย ต้องมีรูปเหล่านี้ติดไว้
ปัจจุบัน ทรงนี้กลายเป็นทรงเชยไปแล้ว
5. ท่าเต้น แบบ RS
ศิลปินทุกคนจะมีท่าประจำเป็นขุดขาย (เพราะเปิดตัวด้วยเพลงเร็ว)
มักจะเป็นท่าง่าย ๆ 2-3 สเต็ป (ไม่ต้องซับซ้อนเหมือนศิลปิน KPOP)
เอาให้คนฟังเต้นตามได้เป็นพอ เช่น เกรงใจ - แรพเตอร์, กระดุ๊กกระดิ๊ก - โมเม
UFO - ราฟฟี่แนนซี่, Siren Love - เจมส์ หรือ ดูมั้ย - ลิฟท์ออย
ปัจจุบัน เพลงไม่มีท่าเต้นเท่าไหร่
6. MV แบบ RS
สิ่งที่ดึงให้คนติดตามเพลง อินกับเพลงคือ MV ที่มีเรื่องราว
อกหัก รักคุด ฉุดรั้ง นั่งตากฝน ทนทรมาน เป็นอะไรที่ละค้อนนนละคร มีความเกาหลี (ยุคนั้นเกาหลียังไม่ดัง)
เช่น เพลงไม่อาจเปลี่ยนใจ หลายคนจำกันได้กับฉาก กระโดดเก็บผ้าเช็ดหน้าที่ติดอยู่บนกิ่งไม้ ซึ่งพระเอกให้นางเอกไว้
ซึ่งปัจจุบัน เล่นใหญ่กว่ายุคนั้นอีก 555555 (น่าจะเป็นสิ่งเดียวของเพลงยุคนี้ที่ต่อยอดมาจากยุค 90)
7. อัลบั้มใหม่ ผมทรงใหม่ เพลงโตขึ้น
ทุกครั้งเลย เวลามีชุดใหม่ออกมา ศิลปิน RS เป็นอะไรที่ต้องเปลี่ยนทรงผม
เปลี่ยนสีมั่ง เปลี่ยนทรงมั่ง และแนวเพลงก็จะตอบเหมือนกันว่า "ก็..เป็นแนวเพลงที่โตขึ้น"
จ้าาา แก่ขึ้นแล้วจะร้องเพลงเด็กลงมั้ง
ปัจจุบัน ไม่มีบรรยากาศแบบนี้แล้ว เพราะมิติเชิงเวลาไม่มีผต่อคนฟัง
คนไม่สนว่าจะออกชุดที่แล้วกิมมิกมายังไง พัฒนายังไง ตอนนี้จะฟังแค่เพลงแค่นั้น
8.วง Bazoo 5 ปี 7 อัลบั้ม
อย่าว่าแต่เด็กยุคนี้เลย คนยุคนั้นยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่า มันจะมีศิลปินคนไหนหรือวงไหน
ออกผลงานถี่ได้ขนาดนี้ แต่ถ้าพูดถึง Bazoo ไม่มีใครไม่รู้จักแน่นอน กับเพลงแจ้งเกิด "โธ่เอ๊ย"
ที่มีท่าเต้นที่เป็นเอกลักษณ์ ทำให้ทั่วประเทศรู้จัก เด็บบี้ โจอี้ และกำปั้น ซึ่งเป็นวงที่เน้นเต้นจริงๆ
เพลงส่วนใหญ่แทบไม่มีเนื้อร้อง มีก็น้อยนิด วนไปวนมา แต่เพลงฮิตเหลือเกิน แถมกำปั้นแทบไม่ได้ร้องอะไรเลย
ทั้งอัลบั้ม ร้องอยู่กี่คำ?? แต่วงนี้ก็สร้างประวัติการณ์ ออกอัลบั้มอย่างน้อยปีละ 1 ชุด ติดต่อกัน 5 ปี ... บ้าบอ ออกถี่ขนาดเลย??? แต่มันคือเรื่องจริง
ปัจจุบัน 2-3 ปี รวมอัลบั้มชุดนึง เหอๆๆๆๆ
9.เจมส์ ดังกว่า โดม
แฟนคลับโดมก็คงเถียงว่า ไม่จิ๊งงงงงงงง เจตนาจริงๆผมไม่ได้จะเทียบกันจังๆหรอก
แค่อยากจะสื่อให้เห็นว่าในยุคนั้นโดมก็โดมเถอะ ถ้าวัดผลงานกันก็จะเห็นถึงความสำเร็จของเจมส์ที่มากกว่า
คำวิจารณ์ เสียงตอบรับในสายงานนักร้องดีกว่าโดม หน้าตา ณ ตอนนั้นก็ถือว่าไม่แพ้โดมเหมือนกัน
แต่เมื่อทั้งคู่มาอยู่ในเพลงเดียวกัน เพลง "ดีมากเลย" อัลบั้ม ดิเอ็กซเวนเจอร์ กลับไม่ได้เปรี้ยงปร้างเท่าที่ควร
แยกกัน ดังกว่านะ อาจจะเป็นเพราะเพลงนี้ไม่มีความเป็นเอกลักษณ์ของทั้งคู่ (ออกไปแนวๆ โดมด้วยซ้ำ)
แต่ในปัจจุบัน กลับกลายเป็นโดมที่ครองใจสาวๆยุคนี้ไปซะงั้น ด้วยเหตุของลุค ผลงานที่ต่อเนื่องก็เป็นได้
10. ศิลปิน RS ยุค 90 ที่หายหน้าไป
นอกจากเจมส์ ลิฟท์ออย แรพเตอร์ เหล่าเดอะเน็กซ์และ X-Venture แล้ว ยังมีนักร้องหลายคนที่
มีเพลงฮิตมากในยุคนั้น แต่หายหน้าหายตาจากวงการไปแล้ว เช่น
เจอาร์ กิตติกุลวงศ์ - ไม่พูดถึงคนนี้ไม่ได้ วอยคนคงเคยเห็นหน้าอยู่บ่อยๆ
แต่เตอาร์ไม่ค่อยได้เห็นเลย ซึ่งเพลงดังส่วนใหญ่จะเป็นดูโอ JR-VOY พอออกเดี่ยวไม่ค่อยดัง
เป็นศิลปินตั้งแต่เด็กจนโต แล้วก็ย้ายไปทำงานแกรมมี่ ตอนนี้ก็มีครอบครัว ทำเพลงอยู่ อินดี้เลยจ้า
ถามว่าจะเห็นเค้าร้องเพลงในแบบเดิมมั้ย ... แทบจะ 0%
กรพินธุ์ พ่วงโพธิ์ - เพลง หลับทั้งน้ำตา
เอิร์น จิรวรรณ - เพลง เก็บเอาไว้ เอิร์น
นาตาลี แจ๊สกี้ - สตรอเบอร์รี่ (อันนี้ออกจากวงการเพลงไปสู่วงการนางแบบ)
ไจแอนท์ - เจ็บแปลบ (ก็ยังวนๆอยู่ แต่ทิศทางชีวิตไม่แน่นอนเลย)
แซนด์ แบงค์ - เพลง อะไรว้า, เจ็บจังเลย (หลายคนไม่รู้ว่าทั้งคู่เป็นพี่ชายของกอล์ฟไมค์นั่นเอง)
Gang 4 - เพลง "ท่องจำขึ้นใจ", "ยกพลขึ้นบก"
บอยสเกาท์ - เพลง "ขอคืน"
อ้อน ลัดนา - "อ้อนไว้", "คนนิสัยเสีย"
อาร์ม ศิริโรจน์ - เพลง "โต้รุ่ง", "นายรู้ไหม"
นุ้ก สุทธิดา - เพลง "ถอนสายบัว"
ไฮแจ็ค - "เล่นเจ็บเจ็บ", "ไฟตกน้ำ" หลายคนคุ้นหน้าเอกซ์ จาตุรงค์ ที่เป็นนักแสดง
และผี พีรพันธุ์ หรือ ผีไฮแจ็ค ผู้ออกแบบท่าเต้นให้ศิลปินยุคหลังๆ ปัจจุบันทั้งคู่อายุจะ 50 แล้วจ้า
เป็นวงที่มีท่าเต้นโลดโผนมาก ตีลังกา ต่อตัว ซึ่งเป็นเอกลักษณ์
ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง เพลงเยอะมาก (เมื่อก่อนนี่เท้าไฟ ปัจจุบันมาสายลูกทุ่ง)
อนันต์ บุนนาค - เพลง "ล้างให้ออก", "หลงตัวเอง" (ผมทันช่วงปลายๆแล้ว)
โชคชัย เจริญสุข - เพลง "หนีร้อน มาพึ่งเย็น" (ฮิตจริงๆ แต่ฮิตเพลงเดียว)
วงทู (ต่อ ต๋อง) - เพลง "เธอคือผู้หญิงคนนั้น"
เพลง RS ในยุค 90 มันกลายเป็นวัฒนธรรม เป็นธรรมเนียมที่ติดมากับเด็กๆยุคนั้นจริงๆ
การได้ฟัง ได้ดู ได้รอคอยศิลปินในแต่ละเดือนๆ มันเป็นช่วงเวลาที่ไม่เบื่อเลย
ซึ่งเป็นที่น่าเสียดายว่า ปัจจุบันมันจะไม่มีความรู้สึกแบบนี้อีกแล้ว (จริงๆก็ไม่มีมา 10 ปีแล้ว)
โลกเปลี่ยนไป วงการเพลงเปลี่ยนไป ค่ายเพลงเปลี่ยนไป ศิลปินเปลี่ยนไป
และเชื่อว่ามันจะไม่มีแบบยุค 90 อีก อย่างน้อยก็ในศตวรรษนี้
ปล.ผมทำกระทู้นี้มาเพื่อแลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆ หรือให้ความรู้แก่น้องๆ
มีอะไรผิดพลาด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย