ตัวเองจะทำงานใหญ่ แต่เห็นหน้ากันละไม่ได้เลยต้องวิ่งไปคุยกันตลอด อีกหน่อยงานก็พังพอดี อยากได้มากก็กลับไปนั่งบัลลังค์สิไม่งั้นก็อย่ามา งึกๆงั๊กๆ
ขอบ่นหน่อย มันเคลียดสะสม เห็นพระเอกห่วงนางเอกปานจะตายแทนแล้วขัดใจ ทั้งๆที่เมื่อก่อนทิ้งกันมาไม่เห็นหน้าไม่รู้ตั้งกี่ปียังมีชีวิตอยู่ได้

แล้วก็อีกเรื่องส่วนตัวคิดว่ารักราษฎรจริงควรเอาทหารมาปูพรหมเลย ชาวบ้านตายรายวันโดนไล่ที่ โดนภาษีน้ำ โดนสัพเพเหระ ช้าหนึ่งวันคนก็ตายเพิ่มหนึ่งคน เด็กในไร่ยาตายอีก รักราษฎรจริง ทำไมรัชทายาทถึงไม่ปูพรมท่านนนนนน เป็นเรานั่งอยู่ด้วยจะค้านแบบนี้

พอละ บ่นแค่นี้แหละ สบายใจละ 55+