พ่อเป็นคนรักหนังสือครับ  สะสมมาตั้งแต่  คาดว่าน่าจะรุ่นหนุ่มด้วยซ้ำ
สถานที่ประจำถ้าไม่แผงหนังสือที่สนามหลวง  มุมรูปปั้นแม่พระธรณีบีบมวยผม
ก็จะเป็นแถวเวิ้งนาครเขษมและย่านใกล้เคียง  ไปแต่ละทีจะหอบกลับมาบ้านทุกครั้ง  
ผมเสียอีกที่ออกจะไม่ชอบ  มันไม่สนุกกับการต้องมารออะไรนาน ๆ นั่นคือความคิดตอนนั้น

ในวันนี้ วันที่พ่อไม่อยู่  หนังสือของท่านยังคงอยู่  หลายเล่มกระดาษเหลืองตามสภาพ
หลายเล่มตกเป็นอาหารอันโอชะของปลวก   แต่ทุกเล่มยังคงมีความทรงจำดี ๆ อยู่ในนั้น

หน้าที่ของผมในตอนนี้คือ ดูแลและรักษาหนังสือเหล่านั้น  ให้กลับมามีชีวิตเหมือนครั้งที่เจ้าของคนเก่ายังอยู่



แล้วที่บ้านท่านล่ะครับ  คุณพ่อคุณแม่ หรือญาติผู้ใหญ่ท่านใดชอบหรือสะสมหนังสือ  เล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ