ตอนนี้เราอยู่ในสถานะการณ์เครียดมากก เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟนอยู่แล้ว มีนามย่อว่า M  แต่ก่อน M เป็นคนที่มีเวลาให้เอาใจใส่เราทุกอย่าง แต่ด้วยความที่ว่าเวลาผ่านไปอะไรๆก็เริ่มลดลง ต่างคนต่างมีหน้าที่ เราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้นเพราะM เริ่มจะเปลี่ยนไป เราก็เข้าใจว่าเขาไม่มีเวลาให้คือทุกอย่างไม่เหมือนเดิม เราร้องไห้ทุกเราน้อยใจมากก จนเราเริ่มชิลกับความรุ้สึก เราเริ่มเฉยชาแล้วขาก็เฉยช้ากับเรา เราก็ต้องอดทนเพราะเรารักเขาทั้งๆที่เจ็บมาก เราเคยคิดจะตัดใจก็ทำไม่ได้ คือเข้าใจโม้เม้นแบบว่า คนโสดที่ไม่มีแฟนไม่เจ็บเท่าคนมีแฟนแต่เหมือนไม่มี เราก็อดทนมาตลอดทั้งๆที่ใจก็เหนื่อยน่ะ จนเราได้มาเจอคนๆนึงเขาเป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนเรา เราเริ่มมารู้จักกันเราก็ไม่กล้าทักเขาหรอกจนอยู่ๆวันนึงเขาก็มาทักเรา เราก็คุยกันเลื่อยมา มีนามย่อว่า O ล่ะกัน เราคุยกันก็สนิทกันมากกกเป็นกันเอง เราเริ่มมีความรู้สึกดีขึ้นเขาก็รู้สึกแบบเราเหมือนกันเราสองคนรู้สึกเหมือนกัน เราไปกินหมูกะทะด้วยกัน หยอกกันเหมือนคนรู้จักกันมานาน แต่จิงๆแล้วรู้จักกันยังไม่ถึงอาทิตย์ แต่เรากับรู้สึกว่าเขาดีกับเรามากก ไม่รู้มันคืออะไร แต่อยู่ๆวันนึง O โดนรถชน เราก็ตกใจมากเลยรีบไปหา เขาเดินไม่ได้เราไม่รู้ว่าควรทำไง คือตอนนั้นไม่มีใครอยู่เลยแล้วเราก็เลยอยู๋เป็นเพื่อน2วัน เพราะมันไม่สาส่รถที่จะช่วยเลือตัวเองได้ จนเราลืมไปว่าเรามีแฟน แต่เราก็ทิ้งOไม่ได้ ดสภาพไม่น่าจะไหว เราโกหกแฟนเราเพื่อจะมาอยู่ดูแลO จนเราเริ่มเปลี่ยนไป  แฟนเราก็เริ่มจะแคร์เรามากขึ้น แต่เราก็เริ่มจะรักOมากขึ้น แต่เราก็สงสารM เขากลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่เราไม่เหมือนเดิม O รุ้ยอยู่น่ะว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว เขาก็รับได้  แต่Mไม่รู้ เราเคยคิดจะเลิกกับMน่ะ แต่เราก็ไม่กล้าทำ แต่ถ้าทิ้งOเราก็ทำไม่ได้ คือเรารักเขาทั้ง2คน เราเลือกใครไม่ได้ถ้าเลือกแล้วมันเจ็บ เราควรเลือกดี่ไหมหรือไม่เลือกเลยก็ไม่ได้ ถ้าเราไม่เลือกสักวันนึงก็ต้องมีคนไปอยู่ดี  เผลอๆอาจจะไม่เหลือใคร ค่อยปล่อยให้มันเป็นไปแบบนี้ดีมั้ย เราไม่อยากทิ้งเขาทั้ง2คนแล้วเขา2คนก็ไม่อยากทิ้งเราเช่นกัน เพราะงี้ไงเราถึงเลือกไม่ได้