สุขสันต์วันเกิด"มอลลี่"
ขอเดชคุณพระศรีรัตนตรัย
จงคุ้มภัยสารพัดขจัดผลาญ
อายุมั่นขวัญยืนชั่วกาลนาน
มงคลวารวันเกิด...ประเสริฐเอย
มอลลี่เป็นปอมเมอเรเนียน ที่บ้านพีแคนรับมาอุปการะตั้งแต่อายุ 3 เดือนค่ะ
เธอป่วยทุกวัน กินยาจนเก่ง และมีนิสัยหวาดระแวงทุกสิ่งที่แปลกตา เพราะความกลัวที่ฝังใจแต่เล็กๆ
เกือบตายมากก็ 2 ครั้งใหญ่ แต่ด้วยยังมีวาสนาต่อกัน ก็เลยได้อยู่กันต่อมา
ปัจจุบันก็แข็งแรงขึ้นบ้างตามวัย และการดูแล แต่ก็ยังไม่ปกติ ซึ่งก็ทำให้ต้องทำใจและทำให้ดีที่สุดเท่าที่สามารถได้
ด้วยวิทยายุทธที่ได้รับจากพี่ๆ ทั้ง 10 ก็ทำให้มอลลี่ฉลาด เรียนรู้ได้เร็ว พกพาไปไหนก็สะดวก
แต่ด้วยนิสัยความเป็นระเบียบ ทำให้มีปัญหาเรื่องห้องน้ำ มอลลี่จะเข้าห้องน้ำเก่งมากและไม่ชอบให้ใครมองแอบดูด้วย
ระยะทางเวลาพาไปไหน ไม่ว่าที่ใด ขนาดเตรียมของใช้ส่วนตัวให้ ก็จะรอกลับเข้าห้องน้ำที่บ้านถ้าสามารถทำได้
ซึ่งทำให้ลำบากใจพอสมควร ช่วงหลังๆ จึงไม่ค่อยเดินทางหากไม่มีความจำเป็น ให้ใช้ชีวิตสงบๆ ในบ้านที่มอลลี่มีความสุขทั้งกายใจ
วันเกิดของมอลลี่ บ้านพีแคนตั้งให้ เพราะไม่ทราบวันที่แท้จริง ไปสืบค้นจากคุณหมอที่สนิทกันตอนรักษาที่รพส.พัทยาเหนือ
ที่เป็นเพื่อนและคุณหมอที่น่ารัก ดูแลแรกเริ่มที่มอลลี่ป่วยใหม่ๆ ก่อนจะรับมา จึงพอทราบแค่เดือนมิถุนายน จึงเลือกกลางเดือนจะได้จำได้ง่ายสุด
การเลี้ยงดูใกล้ชิด ทำให้สื่อสารได้ไม่ยาก และเข้าใจถึงความต้องการ ความชอบ หรือไม่ชอบ
บ้านพีแคนไม่ใช่ฟาร์ม ไม่ทำธุรกิจ และไม่ได้ขึ้นกับใครๆ ทำให้มีความอิสระในการเลี้ยงดูและการจัดการได้ทุกสิ่งตามสมควร
ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใด อย่างไร ก็มีผู้รู้เห็นและเข้าใจมาหลายปีตั้งแต่สมัยพี่ ๆ ทั้ง 10 ของมอลลี่ ซึ่งขอเป็นสุดท้ายที่จะช่วยเหลือ
แรกเริ่มก็ทำใจ หากอนาคตเป็นสปริท หรือเป็นอะไรก็ตาม ช่วยไปตามความสามารถ
หมาน้อยหน้าบาก ตาเศร้า และนิสัยหวาดระแวง
ขนกระรุ่งกระริ่ง เนื้อตัวมีร่องรอย คล้ายๆ ลูกแมว
หลังจากเริ่มจากเรื่องสุขลักษณะ และตัดขน อาบน้ำ ให้บรรดาพี่ๆ ช่วยกันสอนน้อง
มอลลี่ก็กลายเป็นดวงใจของทั้งบ้าน
ของทุกอย่าง พี่ๆ เต็มใจมอบให้น้องเล็กของบ้าน ดังนั้นมอลลี่เริ่มเรียนรู้และสนุกตลอดเวลา
11 ชีวิต
มอลลี่ได้รับการดูแลทุกสิ่ง และได้ความรักเมตตาจากพี่ๆ เสมอมา
ส่งประกวดสนุกๆ และได้รับคัดเลือก เป็นความน่ารักที่เข้าตากรรมการ
แม้กระทั่งพี่ปั๊กกี้ ก็ยังรักมอลลี่ และคอยดูแลตลอดเวลา
โลกของมอลลี่เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เพราะบ้านพีแคนเชื่อว่า "ความรักชนะทุกสิ่ง"
อะไรที่สามารถทำให้มอลลี่ได้ แม้แต่เรื่องการทำบุญก็ให้มอลลี่ทำเสมอมา เพราะทางพุทธเชื่อว่า "ความดี คิดดี ทำดี ย่อมได้ดี"
6 ปี ของมอลลี่ ไม่ได้โรยด้วยยกลีบกุหลาบเสมอมา ดังนั้นมอลลี่จึงเป็นนักสู้ตัวเล็กๆ หัวใจยิ่งใหญ่มาก
การรอดชีวิตครั้งล่าสุด จากมดลูกอักเสบ ผ่าตัดฉุกเฉิน โดยอาจารย์หมอ ทำให้ยังมีมอลลี่ในวันนี้
วันคล้ายวันเกิดมอลลี่จึงขอให้มอลลี่สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ป่วย เพราะป่วยมาตลอดเวลา มากไปแล้วสำหรับปอมตัวเล็กๆ
ขอให้ชีวิตมอลลี่นับแต่นี้ไปพบกับความสุข และเป็นที่รักของทุกคนค่ะ
มอลลี่ไม่สามารถให้เลือดได้ เพราะตัวเล็กมากๆ จึงได้ให้ทำบุญเสมอมาจนทุกวันนี้ทุกรูปแบบ ขอให้ผลุบุญช่วยหนุนนำให้มอลลี่มีชีวิตดีงาม
เจ้ากรรมนายเวรอโหสิกรรมให้มอลลี่ และมอลลี่ก็ยังจะทำบุญต่อไปเรื่อยๆ ตลอดไปตามสไตล์มอลลี่ ณ บ้านพีแคน
และช่วยสร้างรอยยิ้มให้พี่ป้าน้าอา ด้วยภาพที่ถ่ายแบบบ้านๆ ง่ายๆ ด้วยมือถือ เป็นกำลังใจให้กับทุกชีวิตที่เจ็บป่วยให้มีกำลังใจกันค่ะ
สุขสันต์วันคล้ายวันเกิด 6 ขวบ <<<<<<<< "ลิตเติ้ลมอลลี่"
ขอเดชคุณพระศรีรัตนตรัย
จงคุ้มภัยสารพัดขจัดผลาญ
อายุมั่นขวัญยืนชั่วกาลนาน
มงคลวารวันเกิด...ประเสริฐเอย
มอลลี่เป็นปอมเมอเรเนียน ที่บ้านพีแคนรับมาอุปการะตั้งแต่อายุ 3 เดือนค่ะ
เธอป่วยทุกวัน กินยาจนเก่ง และมีนิสัยหวาดระแวงทุกสิ่งที่แปลกตา เพราะความกลัวที่ฝังใจแต่เล็กๆ
เกือบตายมากก็ 2 ครั้งใหญ่ แต่ด้วยยังมีวาสนาต่อกัน ก็เลยได้อยู่กันต่อมา
ปัจจุบันก็แข็งแรงขึ้นบ้างตามวัย และการดูแล แต่ก็ยังไม่ปกติ ซึ่งก็ทำให้ต้องทำใจและทำให้ดีที่สุดเท่าที่สามารถได้
ด้วยวิทยายุทธที่ได้รับจากพี่ๆ ทั้ง 10 ก็ทำให้มอลลี่ฉลาด เรียนรู้ได้เร็ว พกพาไปไหนก็สะดวก
แต่ด้วยนิสัยความเป็นระเบียบ ทำให้มีปัญหาเรื่องห้องน้ำ มอลลี่จะเข้าห้องน้ำเก่งมากและไม่ชอบให้ใครมองแอบดูด้วย
ระยะทางเวลาพาไปไหน ไม่ว่าที่ใด ขนาดเตรียมของใช้ส่วนตัวให้ ก็จะรอกลับเข้าห้องน้ำที่บ้านถ้าสามารถทำได้
ซึ่งทำให้ลำบากใจพอสมควร ช่วงหลังๆ จึงไม่ค่อยเดินทางหากไม่มีความจำเป็น ให้ใช้ชีวิตสงบๆ ในบ้านที่มอลลี่มีความสุขทั้งกายใจ
วันเกิดของมอลลี่ บ้านพีแคนตั้งให้ เพราะไม่ทราบวันที่แท้จริง ไปสืบค้นจากคุณหมอที่สนิทกันตอนรักษาที่รพส.พัทยาเหนือ
ที่เป็นเพื่อนและคุณหมอที่น่ารัก ดูแลแรกเริ่มที่มอลลี่ป่วยใหม่ๆ ก่อนจะรับมา จึงพอทราบแค่เดือนมิถุนายน จึงเลือกกลางเดือนจะได้จำได้ง่ายสุด
การเลี้ยงดูใกล้ชิด ทำให้สื่อสารได้ไม่ยาก และเข้าใจถึงความต้องการ ความชอบ หรือไม่ชอบ
บ้านพีแคนไม่ใช่ฟาร์ม ไม่ทำธุรกิจ และไม่ได้ขึ้นกับใครๆ ทำให้มีความอิสระในการเลี้ยงดูและการจัดการได้ทุกสิ่งตามสมควร
ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใด อย่างไร ก็มีผู้รู้เห็นและเข้าใจมาหลายปีตั้งแต่สมัยพี่ ๆ ทั้ง 10 ของมอลลี่ ซึ่งขอเป็นสุดท้ายที่จะช่วยเหลือ
แรกเริ่มก็ทำใจ หากอนาคตเป็นสปริท หรือเป็นอะไรก็ตาม ช่วยไปตามความสามารถ
หมาน้อยหน้าบาก ตาเศร้า และนิสัยหวาดระแวง
ขนกระรุ่งกระริ่ง เนื้อตัวมีร่องรอย คล้ายๆ ลูกแมว
หลังจากเริ่มจากเรื่องสุขลักษณะ และตัดขน อาบน้ำ ให้บรรดาพี่ๆ ช่วยกันสอนน้อง
มอลลี่ก็กลายเป็นดวงใจของทั้งบ้าน
ของทุกอย่าง พี่ๆ เต็มใจมอบให้น้องเล็กของบ้าน ดังนั้นมอลลี่เริ่มเรียนรู้และสนุกตลอดเวลา
11 ชีวิต
มอลลี่ได้รับการดูแลทุกสิ่ง และได้ความรักเมตตาจากพี่ๆ เสมอมา
ส่งประกวดสนุกๆ และได้รับคัดเลือก เป็นความน่ารักที่เข้าตากรรมการ
แม้กระทั่งพี่ปั๊กกี้ ก็ยังรักมอลลี่ และคอยดูแลตลอดเวลา
โลกของมอลลี่เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เพราะบ้านพีแคนเชื่อว่า "ความรักชนะทุกสิ่ง"
อะไรที่สามารถทำให้มอลลี่ได้ แม้แต่เรื่องการทำบุญก็ให้มอลลี่ทำเสมอมา เพราะทางพุทธเชื่อว่า "ความดี คิดดี ทำดี ย่อมได้ดี"
6 ปี ของมอลลี่ ไม่ได้โรยด้วยยกลีบกุหลาบเสมอมา ดังนั้นมอลลี่จึงเป็นนักสู้ตัวเล็กๆ หัวใจยิ่งใหญ่มาก
การรอดชีวิตครั้งล่าสุด จากมดลูกอักเสบ ผ่าตัดฉุกเฉิน โดยอาจารย์หมอ ทำให้ยังมีมอลลี่ในวันนี้
วันคล้ายวันเกิดมอลลี่จึงขอให้มอลลี่สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ป่วย เพราะป่วยมาตลอดเวลา มากไปแล้วสำหรับปอมตัวเล็กๆ
ขอให้ชีวิตมอลลี่นับแต่นี้ไปพบกับความสุข และเป็นที่รักของทุกคนค่ะ
มอลลี่ไม่สามารถให้เลือดได้ เพราะตัวเล็กมากๆ จึงได้ให้ทำบุญเสมอมาจนทุกวันนี้ทุกรูปแบบ ขอให้ผลุบุญช่วยหนุนนำให้มอลลี่มีชีวิตดีงาม
เจ้ากรรมนายเวรอโหสิกรรมให้มอลลี่ และมอลลี่ก็ยังจะทำบุญต่อไปเรื่อยๆ ตลอดไปตามสไตล์มอลลี่ ณ บ้านพีแคน
และช่วยสร้างรอยยิ้มให้พี่ป้าน้าอา ด้วยภาพที่ถ่ายแบบบ้านๆ ง่ายๆ ด้วยมือถือ เป็นกำลังใจให้กับทุกชีวิตที่เจ็บป่วยให้มีกำลังใจกันค่ะ