[Cinematic]-Bangkok Street Journey- อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ

สวัสดีทุกท่านอีกครั้งนะครับ วันผมขอนำเสนอ ภาพถ่ายในมุมมองของภาพยนต์ ซึ่งภาพถ่ายชุดนี้เกิดขึ้นมาได้เพราะหลังจากที่ผมลงทะเบียนเทียบโอน และลงทะเบียนเรียนภาคพิเศษและสัมฤทธิบัตรของภาคต่อไปเสร็จแล้วทำให้ผมเหลือเงินติดกระเป๋าเพียง 350 บาท หากนั่งแทกซี่ในช่วงเวลารถติดก็คงจะเหลือเงินที่จะรับประทานน้อยนิดไม่อิ่มเป็นแน่แท้ จึงตัดสินใจนั่งรถ สาย 166 ไปลง อนุเสาวรี และ ต่อ BTS ไปลงหมอชิต ต่อแทกซี่อีกนิดหน่อยก็ถึงจุดหมายปลายทางที่ ศูนนครชัยแอร์ ระหว่างการเดินทางผมพบเจออะไรบ้าง และมุมมองที่ผมถ่ายจะถ่ายทอดออกมานั้นเป็นอย่างไร ติดตามรับชมกันเลยครับ

บนรถเมย์สาย 166 แสงอาทิตย์สาดลงมาบนในหน้าคนขับสร้างความเปรียบต่างให้กับใบหน้าและสิ่งรอบข้าง


เมื่อถึงอนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิแล้ว จะพบผู้คนมากมายที่เดินทางมาเพื่อต่อรถไปที่ต่างๆ บางคนนั้นก็เหนื่อยล้าจากการทำงานเต็มที


บริเวรป้ายรถเมย์ผู้คนต่างก็มายืนรอมีทั้งนักเรียนและนักศึกษาเพื่อที่จะเดินทางกลับไปยังบ้านและที่พักของพวกเขา


บริเวรถนนก็มีรถสัญจรไปมามากมายดูพลุกพล่านยิ่งนัก


พี่วินมอเตอร์ไซ ยืนรอเรียกลูกค้าอยู่ท่ามกลางผู้คนที่เดินไปมา


ระหว่างทางที่จะขึ้นไปยังผมยังได้พอผู้พิการทางสายตานั่งร้องเพลงแลกเศษเงิน


แลผู้คนที่เดินผ่านไปมาก็แวะเวียนนำเงินมาให้เสมอๆแต่เท่าที่มองแล้วคนที่เดินผ่านไปเฉยๆนั้นมีมากเสียจริง


เมื่อขึ้นไปยังด้านบนจะพบกับวิวของ ของ อนุเสาวรีย์ชัยสมรภูมิที่มีรถวิ่งรายล้อมด้านล่าง ส่วนด้านบน ก็ยังมีรถไฟฟ้าวิ่งสวนกัน เป็น อะไรที่น่าตื่นตายิ่งนัก


ระหว่างทางเดินด้านบนนั้นมีผู้คนที่เดินสวนกันไปมามากมาย


ผมได้เดินลงไปและบังเอิญไปเห็นภาพผู้คนที่อยู่ด้านล่างเดินไปมาและจับจ่ายใช้สอยดูเป็นอะไรที่มีรูปแบบ อย่างน่าประหลาดใจจึงอดที่จะเก็บภาพใว้ไม่ได้


เมื่อผมเดินลงมาถึงด้านล้างก็ได้พบกับกลุ่มเด็กน้อยนั่งเล่นโทรศัพท์มือถือกันอย่างสนุกสนาน


หลังจากที่ผ่านกลุมเด็กน้อยมาก็ถึงจุดหมายแรกที่ผมตั้งใจ จะแวะพักระหว่างเดินทาง คือร้านอาหาร


และเมนูที่ผมสั่งมารับประทานนั้นคือก๋วยจั๊บน้ำข้น


ภายในชามอาหารราคา 40 บาทนั้นอัดแน่นไปด้วยเครื่องในและเส้น หากให้พูดถึงรถชาตืคือเข้มข้นจนไปไม่ต้องปรุงกันเลยทีเดียว


ระหว่างที่ผมรับประทาน พนักงานภายในร้านก็ต่างทำหน้าที่ของตัวเองอยู่ตลอดเวลา


หลังจากที่ผมทานเสร็จและจ่ายเงินเรียนร้อยแล้วก็ได้เวลาก้มมองเงินที่เหลือภายในกระเป๋า ตังใบเก่าๆของตัวเอง


จากนั้นผมก็เดินต่อไปยังสถาณีรถไฟฟ้าแต่ในระหว่างทางก็ได้ผมกับชายวัยกลางคนคนนึงเดินมาเพื่อขอเศษตังกับผม


ผมจึงให้เงินเข้าไป 20 บาทและขอเขาถ่ายรูป


จากนั้นผมก็เดินไปถึงบันใดที่จะขึ้นไปยังรถไฟฟ้าบีทีเอส


และเมื่อขึ้นไปด้านบนก็มองกลับไปยังด้านหลังเห็นทางเชื่อมระหว่างสถาณีกับห้างแห่งนึงดูเป็นชั้นๆน่าสนใจดีจึงได้ถ่ายภาพเก็บใว้


ระหว่างที่รอรถไฟผมก็สังเกตุเห็นเด็กที่กลับจากโรงเรียนนั่งรอรถไฟ


บางคนก็ยืนค้นหาความรู้ทางออนไลเพื่อ ฆ่าเวลาระหว่างรอรถไฟ


แต่ในระหว่างทางจากหมอชิตไปยังศูณนครชัย ก็มีอุปสรรคบางอย่างที่ทำให้ผม เริ่มไม่มีกะจิตกะใจจะถ่ายรูปต่อ


ผมจึงขอฝากรูปสุดที่ถ่ายใว้ที่จุดหมายปลายทางก่อนจะเก็บกล้อง และจบแต่เพียงเท่า ขอขอบคุณผู้ชมและผู้อ่านทุกท่าน ผิดพลาดประการใดขออภัยมาณที่นี้ด้วยนะครับ


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่