ด้วยความที่เราเป็นห่วงเค้า เวลาเค้าทำอะไรหรือไปไหนเราจะคอยพูดอยู่เสมอ ว่าไปดีๆนะ กลับเร็วๆนะ กินข้าวด้วยนะ หิวมั้ย ทำอะไรอยู่ หรือแม้แต่เวลาอยู่ด้วยกันเราถามเค้าหิวรึยัง กินอะไรดี กินข้าวมาหรือยัง หรืออีกหลายๆอย่างที่เราคอยพูดคอยห่วงมาทั้งหมดตลอดสี่ปี เราเพิ่งรู้จากปากเค้าว่าความจริงแล้วเค้ารำคาญเรามาก

เนื่องจากเมื่อสองวันก่อนทะเลาะกันจนเกือบเลิกกันเพราะด้วยความเป็นห่วงของเรา อยู่ๆเค้าก็พูดขึ้นว่า "รู้ป้ะบางทียอมรับเลยนะเราก็รำคาญเธออะรำคาญเวลาที่เธอคอยถามเราว่ากินข้าวหรือยังหรือคอยบอกให้เรากลับบ้านดีๆ เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอต้องมาคอยบอก แต่ก็โอเคเธอเป็นห่วงเราอะเนาะแต่บางจังหวะมันก็น่ารำคาญ" เค้าพูดเสร็จเรานิ่งไปเลยแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมาเอง เราแค่รู้สึกว่า การที่เราคอยเป็นห่วงเค้ามันน่ารำคาญขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วต่อไปนี้เราควรจะทำตัวยังไงดี เพราะเราบอกเค้าว่าถ้าเธอรำคาญงั้นต่อไปเราจะไม่คอยพูดคอยถามแล้ว แต่เค้าก็บอก ไม่ ถ้าไม่พูดไม่ถามก็ไม่เป็นห่วงกันน่ะสิ

ตอนนี้เราก็เลยทำตัวไม่ถูก สรุปว่าเราควรจะพูดควรจะถามเค้าอยู่มั้ย ใครเคยรำคาญแฟนแบบนี้บ้างคะ หรือใครเคยโดนแฟนรำคาญเรื่องนี้เหมือนเรามั้ย ทำยังไงกันคะ