เรื่องที่เราจะมาแชร์เป็นเรื่องจริงของเราเอง  เริ่มเลยนะะะะ..
     ย้อนกลับไปตอนเราอยู่ม.3 (ตอนนี้เราอยู่ปี4ล้าววว)   ตอนนั้นเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง(เราอยู่ม.3 พี่เค้าอยู่ม.5 ตอนนี้พี่ก็ทำงานละ^^)  เราชอบพี่เค้ามากกกกกกกกกกกกกก  พี่เค้าก็ไม่ได้หล่ออะไรนะ (เพื่อนเราบอกมา5555)  ไม่ได้เป็นคนเด่นคนดังในโรงเรียนนะ  แต่ในสายตาเรา เราว่าพี่เค้าน่ารักมากอ่ะ  เราเห็นทีไรเราเขินตลอด เขินทำไมก็ไม่รู้5555555><  พี่เค้าเป็นคนตัวเล็ก   ผิวกลางๆ  ตาเล็กๆ ><  เราเป็นคนชอบคนตาเล็กอยู่แล้วไง55555  เรารู้สึกว่าพี่เค้าตัดสกินเฮดแล้วน่ารักมากอ่ะ  แล้วคือพี่เค้าก็ตัดสกินเฮดตลอดไง หลงไปอี้กกกกก   ตอนแรกที่เราชอบพี่เค้าไม่มีใครรู้เลยนะ เราเขินแบบแอบๆ คิดออกมั้ย5555555  หลังๆมาเราเก็บอาการไม่อยู่ จนเพื่อนรู้อ่ะ ละเพื่อนก็แซวจนพี่เค้ารู้ว่าเราชอบ   หลังจากนั้นเราก็รุกเลยจ้าาาาา  เริ่มจีบเลย55555555555(นี่เราเป็นผญ.นะ ละอยู่ม.3 จีบพี่ม.5  แก่แดดแค่ไหนคิดดู5555)  เราก็จีบพี่เค้า ตอนแรกเราก็ไม่กล้าจีบแบบตรงๆนะ  จะมีฝากเพื่อนพี่เค้าไปบอกบ้างว่าชอบนะ จะจีบนะ อะไรแบบเนี้ย  ละตอนพี่เค้าเดินผ่านเราก็จะแกล้งๆพูดว่าแบบ น่ารักจัง  หนูชอบพี่นะ ไรเงี้ยยย  ละก็มีไปขอเพลงกับเสียงตามสายของโรงเรียนอ่ะ  ตอนนั้นเราชอบขอเพลง  เธอคงไม่รู้ ของแพนเค้กอ่ะ   เพลง รักล้นใจ   ละก็เพลงปฏิเสธอย่างไร  คือมอบให้พี่เค้าคนเดียวอ่ะ55555555  วันวาเลนไทน์  วันเกิดพี่เค้าไรแบบเนี้ย  เราก็ซื้อของให้  พีคสุด !! ก็พอหลังเลิกเรียนเราจะขับรถไปผ่านหน้าบ้านพี่เค้าทุกวัน คือทุกวันจริงๆนะ ผ่านเฉยๆนี่แหล่ะ555555555 บ้าเนอะ อมยิ้ม02  เราค่อยๆจีบไปเรื่อยๆ  จนเราได้เบอร์พี่เค้ามาจากเพื่อนพี่เค้า  เพราะพี่เค้าเป็นเพื่อนกับพี่ชายของเพื่อนเรา  พอได้เบอร์มาปุ๊บ ทางนี้ก็จัดเลยจ้าาาา โทรไปเลยจ้าา   ♪  บนโลกนี้ มีคนอยู่เป็นร้อยล้านคน  แต่วนมาได้พบเธอ♪ เสียงรอสายพี่เค้า เราก็คิดว่าใช่ป้ะวะ อย่างพี่เค้าจะโหลดเพลงรอสายแบบนี้หรอวะ55555  พอพี่เค้ารับ เราโคตรรรรเขินอ่ะ ไม่กล้าพูด  ละเราก็ค่อยๆรวมรวบความกล้าละถามไปว่า  ใช่เบอร์พี่...  รึป่าวคะ  พี่เค้าบอกใช่  เรากรี้ดเลยจ้าาา  ละพี่เค้าก็ถามว่าเราเป็นใคร   เราก็บอกชื่อเราไป  พี่เค้าก็บอก อ๋ออออออ เราเลยแบบถามไปว่า  รู้ใช่มั้ยว่าชอบ ?  พี่เค้าบอก รู้  เราเลยบอกว่า  งั้นขอคุยด้วยได้มั้ยย ?  โทรไปคุยด้วยได้รึป่าว ขอจีบได้มั้ย55555 (นี่กูเด็กม.3!!!!! ต้องเข้าใจนะ พี่เค้าเป็นคนแรกเลยพี่เราชอบ)  พี่เค้าบอก  ได้  เราก็จัดเลยจ้าา โทรไปทุกวัน พี่เค้าก็รับสายทุกวันนะ  ก็คุยกับเรานะวันละประมาณชั่วโมงเงี้ย  แต่เราเป็นคนขี้เกรงใจไงบวกกับเราเป็นคนตรงๆ  ทุกครั้งที่โทรไป เราจะถามพี่เค้าตลอดเลยว่า รำคาญรึป่าว ถ้าไม่อยากคุยบอกได้นะ จะได้เลิกยุ่ง เลิกจีบ  พี่เค้าก็ตอบว่า ไม่ได้รำคาญนะ  ก็คุยได้   แต่คือเข้าใจป้ะว่า  ยิ่งคุยเราก็ยิ่งรู้สึกชอบไง จากที่ชอบอยู่แล้วก็กลายเป็นชอบไปอีกเงี้ยย คุยแค่ตอนกลับจากโรงเรียนนะ  แต่ตอนอยู่โรงเรียนก็เหมือนคนไม่รู้จักกัน  รู้แค่ว่าเราชอบพี่เค้า แต่ไม่มีใครรู้ว่าเรากับพี่เค้าโทรคุยกันเงี้ย มีแต่เพื่อนเรากับเพื่อนพี่เค้าแหล่ะที่รู้ เพราะเราจะเล่าให้เพื่อนฟังตลอด   ตอนนั้นคือก็คุย แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไรกันนะ เพราะเรายังไม่แน่ใจว่าพี่เค้าคิดไงกับเรา แต่เราอ่ะรักพี่เค้าไปแล้วแหล่ะ คือชอบตั้งแต่แรกอยู่แล้วไง  ก็คุยกันมาแบบนั้นอ่ะ จนเราขึ้นม.4 พี่เค้าก็อยู่ม.6ใช่ป้ะ  ก็คุยมาแบบพี่น้องหรอ เรียกว่าอะไรดี55555แบบนั้นแหล่ะ คุยอะมาปีนึง  เพื่อนพี่เค้าก็บอกนะว่า พี่เค้าอ่ะไม่สนใจผู้หญิงง่ายๆ คือ รักคนยากนั่นแหล่ะ  เราก็เลยโอเคงั้นก็รอพี่เค้าพร้อมก่อนก็ได้ เรารอได้เงี้ย  แต่มันไม่เป็นแบบนั้นอ่ะ   พี่เค้ามีรุ่นพี่อีกคนนึงเข้ามาจีบ(เราขอแทนว่าพี่คนนั้น)  แต่พี่คนนั้นรู้นะว่าเรากำลังจีบอยู่   แต่ตอนนั้นเราก็แบบถอยๆออกมาแล้วอ่ะ หลังจากที่เพื่อนพี่เค้าบอกว่า พี่เค้าเปิดรับความรักยากเงี้ย  เพราะที่ผ่านมาคือเหมือนมันก็ได้แค่คุยไง  เราเลยไม่ค่อยอะไรละ แต่ในใจอ่ะยังชอบมากกกกกเหมือนเดิม   ละพี่คนนั้นก็เข้ามาถามเราว่า ไม่จีบพี่เค้าแล้วใช่มั้ย พี่ขอจีบนะ ตอนนั้นเราพูดอะไรไม่ออกเลย เราได้แต่พยักหน้าอย่างเดียวอ่ะะ แล้วเราก็ถอยออกมาทำใจ คิดว่าแบบเออ พี่เค้ารักคนยาก  ถ้าพี่คนนั้นจีบติด ก็แสดงว่าไม่เกี่ยวว่ารักยากไม่รักยากละแหล่ะ เกี่ยวตรงพี่เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรานี่แหล่ะ เราคิดงี้  เป็นงั้นจริงๆ  พี่คนนั้นจีบพี่เค้าสี่ห้าเดือน รู้อีกที อ่าว เป็นแฟนกันเฉย เราแบบ โคตรเฟล แต่เราก็ยังชอบอยู่เหมือนเดิมนะ  คือมันเจอหน้ากันทุกวันไง เข้าแถวก็เจอ กินข้าวก็เจอ  เดินสวนกันก็บ่อยเงี้ย  แต่เราก็ไม่ยุ่งละ   หลังจากนั้นเราก็ออกมาเลย  พยายามไม่สนใจพี่เค้าอีกเลยย  จนกระทั่งเราขึ้นมามหาลัย  ก็ไม่ติดต่อกันเลยนะ ไม่มีช่องทางการติดต่ออะไรทั้งสิ้น  จนมาถึงตอนปีที่แล้ว พี่เค้าก็แอดเฟสเรามา  เราก็รับ  แต่ก็มีเข้าไปส่องนะ แต่ก็แบบไม่ได้รู้สึกอะไรละอ่ะ คือมันผ่านมานานละ ผ่านมา5-6ปีละอ่ะ  เราจนแบบเฉยๆไปแล้ว เพราะตอนเราขึ้นปี1มาใหม่เราก็มีแฟนเนาะ  เราก็รับแอดพี่เค้า แต่ก็ไลค์กันปกติ พี่เค้าก็ไลค์ให้เราปกติเงี้ย  จนมาถึงตอนปลายปีที่แล้ว ประมาณ  ตุลาฯ พฤศจิกาฯ  ที่ผ่านมา   ตอนนั้นเรานั่งทำงานอยู่ อยู่ๆพี่เค้าก็ส่งสติ๊กเกอร์มาทางข้อความ เราก็แบบอึ้งอ่ะ  อยู่ๆมาทักเงี้ย   เราเลยตอบกลับไปว่า  กดผิด?  พี่เค้าก็ตอบกลับมาว่า ตั้งใจ ไม่ได้กดผิด  เราก็แบบ อ่ออ      ละพี่เค้าก็ชวนคุยโน่นนั่นนี่  ถามว่าทำอะไรอยู่  กินข้าวยัง กลับหอตอนไหน ไรเงี้ย  เราก็แบบเริ่มผิดสังเกตุละ  ปกติคือไม่เคย! ไม่เคยยยย คุยกันเลย!!!!!!!!!   เราเลยถามว่า เอาดีๆ ทักมานี่มีอะไร ?    พี่เค้าเลยถามเราว่า เอาตรงๆนะ มีแฟนยัง?  ตอนนี้โสดมั้ย  พี่ขอจีบได้มั้ย ?  เราเลยตอบพี่เค้าไปว่า  ทำไมถึงมาจีบอ่ะ   พี่เค้าก็บอกเราว่า  พี่เค้ายังรู้สึกดี ไม่งั้นไม่แอดเฟสมาหรอก  ว่าจะทักตั้งนานแล้วแต่ไม่กล้า  เราเลยแบบ ???  รู้สึกดี ?  เราเลยถามไปว่า  รู้สึกดีตั้งแต่เมื่อไหร่  พี่เค้าบอกตอบเราว่า  ตั้งแต่ตอนนั้น  เราเลยสวนเลยจ้าาาา  แล้วตอนนั้นทำไมไม่เลือกเรา ?  เราจีบแทบเป็นแทบตายทำไมไม่สนใจเรา ?  พี่เค้าบอกคำเดียวว่า  ขอโทษ   เราก็เลยบอกไปว่า  ช่างเถอะมันนานมาแล้ว55555 พี่เค้าก็ถามเราว่า คบกับพี่มั้ย  ผมนี่อึ้งไปเลยจ้าาาาาา    
       **เดี๋ยวเรามาต่อนะะะะะะะะ  ขอตัวไปทำพาวเวอร์พ้อยนำเสนอแปปปปปปปปปปปปป