เรื่องมีอยู่ว่า หนูคุยกะผู้ชายอยู่คนนึงคะ ได้ประมาณ 1-2 เดือน ก็คุยกันมาปกติดี แต่เห็นเขาโพสสเตตัสในเฟสบุ๊ค ออกแนวเพ้อๆหน่อย เลยถามเขา เขาบอกไม่ไมีอะไร และสักพัก ก็มี messenger เข้ามาบอกว่า "" แอบคุยกะแฟนเรามานานยัง ถ้ารักกันมากหรือแอบคุยกันมานานแล้วจะหลีกทาง" แค่อ่านประโยคนี้ หนูรู้สึกหน้าชา ไม่ตอบกลับ หนูรีบบล็อกไปเลย แล้วพี่ผู้ชายเขาก็พยายามติดต่อทักแชทไปหาน้อง ไปหาเพื่อน บอกมีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย แต่สุดท้ายหนูก็ใจอ่อน กลับมาคุยกะเขา จนล่าสุด หนูรู้ว่าเขากลับไปคุยกะแฟนเก่าทั้งๆที่ก้คุยอยู่กะหนู หนูบอกเขาว่าถ้ายังคุยกันอยู่ ถ้ายังรักกันขนาดนี้ ก็กลับไปหาเขา ให้ออกจากชีวิตหนูไปตั้งแต่ตอนนี้ ตอนที่หนูยังไม่ได้รู้สึกอะไรมาก หรือถ้าเขาไม่ไปหนูจะไปเอง แต่พี่เขาก็ร้องไห้ บอกไม่อยากไปไหน และไม่อยากให้ไปไหน หนูก็เลยถาม จะให้หนูไปคุยกะคนนั้นให้หรือเปล่า เขาว่ากลับมาว่า อย่าไปยุ่งกะคนนั้น ต่างคนต่างอยู่  คือหนูรู้ว่าเขาคุยกัน หนูรู้ทุกอย่างหนูเจ็บอยู่คนเดียวแต่อีกคนเขากลับปกป้องไม่ให้รู้อะไรเลย อย่างที่เขาว่า คนไม่รู้ไม่เจ็บค่ะ คือหนูรู้สึกว่าตัวหนูเองก๋เห็นแก่ตัวนะ  แต่เขาก้ไม่ต่างจากหนู ถามว่าหนูรักมั้ยรักนะ แต่หนูไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่ให้หนูไป ปล.ถ้าหนูให้โอกาสเขาแล้วเขายังเป็นแบบนี้หนูว่าสักวันทนไม่ได้หนูคงไปแน่ๆ เห้อออออ